ახალი ცხოვრება(4თავი)

სახლში შევედით,მართლაც ულამაზესი სახლი იყო, თან ძალიან დიდი. შესვლისთანავე ჩემი ყურადღება იმან მიიქცია, რომ სანდრომ ერთ-ერთი ოთახის კარი ჩაკეტა დაგასაღები გარადაში შეინახა, თიტქოს რაღაცას მიმალავდა. იმ წამსვე დავეჭვდი, მაგრამ არაფერი შევიმჩნიე.

ახალი ცხოვრება(2;3თავი)

არვიცი როგორ,მაგრამ მაინც შევძელი და ზარი დავრეკე. ახლა ყველაფერი სულ ერთი იყო ჩემთვის, მთავარია რომ მას ვნახავდი,დაველაპარაკებოდი, მის ხმას გავიგონებდი.არ ვიცი რას მეტყოდა, ამას ჩემთვის მნიშვნელობა აქც ჰქონდა იმ წამს, მთავარია რო ვნახავდი და სხვა

ახალი ცხოვრება(1თავი)

ახალი ცხოვრება დავიწყე ყველაფერი კარგადაა ძველი გაუგებრობები წარსულს ჩაბარდა! ახლა შემიძია ბედნიერი ვიყო იმით, რასაც მივაღწიე. სანდრო ჩემს ცხოვრებაში აღარ არსებობს და ცხოვრება ასე უფრო მარტივია. როგორც იქნა დამთავრდა ამდენი ტანჯვა და მე ის

ანასტატია გეგეჩკორის ცხოვრება (თავი მეორე)

...მცირე სინათლე თვალის ჭრილში შემოიპარა,ახლა კი მთლიანად გახეხლილი თვალი მომჭრა მისმა სიმკრთალემ.ხელებზე დავიხედე მაგრამ ვერ ვიცანი,შევშფოთდი,ისინი მე არ მეკუთვნოდა ის საზიზღარი დამჭკნარი კანი!

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი-8

ვაკო,გიორგი.რახდება ჩემს თავს?კატო როდის იყო ბიჭებთან ასეთი უძლური როდის იყავი?ვერავინ ვერაფერს ვერ გიბედავდა და ახლა რა ჯანდაბა დაგემართა?კიდევ ერთი ფაქტი იმისა რომ ვგიჟდები უკვე საკუთარ თავს ველაპრაკები მეორე "მე"-ს ველაპარაკები განა ეს

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი-8

გადავიხარხარე და ბავშვებს შევხედეე...მაგრამ მალევე გამახსენდა ვაკო,გიორგი.რახდება ჩემს თავს?კატო როდის იყო ბიჭებთან ასეთი უძლური როდის იყავი?ვერავინ ვერაფერს ვერ გიბედავდა და ახლა რა ჯანდაბა დაგემართა?

ორმაგი ცხოვრება 4

სროლის ხმა დარბაზის დახშულ სივრცეში იმდენად შემზარავი იყო, რომ საშინელი პანიკა გამოიწვია. ადამიანები ყველა ხერხით ცდილობდნენ თავის გადარჩენას, ზოგი მათგანი გაქცევას ცდილობდა, ზოგი კი იატაკზე იყო გართხმული. ალეკო დარბაზის საყრდენ ბოძს ამოფარებოდა და

ანასტატია გეგეჩკორის ცხოვრება (თავი პირველი)

ოთახში ვიჯექი ბუხართან,თვალებს ნახევრად ჩაბჟუტული ნაკვერჩხლები მინათებდა,ხოლო სახეს წამიერად ელვისაგან ანთებული ცა.ამ ლამაზ სიმყურდოვეს მხოლოდ ერთი მძიმე ჩასუნთქვათა ხმა არღვევდა.ეს ხმა კი ახლოს მდგომი ლოგინიდან მოდიოდა,მასში ჩემი დიდი ხნის მეგობარი

მე ჩემი ცხოვრება და ალერგიული ადამიანები თავი-7

ამ ყველარის გაგონებისას ცრემლები გამომვარდა არვიცი რადამემართა ღმერთო ჩემო,ადამიანი ვისაც ვენდობოდი,ვინც სიყვარულს მეფიცებოდა ახლა ვიღაც სალომეს ეუბნებოდა რომ გეგმის ნაწილი ვარ,რომ ჩემთან გეგმას ანხორციელებს...მობილური ამოვიღე და მაშინვე ალექსს

ორმაგი ცხოვრება 3

- უჩემოდ ვერ ძლებ, არა? - გიორგის ხმამ ზურგს უკან უფრო გამყინა, ვიდრე შემოდგომის სუსხმა. ჩემს რეაქციაზე გულიანად გაეცინა და ჩვეული ცინიზმით დაამატა: - ფრთხილად, თორემ ასე შეკრთომა