ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 2

ვხედავ ტელეფონზე რეკავენ, ნომერს დავხედე და გამიკვირდა, ისინი არასოდეს მაძლევდნენ ნიასთან ურთიერთობის უფლებას. ბოლოს და ბოლოს ვუპასუხე, ახალი ამბავი მაცნობეს და დასაფლავებაზე დამპატიჟეს ვიგრძენი, რომ გული ამომგლიჯეს და ნაფლეთებად აქციეს, ჩემი ნია,

ჩემი ამბავი (თავი მეორე)

არა ნარკოტიკს...80 იანი წლების ლისაბონი განსხვავებდებოდა ყველამხრივ ახლანდელისგან, ნარკოტიკების ზღვას მიქონდა აქაურობა როგორც დანამდვილებითი ცნობები მაუწყებენ, ევროპის უდიდესი ბაზარი ნარკოტიკის სწორედ აქ მდებარეობდა, კერძოდ უბნის სახელი სადაც ეს

ჩემი დის წარსულმა სიყვარული მაპოვნინა თავი 1

- ბევრი ვიფიქრე. -და რა გადაწყვიტე? -მივდივარ. -მითხარი სხვა გყავს? -მყავს. -მატყუებ ვიცი, რომ ჩემი ხარ. -ცდები მე შენი არასდროს არ ვყოფილვარ და არც ვიქნები. -გოგო აზრზე მოდი რას მეუბნები, რომ ვამბობ ჩემი ხარ მეთქი ესეიგი ასეა. -გიო გთხოვ გამანებე

მინდა ჩემი ყველა ფიქრი იცოდე..

ერთ დღეში დამეკარგა შენ მიმართ ყოველგვარი გრძნობა.ადამიანებში სიყვარულის კი არა, მადლიერების გრძნობაც აღარ არსებობს. სიყვარულიც, არაადამიანური იციან.

ჩემი ამბავი (თავი პირველი)

უბრალო სამუშაო დღე გათენდა, ზანტად ავდექი ფეხზე და მზადებას შევუდექი, სამუშაო ადგილამდე დაახლოებით ერთი საათი მჭირდება ხოლმე რომ მივიდე, 10 -15 წუთი ავტობუს 30 წუთი მეტროს და 10-15 წუთიც ფეხით ავლას კიბეებისას, რომელიც ჩემს დანიშნულების ადგილს

შენა ხარ ჩემი ქალღმერთი.

მე ძლიერ მიყვარს ვარდები შენ სევდიანი ხარ გეტყვი და ამ ლამაზი ვარდებით შენი სახლის წინ გავჩნდები მე ძლიერ მინდა და გეტყვი რომ ძლიერ ძლიერ მაკლდები

..სიმართლე ჩემი!

მე თანამგზავრად სიმართლე მახლავს.. სიმართლე, ყოველთვის ყველაფრის მთქმელი!.. როცა ცხოვრება მძიმედ მაწვება და არავინ მყავს ნუგეშის მცემი.. როცა გავურბი ჩემს ბედს ან წერას და არავინ მყავს რაიმის მთქმელი...

მინდა, ჩემი გერქვას, მინდა

თურმე როგორ ვფიქრობ შენზე მონატრებაც შერევია ფიქრებს, მინდა წაგიყვანო ჩემთან , ეხლა ჩემი გერქვეს მინდა, იცი საიდუმლო გითხრა ჩემი? ცოლობა რომ მინდა შენიი! მინდა ჩემი გერქვას მინდაა, მინდა გიყვარდე რომ მინდაა, მე რომ მეყვარები ვიციი, ამის მტკიცებსც

ისევ წამოდგება ჩემი საქართველო

ისევ გაბრწყინდება ჩემი საქართველო, ისევ ფრთებს შეისხავს, ისევ გაფრინდება. ის ხომ ქვეყანაა მუდამ სასახელო, ის კვლავ წამოდგება, ის არ დაკნინდება. იგი წილხვედრია ღვთისა დედისა და მას იცავენ ქვეყნის შვილები, იგი დაცულია მაღალ ღმერთისგან და ვერ

ჩემი დაბადების დღე!

ყოველთვის ყველას ლექსით ვულოცავ ხოლმე დაბადების დღეს, ვისაც შეძლებისდაგვარად ვიცნობ, რადგან დამეთანხმებით ალბათ, მას დაუწერო ლექსი, ვისზეც არაფერი იცი და ერთხელაც არ გისაუბრია მასთან, ან ერთხელ იყო და მეტი არა, შეუძლებელია დაუწერო ლექსი თან რაიმე