პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 5)

-ანუ მოგწონს? -არ იდარდო ჩემზე...თქვენ რას შვრებით? დარდობს.. -არაფერს,გოგო!-დაეჯღანა და ამ დროს სოსოც შემოვიდა..პერანგი დაუდევრად ჰქონდა შეკრული და სახე ალეწვოდა.. -რა გჭირს რა..შენც გაყევი მაშინ.. -ეკა,ამას არმოუსმინო...დღეს სადმე გავიდეთ ამის

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 4)

-მთვრალი ხარ. -არა,არ ვსვამ-გააპროტესტა ბიჭმა. -კარგი,მაშინ შენ გამოყვანე. -გვიანია...არ მინდა მარტო... -მარტო იქნები? -ჰო,კედლების შიში მაქვს,ეკუნ... -ხვალ ადრე უნდა ავდგე,ვერ გავაცდენ. -ერთხელ გავაცდინოთ.

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 3)

ლამაზი დღის ლამაზი დასასრული უნდა ყოფილიყო,მაგრამ სახლში მისულმა გაიგო,რომ იმ გოგოს ოჯახს სარჩელი შეუტანიათ სასამართლოში,ჩემი გოგო გააუპატიურა ამ ბიჭმაო.მზია ტიროდა და ცდილობდა,ცრემლებით დაემტკიცებინა სიმართლე..ეს იმ ღამითვე გაიგო მშვენიერ ხასიათზე

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 2)

-ჰეი.ჩემი გიჟ-ხელები ბეჭებზე მოხვია გოგონას და ძლიერად მიიხუტა მკერდზე. -შენთვის რაღაც მაქვს,სოს..-თავი გემრიელად მოათავსა ბიჭის მხარზე,არც მოშორდებოდა,რომ არა ბიცოლამისის სიტყვები. -გოგო,ჩვენც აქ ვართ..ან შენი დაქალი..გააცანი ბიჭს-მხოლოდ იმ წამს

პირადი ცხოვრება თუ კარიერა? (თავი 1)

-ჰეი-უკან მიიხედა და უცნობი დალანდა,თუმცა მალევე მოაშორა თვალი. -მისმინე,მგონი,გიცნობ-მაღალი ხმით თქვა ბიჭმა. -ინტერნეტიდან,ალბათ-უღიმღამოდ უპასუხა და ტელეფონში ჩაიხედა. -არ დამელაპარაკები ნორმალურად?-გაბრაზება დაიჭირა ბიჭის ხმაში.

"გაიღიმე პატარავ, ცხოვრება მშვენიერია" [თავი 2]

-გეძახის-თვალების ტრიალით შემოვიდა ჩემს კაბინეტში ქრისტინე -საშინელი დაღლილი ვარ უთხარი თუ რამე პრეტენზია აქვს აქ მეახლოს-ვუთხარი და სავარძელში კომფორტულად მოვეწყვე, მალევე გავიგე კარის ხმა, დახუჭული თვალები გავახილე და ჩემს წინ ასვეტილ დემეტრე

მთელი ცხოვრება შენს გვერდით მინდა... (თ.ჯ)

მთელი ცხოვრება შენს გვერდით მინდა,რომ მივეფიცხო ღამით ბუხართან...ბედნიერებაც სწორედ ეგ არის,როცა გიყვარს და როცა უყვარხარ! მსურს ღამით ცაზე ვარსკვლავთა ჯარი,მე დავითვალო შენი თანხლებით...სულ ჩემთან იყოს შენი ღიმილი,

"გაიღიმე პატარავ, ცხოვრება მშვენიერია" [თავი 1]

-ტვინი გაქვს? გოგო სამჯერ დაბალია ტიპი შენზე, მერე ნახე რას გავს, გიგოზე გაბრაზებული რომ მაგ სი*ს შეხვდი დავაიგნორე მარა საცოლეე?? მირჩევნია მოვკვდე რა-კვლავ ვყვიროდი მე, ელენე კი ქუჩაში, ერთ-ერთ ბნელ ჩიხში კუთხეში მყავდა მიმწყვდეული

ორმაგი ცხოვრება - 10 - დასასრული

ხარძიანი ნელა წამოდგა ფეხზე , მასთან ჩაიცუცქა და მუელზე ნაზად მიაწება ტუჩები. ყველა გატრუნული უსემნდა და უყურებდა. დარბაზში მხოლოდ მათი სუნთქვა ისმოდა.

ორმაგი ცხოვრება - 9

- რა აიტეხეთ რა ... - აბუზღუნდა გიორგაძე და თვალები მოიფშვნიტა. - ხო რა ... ხვალამდე ვერ მოიცდიდით ? - გაბრაზდა მარიამიც . ელენე გვერდით ეჯდა, საჭესთან მდჯომ დეას და ღიმილით აკვიდებოდა , როგორ ნერვიულობდა.