ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 4)

სახლში შესულს ბაბუ დამხვდა მოსული. სიხარულით გავექანე და ჩავეხუტე - ბაააბუუუუ როგორ მომენატრე - რაიყო ბაბუ რამდენიმე დღე ვიყავი წასული - მაინც მომენატრე.. ხოიცი როგორ მიყვარხარ - ვიცი ჩემო ლამაზოო ვიციი..

ჰეი ქაჯო ჩემი ხარ!!! (2)

სრული შოკი მივიღე როცა ის დარტყმული ჩემს სამზარეულოში დავინახე– შეეეენ? –ჰოო და შეენ?(მკითხა გაკვირვებულმა)–მე კი არა შენ ვაფშე აქ რასაკეთებ– ჩემ ძმაკაცთანვარ და შენ რაღა გინდა აქ?– აუუუ არარსებობს ნიკას ძმაკაცი შენხარ?–და შენ უეჭველი ნიკას

ნეტავ, ჩემი ჩრდილი მიმიყვანს გზის ბოლომდე?!

მისი შემხედვარე კიდევ ერთხელ ვრწმუნდები, რომ ადამიანები ქმნიან ისტორიას და არა ისტორია ადამიანებს. ძნელია იცეკვო ისე სრულყოფილად, რომ ჩრდილების ცეკვას აჯობო, მაგრამ მთავარია იპოვო სიმსუბუქე და შენი სულის ჩრდილი თვითონ მიგიყვანს გზის

ჩემი მორაგბე (თავი 3 )

ლოყაზე კოცნა დავაპირე, მაგრამ იმდენად მაღალი იყო ვერ მივწვდი . უხერხულ სიტყუაციაში ჩავარდი . სირცხვილისგან ლოყები ამიხურდა.თვალები ძირს მქონდა გაშტერებული . მერე რაღაც საოცარი შეგრძნება დამეუფლა . რაღაც საოცარი გრძნობა ვიგრძენი , ლოყაზე ძალიან ნაზად

ჰეი ქაჯო ჩემი ხარ!!!

გამარჯობათ ბავშვებო <3 იმედია მოგეწონებათ ჯერ მოგიყვებით ჩემ თავზე მევარ კატო მარგიანი 17 წლის ვცხოვრობ თბილისში სკოლა წელს დავამთავრე.დედა–ლილე მალაზონია ბიზმესვუმენი,მამა–დათო მარგიანი მყავს ერთი 22 წლის ძმა ნიკუშა მარგია

ჩემი მორაგბე (თავი 2 )

საოცრად ცეკვავდა რასაც ჩემზე ვერ ვიტყვი . მკერდამდეც ძლივს ვწვდებოდი მაღლებშიც . არადა საერთოდ არ ვარ დაბალი .სიმღერა როცა დასრულდა მეგონა წავიდოდა ,მაგრამ მეორე ცეკვაც მეცეკვა . მინდოდა მოვხვეოდი , მის თბილ ლოყაზე თითები ჩამომესვა , სახე დამეკოცნა

ჩემი მორაგბე (თავი 1)

ზოგჯერ მგონია ჩემს გარშემო ჩემზე მეტად არავინ იღლება . არადა ზუსტად ვიცი , რომ ეს ასე არ არის . ძალიან დაღლილი გამოვედი უნივერსტეტიდან , ფეხებს ძლივს მივათრევდი . ირგვლივ არც ვიყურებოდი , ერთი სული მქონდა სახლში მივსულიყავი და დამეძინა . დიდხანს

ჩემი ხარ ბარნოვა ! (თავი 3)

როგორ გაუამრთლებდათ ნინოს შვილებს, რომ ასეთი დედა ეყოლებოდათ. თუმცა ასეთი ბედი არგუნა ღმერთმა. სამწუხაროდ, როცა პირველ შვილზე დარჩა ორსულად, შვიდ თვეში მშობიარობა დაეწყო, ბავშვი გარდაცვლილი დაიბადა და თვითონ საშვილოსნოს დაავადება აღმოუჩინეს და

ჩემი-ანი (2)

-კარგი, ჰო. გავდივარ,-ხელები აწია გიორგიმ დანებების ნიშნად,-მაგრამ მორჩი უაზრო გაპრანჭვებს შენი ბოლო ბედი მაინც მე ვარ ხო იცი, არა? -გადი,თორემ არც მე მეყოლება ბოლო ბედი და არც შენ! დეგენერატო!-მიაძახა გაბრაზებულმა მაშომ და ამჯერად ჭურჭელს მიადგა.

ნუთუ ეს ჩემი ცხოვრებაა (დასასრული)

მოკლედ ფერმიდან დარეკეს და გვითხრეს რომ მწყემსი(ვინც ძროხებს აბალახებდა) ცუდად გამხდარა და სხვა ვერავინ წავიდოდა-შვილო იქნებ ეს ერთი დღე წასულიყავით ბიჭებიც წამოვლენ(ბებო)-მართალიხარ ესე სასწრაფოთ სხვა გამოსავალს ვერ მოვნახავ...