შენ დაბრუნდები - ისე წახვედი...

დილა გათენდა ისე თავხედი, რომ სამჯერ მაინც გამახსენა შენი სახელი... მე გაგიხსენებ, გაგიხსენებ ცამდე აშოლტილს, როს შენი თმების ცივი სუნთქვა წვავდა სხვა ნიავს. ცრემლს გადაყლაპავ, მორცხვად მეტყვი რომ ქმარს დაშორდი და მე გეტყვი რომ ცოლი სულ არ

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (15 თავი) დასასრული

სახლში მარტოვარ. სანდრო სამსახურშიდან მალე დაბრუნდება. ჩემი პოლიციელი საქმრო. ჩვენს ფოტოს ვუყურებ და მეღიმება. გემრიელ სადილს ვუმზადებ საქმროს. ახლა აღარ მჭორდება თავის მოტყუება როგორც ოთხი წლის წინ ხდებოდა. როდესაც ყველაფერი უკვე მზად მაქვს

მე და შენ

ყოველი შეხვედრის ბოლოს შენ მემშვიდობებოდი, მემშვიდობებოდი სიტყვებით: "მიყვარხარ, დროებით", მე კიდევ მხოლოდ დღეს მივხვდი, რომ შენ მართლაც დროებით გიყვარდი..

შენ წვიმა ხარ!

წვიმიანია ყველა კუთხე,ყველა კუნჭული, და მუსიკასაც წვიმიანი ხმაურით ვუსმენ... ნახატიც თითქოს გამოვიდა სულ გაწუმპული, ნახშირის ფანქარს სისათუთით...ნამიანს ვუსმევ...

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (14 თავი)

-სალი. ბოდიში რომ ცხოვრება დაგინგრიე. ბოდიში რომ დედაშენთან გაჩხუბე.. ბოდიში რომ 1 წელი დაგაკარგვინე უნივერსიტეტში. ბოდიში რომ აქამდე არ ჩამოვედი შენთან. ბოდიში საერთოდ ყველაფრისთვის-ამბობს ის დანელნელა მიახლოვდება. ისე ვარ ლამის ვიკივლო ამ

შენ მოკვდები-სუნთქვა თავი 1

„ შენ მოკვდები" ყველაფერი ზუსტად გახსოვს...არ იცი რატომ მაგრამ ვერცერთ წამს ვერ ივიწყებ...თითქოს შენი ცხოვრების ყველა დეტალს ყველა ხედავს...რა იქნება თუ ზუსტად იცი რომ ის ვინც გიყვარს მოკვდება? „სიკვდილის დრო 10 საათი და 27 წუთი"

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (13 თავი)

თითქმის 2 წელი გავიდა რაც ის აღარ მინახია. მის ნახვას მხოლოდ ემილის გამოგზავნილ ფოტოებზე ვახერხებ. ისიც გავიგე რომ ის ამ 2 წელის განმავლობაში უკვე მეთოთხმეტე გოგოსთან ყოფილა. ხომ ვამბობ მას მე აღარც კი ვახსოვარ. მე კი მისი დავიწყება არ შემიძლია!

როცა არ უნდა გიყვარდეს და შენ მაინც გიყვარს

არ თქვა, რომ სიყვარულის გემო ოდესმე გაგისინჯავს. არ თქვა, რომ შეხებაში უსასრულობა გიგრძვნია, სამუდამო ლტოლვა გიგრძვნია. არ თქვა, რომ გყვარებია იმაზე მეტად, ვიდრე წარმოედგინა ხალხს. არ თქვა,რომ შენი გრძნობები სიცრუეა. ტყუილი, რომელმაც არსებული

შენ მოგწონს

შენ მოგწონს მზე, რომელიც არ წვავს, შენ მოგწონს დილა, ღამეზე ნაზი, შენ მოგწონს ლექსი რომელიც ამ წამს ჩემს ფიქრებს როგორც ეშმაკი აზის,

შენ არ ხარ ჩემი და! მე შენ მიყვარხარ! (11 თავი)

სახლში შევდივართ. მისაღებში ჩვენი მშობლების წინ ჩვენგან ზურგს უკან ვიღაც გოგო ზის. ის ბრუნდება. ატირებული ლიკა სანდროს უყურებს. მის დანახვაზე ვერც მე ვიკავებ ცრემლებს -ყოჩაღ სანდრო. -მხოლოდ ამას ვამბობ და ჩემი ოთახისკენ მივდივარ. -სად მიდიხარ?