ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (5თავი)

ბოდიშს გიხდით დიდი ხანი თუ გალოდინეთ,მაგრამ თქვენც უნდა გამიგოთ.სოფელში ვიყავი ,არც ლეპტოპი მქონდა და არც საკმარისი ინტერნეტი.მაგრამ უკვე ქალაქში ვარ ასე,რომ გიბრუნდებიტ და იმედია

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (4თავი)

ნიაკოს ,რომ შევხედე ეტყობოდა,რომ ზუსტად იგივე კითხვები უტრიალებდა თავში რაც მე.გაოცებული იყო და ვერ ხვდებოდა რა ექნა ,ბოლოს ხელი მივკარი ისისც გიორგისთნ მივიდა და გამოართვა დიდი წითელი

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე ( 3თავი)

აზრზე მხოლოდ მაშინ მოვედი როცა გავიაზრე რა მითხრა. რას ქვია მეორედ გამაბედნიერე? ამას გონია,რომ ჩემი ნებით ვეხუტები? ღმერთო ჩემო,ვერარი მის მატორზე.თვითონაც კარგათ იცის,როომ მაშინ უცებ შევეჯახე

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (2თავი

ნიაკოს ისე უნდოდა გაცინება,რომ სახეზე ადამიანის ფეერი არ ედო.ყველანაირად ცდილობდა ,რომ სიცილი არ წასკდომოდა და ბიჭებთან არ ახარხარებულიყო ბოლო ხმაზე.დემეტრეს შევხედე რომელიც გახედავდა ხოლმე ნიაკოს და იღიმოდა.უცებ ამოვაძვრინე ტელეფონი ჯიბიდან და

ცამდე და ცის იქით ღმერთამდე (საცდელი)

-ანუკი გაიღვიძე მა-როგორც ყოველთვის მამაჩემი მაღვიძარის ფუნქციას ირგებს და ჩემ გაღვიძებას ცდილობს რათა უნივერსიტეტში არ დამაგვიანდეს ,დედაჩემი კიდე სამზარეულოში ფუსფუსებს რათა უჭმლი არ წავიდე.ვაიმე ადგომა როგორ მეზარება მაგრამ სხვა რა გზა მაქვს

ღია ცის ქვეშ

მივნატრი წუთებს ისევ შენთვის მიმაფრენს, ყოველი სრულიად მომიღებს ბოლოს - თურმე ვის ვმონობ, არავის შენს თვალებს მხოლოდ შვილმოკლულ დედის ცრემლივით შემომაღამდი და ვგლოვობ.. არასოდეს! გახსოვდეს სიტყვები უბრალო მწერლის, უბრალოდ მოდი ჩამხედე თვალებში

ცის ცრემლები

ერთხელ წვიმდა, წვიმდა გადაუღებლივ,თითქოს არავის უნდოდა გაჰკვირვებოდა მაგრამ კარგად თუ დაუკვირდებოდით შევამჩნევდით, რომ ცა ტიროდა,თითქოს რაღაცას დასტიროდა დედამიწა. ქუჩაში არავინ იყო,თითქოს ყველა თანაუგრძნობდა და ცდილობდა გარეთ ყოფნით

ცის და თაფლის ფერი თვალები

როდესაც მასში იკარგები, როდესაც ხედავ უსასრულობას, რომლის დასასრულიც შენ უნდა იპოვო. და მაინც უძლური ხარ, მის

ცის'ფერი თვალები

პირველდ სკოლაში ვნახე, კლასისკენ მიდიოდა, ძმაკაცებთან ერთად. უბრალოდ ეცვა, თეთრი პერანგი და ჯინსის შარვალი. ფეხზე ბოტასები... ტელეფონს ჩაჰყურებდა. გვერდით არც კი გამოუხედავს, უბრალოდ გვერდი ამიარა. - თათ, რატომ გაშტეერდი? - ჩემი დაქალი, მეგი ხელს

ცის კაბადოკზე

ცის კაბადოკზე ანგელოზთა ისმის ღაღადი თითქოს სამოთხეში ანგელოზების ზარ-ზეიმია ღმერთს უხარია მონათესავე სულების ნახვა თითქოს უფალსაც ჩასდგომია თვალებში ცრემლი.