ჩვენი სიყვარული მღერის

ვუცქერ ამ სევდიან მთვარეს,შენი თითები მაქვს ფერად,ჩემი სამყარო ხარ გწამდეს,ჩემი სიცოცხლის ხარ რწმენა.ახლა მომაკვდავი თვალებს,ისევ შევსცქერივარ შენსას, ჩემი სამყარო ხარ გწამდეს,და შენ მირჩევნიხარ ზეცას.ჩემი სამყარო ხარ გწამდეს,

ჩვენი ისტორია

ყოველ ღამე მესიზმრები. ზოგჯერ ვიღვიძებ და არც კი მახსოვს რა დამესიზმრა შენზე, საერთოდ არაფერი მახსოვს, მაგრამ ვგრძნობ, რომ შენ გნახე. მთელი არსებით ვგრძნობ, რომ ჩემს სიზმრებში დაიარებოდი. რადგან ასეთი უცნაური

ვინ არის ჩვენი ტანჯვის მიზეზი?

რატომ ხდება ყოველთვის ისე,რომ ტკივილს არ განივიხლავთ.ხმამაღლა არ ვსაუბრობთ მასზე,მუდამ ჩუმად ვართ და საკუთარ თავთან გვაქვს ყოველთვის ბრძოლა,წინააღმდეგობა და გაჩაღებული ძლიერი

ჩვენი სიზმარი (1)

დღის ბოლოს დაქანცულს სამსახურიდან მოსული ლოგინზე რომ ჩამოჯდები და ფიქრობ ეს სამსახური შენი ოცნება იყო თუ ვალდებულებაა თავის გასატანად? და მაინც რას ვითხოვთ ცხოვრებისგან? ყველაფერს ფერადს არა? ხანდახან ბერვი ფიქრიც არაა კარგი და დაძინება მირჩევნია

ჩვენი ამბავი (დასასრული)

სამყარომ პირველად შეიგრძნო ეს სურნელი. ჩემი თვალები უსახელო ყვავილივით ბრწყინავს... პოეტს მიწოდებ, მაგრამ მხოლოდ შენთვის ვწერ. თუ გინდა ლექსად არ წაიკითხო, იმიტომ რომ ყოველ წელს თავიდან დაგიწერ ხოლმე... როდესაც აცივდება, როდესაც ჩიტები სამხრეთისკენ

ჩვენი ამბავი (III)

გვიყარდეს თუ არა — ეს ყოველთვის ჩვენი არჩევანის საკითხია. არ არის საჭირო ის სხვა ადამიანს მოვახვიოთ თავს. ჭეშმარიტი სიყვარულის სილამაზე სწორედ იმაში მდგომარეობს, რომ გასცე მთელი გულით და იყო მადლიერი იმისთვის, რომ მეორე დათანხმდა მის მიღებაზე.

ჩვენი ამბავი (თავი II)

სხვა რაღაა სიყვარული თუ არა ღმერთი, ღმერთი კი არა სიკვდილი, რადგან მას დაუმკვიდრებია სიყვარული სამარადჟამოდ, ვისაც სიკვდილის საფასად შეუსყიდნიაო იგი. სიყვარულია როდესაც ადამიანი გიყვარს და ცდილობ რომ მასთან რაც შეიძლება მეტი დრო გაატარო და ყოველი

ჩვენი ამბავი (თავი I)

სიყვარული ფართო მცნებაა, რომელიც ყველას სხვაგვარად ესმის და სხვაგვარად შეიგრძნობს. ამბობენ თუ ნამდვილად გიყვარს მას სიტყვებით ვერ გადმოცემო, ალბათ მრთალია რადგან ჩემი აზრით როდესაც გიყვარს ამ გრძნობას ვერ გადმოცემ და სხვას ვერ აღუწერ იმ განცდებს

შენი ჩვენი სიყვარულის ღმერთი ხარ!

საათობით ვიჯექი სარკის წინ და ჩემს თავს ვუყურებდი... ვერ ვცნობდი,მეცოდებოდა. არ ვიცი,ვერ ვხედავდი იმ თვალებს ისეთივეს როგორიც იყო. საკუთარ სახის ნაკვთებს ვერ ვცნობდი...

ნაადრევი სიკვდილი შესავალი & თავი პირველი : ჩვენი სიყვარული

დავიბენი, სირცხვილისაგან გაწითლებულმა დაუფიქრებლად, მაგრამ მოკრძალებულად გავუღიმე და სასწრაფოდ გავეცალე მას, თუმცა მისი სახე გონებაში განსხვხავებულად დამრჩა. სახლთან ბედნიერი მივედი, რადგან ამ სიცივის ატანა უკვე გაუსაძლისი იყო