ჩემი ერთი ცალი ხარ! (8)

მაშინვე ლილეს ვთხოვე ბექას მისამართი გაეგო ჩემთვის. ბექასთან ავედი სახლში.მთელი გზა სიტყვებს ვუყრიდი თავს და ფრაზებს ვაწყობდი როგორ დაველაპარაკებოდი და ავუხსნიდი სიტუაციას.ზარი რამდენჯერმე დავრეკე,მაგრამ არავინ გამიღო,ცოტა ხანს კიდევ მოვიცადე,თუმცა

ჩემი ნიკუშა (4)

ერთ დილასაც ავდექი,პირი დავიბანე წყალი გაყინული იყო და თითქმის მომეყინა მთელი სახე, გრძნობის უნარი დამაკარგვინა. აბაზანიდან გამოსულმა ფანჯარაში დავიწყე ყურება, თოვლი ორიოდედ მანც გაზრდილიყო, აღარ მინდა დავიღლე!! ვთქვი ჩემთვის და საათს შევხედე..

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (7)

ვცდილობდი თავი შემეკავებინა,რომ არ მეტირა ქუჩაში.როგორც კი მივედი სახლში კარი გავაღე და ძირს მოვიკეცე.მტკიოდა ყოველი წამი რომელიც ბექასთან ურთიერთობაში დავკარგე.ადრე ყოველთვის პრინციპული ვიყავი და ახლა რა მჭირდა ემოციებსაც ვეღარ

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (6)

ლილეს კალთაში ჩამეძინა.. გონს მომიყვანა კარზე ბრახუნის ხმამ უცებ წამოვხტი..-ან რა ხდება ვინაა?-არ ვიცი ვნახავ ახლავე..ბექას ხმა მომესმა. -ანა გამიღე კარი!ვიცი,რომ სახლში ხარ.მისი ხმის გაგონებაზე უფრო ცუდად გავხდი.ლილეს ვუთხარი,რომ მას გაეღო კარი მე

ჩემი ნიკუშა (3)

დღეები გადიოდა, თითქოს მავიწყდებოდა ნელ-ნელა რომ ცხოვრება ჩემთვის დამთავრდა. მეგონა ეს ახალი ფურცელი იყო რომელიც აუცილებლად მომიტანდა ბედნიერებას. უცნაური დღე იყო, თითქოს ფერადი, სხვა უფერული დღეებისგან განსხვავებით.

შენ ჩემი გახდები...(თავი 9)

ვნება მორეული კოცნიდა ალექსი ნინოს წითელ, დაბერილ ტუჩებს,ნინო უძალიანდებოდა,მაგრამ დაღალა მალევე გაძალიანებამ და მანაც დაუკოცნა ტუჩები ნაკაშიძეს....ალექსი,მეტსადამეტს ითხოვდა ნინოს ტუჩებისგან,ხან ზედა ტუჩს უკოცნიდა,ხან ქვედა ტუჩს,მერე ორივეს

ჩემი ნიკუშა (2)

ვხვდებოდი რომ, გრძნობები არ შეიძლება ასე მალე მოისროლო,ისინი თან გსდევენ და არ გეშვებიან. ნიკასთან შემთხვევითი შეხვედრიდან ორი დღე გავიდა, ჩემდა სამწუხაროდ მისი მზერა არმშორდება. თითქოს თვალებით მთხოვდა პატიებას, მაგრამ მზერა აავარიდე და

ჩემი ერთი ცალი ხარ! (5)

არიმ უცებ აკოცა ბექას,ბექამ კი მოიცილა,მაგრამ ზუსტად იმ მომენტში მივედი მე სანამ მოიცილებდა. სისხლმა მოძრაობა შეწყვიტა ძარღვებში,წამიერად გავიყინე,არ მინდოდა იმის დაჯერება რაც ამწამს ჩემი თვალით დავინახე.მაშინვე გამოვვარდი

შენ ჩემი გახდები...(თავი 8)

ალექსი წავიდა და წაიღო ყველაფერი თან ნინუცასი...არ ტიროდა,არც ყვიროდა,მაგრამ განადგურებული და დამცირებული იყო ნინუცა,გული და სული ერთნაირად ტკიოდა,21 წლის მანძილზე, ასე ჯერ არავის დაუმცირებია

ჩემი ნიკუშა (1)

ცრემლები მოვიწმინდე და ტირილნარევი ხმით ვუპასუხე. მერე არაფერი მახსოვს, მხოლოდ ის მახსოვს რომ ვტიროდი, გულგახეთქილი ნიკა კი მამშვიდებდა. მე ძალა მოვიკრიბე და ვუთხარი ის რაც მახრჩობდა: დაახვიე იმ შენს X6-იან იგრუშკასთან და შენი ზარი აღარ ნახოს ჩემმა