ჩემი სულის ჰეროინი

გნატრობ...ბაგე მიშრება...მწყურიხარ....ისევ დამეწყო უშენოს "ლომკები" ჩემო, სულის ჰეროინო.

ჩემი ღამის კოშმარი ხარ!! (თავი1)

მე ვარ 17 წლის მარიამ დადიანი 11 კლასის მოსწავლე, მყავს დედა (ნატა კირვალიძე, დიასახლისი) და მამა (დავით დადიანი, ბიზნესმენი) , არ მყავს არც და და არც ძმა. სამწუხაროდ ყოველთვის მინდოდა მყოლოდა გვერდით ვინმე ვისაც გავუზიარებდი ჩემს ყველა პრობლემას

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 27)

-ალექს,რომ მოვმკვდარიყავი,როგორ აპირებდი შემდგომ შენი ცხოვრების წარმართვას?! -რა უაზრობებს მეკიხები ნინო,ხვდები მაინც?! ფეხზე წამოხტა და გაავებულმა შემომხედა. -მაინტერესებს,რას აპირბდი,მართლა..გთხოვ მიპასუხე. ცოტა ხანს დადუმდა. -მე საერთოდ არ

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 26)

მისი სიტყვები გაახსენდა,“ისე,მაკოცე მინდა მკვდარსაც მდაგავდეს შენი ლავასავით ცხელი ტუჩები“ თავი გადააქნია და ამოისლუკუნა. -ბოლოჯერ გაკოცებ! ბოლოჯერ შევეხები შენს ტუჩებს,ტუჩებს რომლებმაც გზა ამირიეს და ცხოვრებას აზრი შეძინეს. ქალის ტუჩებს ლოთივით

შენ ჩემი გახდები?! (თავი 25)

ვიგრძენი მისი გავარვარებული ტუჩები როგორ ცდილობდა ჩემი გაყინული ბაგეების გათბობას,თუმცა ამაოდ, ავყევი კოცნაში,ერთჯერ ვაკოცე და ჩემმა ბაგეებმა შეწყვიტეს მოძრაობა,მისამ კი განაგრძეს იმ იმედით რომ შეძლებდა სიკვდლის ყინულის გალღობას!

ჩემი პირადი გველი (თავი1)

თვითმფრინავში იჯდა და ერთ ადგილზე ცქმუტავდა. არ შეეძლო მშვიდად გაჩერება და ეს ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თვითმფრინავში პირველად არ მგზავრობდა, აფრენისას მაინც რაღაცნაირად გულისრევის შეგრძნება დაეუფლა. კიდევ კარგი პირველი კლასის

პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ." თავი 3

გამოცებას ვერ ვმალავდი..ნეტა ვინ ჯანდაბაა? ან ჩემგან რა უნდა? რას გადამეკიდა? იქნებ ნომერი ეშლება და მე არ მწერს? ათასი კითხვა მიტრიალებდა..ლიზა კი "ვაი შენსპატრონს თვალებით" მიყურებდა.. -რა იყო გოგო რა გჭირს? გაოცებული მიყურებდა ლიზაც

შენ ჩემი გახდები?!.... (თავი 24)

ალექსმა ცდილობდა იარაღი წაერთმია,მართა ჩემს წამოყენებს ცდილობდა,უეცრად გასროლის ხმა,რომ გაისმა.....გასროლის,რომელმაც ჩემს ცხოვრებას ბნელი წყვდიადი დაადო ტაბუდ!

ჩემი სევდიანი ისტორია (სრულად)

მივუყვები ნისლიან ქუჩებს და მიკვირს რამ გააჩინა ამ დროს ეს ნისლი, თებერვლის 10-ში,შუა ზამთარში.სიცივით მობუზულან ხეები,ქუჩები, ლამპიონები, ქალები და ბავშვები. ავტობუსში ავდივარ და ვიკავებ ადგილს. მინას მიყრდნობილი და ყურსასმენებში

შენ ჩემი გახდები?!... (თავი 23)

-სად გაქრა ის საამაყო ქალი,ვერ ვხვდები,ალექსი რომ დააჩოქა სადაა ის ნინუცა?! დანანებით და შემზარავი ხმით მელაპარაკებოდა დადა და გული მეფლითებოდა თითეული მისი სიტყვით.