შენ ჩემში ხარ-8

ყველაფერი თავიდან მეორდება....ის რისიც ყველაზე მეტად ეშინოდა თავს მაინც გადახდა....ისევ ისე ტკივა,ოღონდ ახლა უფრო ძლიერად....უფრო მეტად განიცდის ვიდრე ათი წლის წინ განიცდიდა....იმაზე მეტად უყვარს,ვიდრე ოცი წლის წინ უყვარდა....ყველაზე მწარე რეალობას

შენ ჩემში ხარ-7

თავიანთ ოთახებში იყვნენ....წოლა და ძილი მობეზრდა, წამოდგა,იქაურობა მიალაგა და შემოსასვლელში გავიდა სადაც არავინ იყო. მთელი სასტუმრო მოიარა და მხოლოდ მაშინ იგრძნო დაღლა,როცა ფეხით ოთხი სართული აიარა....წელში მოიხარა და ღრმად ამოისუნთქა...ინეტერესი

შენ ჩემში ხარ-6

ეზოში გამოსულიყო....სიგაერტს მშვიდად და აუღელვებლად ეწეოდა,როდესაც ნაცნობ სილუეტს მოკრა თვალი....ლურჯი თვალები დალანდა....შავი თმა,რომელსაც ქარი უწეწავდა...შემდეგ სახის მოყვანილობას დააკვირდა...გაოცდა...დამუნჯდა...გულში რაღაც ჩხვლეტა

შენ ჩემში ხარ-5

დილით ადრე გაეღვიძა...საერთოდ არ იყო შეჩვეული სხვის საწოლში ძილს...წამოდგა და ფანჯრიდან გადაიხედა...თვალი მოკრა ცისფრად მოლივლივე აუზს ჩაეღიმა და კმაყოფილმა მოირგო ტანზე ერთიანი შავი საცურაო კოსტუმი,პირსახოცს ხელი დაავლო

შენ ჩემში ხარ-4

-მართლა კარგად ხარ?დაეჭვებულმა კითხა ძმას და კარები გამოაღო... -რა სახე გაქვს ბიჭო რა იყო...რა სახე ჩამოგტირის...შესვლისთანავე მიახალა ვაკომ ძმაკაცს და მათეს ხელი ჩამოართვა...უკან მოყვა კოსტა და დათო.. -არაფერი რამე უნდა მჭირდეს? -მათე შენ მაიც

შენ ჩემში ხარ-2

თავი-3 ჭავჭავაძის ქუჩას მიუყვება...გზა უნდა გადაჭრას...ფიქრებში გართული ვერც კი ამჩნევს როგორ უახლოვდება მანქანა.

შენ ჩემში ხარ-2

თავი-2 ადგილზე გაშეშებული ვერ ინძრეოდა...ნერწყვი მძიმედ გადააგორა სასულეში და მის ძმას უფრო მაგრად დაეყრდნო.. -ხო კარგად ხარ?

ჩემში უმეტესად ოქტომბრისფერია...

ქარმა მოიტანა ნამქრად უცხო თოვლი, ღმერთო, მეათასედ ბედი ხომ მოგანდე, მაგრამ უძლური ვარ როგორც ხის ფოთოლი, ფერიცვალებიდან სვეტიცხოვლობამდე.

შენ ჩემში ხარ ~1

თავის თავს ეჩხუბებოდა,როდესაც უკნიდან ბიჭების სიცილის ხმა შემოესმა...მალევე გაარჩია ხმები...10 წლის შემდეგაც კი კარგად ახსოვდა მისი კლასელების და უბნის ბიჭების ხმა...უკან შეტრიალდა და ერთ-ერთს თვალი თვალში გაუყარა...იმ ერთმაც სიტყვა შუაში

ქრონიკულად ჩემში (სრულად)

ისევ ამომიტრიალდა ყველაფერი და ცუდი მოგონებებიც უმალვე გაქრა. ახლა კი ნამდვილად ვიცოდი, რომ ყველაფერი კარგად იქნებოდა. აღარ მიგრძნობდა გული ცუდს, აღარ მეშინოდა არაფრის და რაც არ უნდა მომხდარიყო ჩვენს შორის, აუცილებლად ვიბრძოლებდი ჩვენი