ბოლო წერილი

დღეს მეც ქალი ვარ ,პირველი ქალი ანუ ევა ,ევა ვისაც მთელი ცხოვრება ერთი მამაკაცი უალტერნატივო ადამი უყვარდა და ისე მისთვის აზრი,რომ არავის უკითავს ,არჩევანის საშუალება ,რომ არ მიუციათ .რატომღაც მგონია,რომ ევა იყო პირველი ძალადობის მსხვერპლი ქალი

წერილი პირველ სიყვარულს

არის ამბები, რაც არ იწერება, თუმცა შევეცდები მოკლედ გადმოგცე, რას ეხება ჩემი ისტორია… ყველას ცხოვრებაში ჩნდება ადამიანი, რომლის გამოჩენის შემდეგაც შენ იცვლები. არ აქვს მნიშვნელობა ეს უზარმაზარ ბედნიერებას განიჭებს, თუ არანორმალურ ტკივილს, შენ

წერილი მუზას!

როცა რამეს ვწერ,მუდამ შენი სახე მიდგას წინ....და უბრალოდ მგონია,რომ იდეალური ხარ...რომ გიცნობდე,ასე არ ვიფიქრებდი...ამიტომ მიხარია,რომ არ გიცნობ და ამის სურვილი არც მაქვს..

უადრესატო წერილი

ვიფანტები ...ვიფანტები უწესრიგოდ ისე,როგორც ციფრები შიზოფრენიკის საათიდან... შუშის კედლის მიღმა ჩამწყვდეული ისრების მარიონეტად ქცეულ ციფრებივით ვარ ამ ვერ მოშორებულ ფიქრებთან. სრულიად მარტო.. . ჩახვეული ფრაზებით ...

ნათელი წერილი (8 თავი)

რადგან გადაწყვეტილება მივიღეთ, მოქმედებაც დავიწყეთ. ოთარი თავის ბიჭებთან (დაცვის თანამშრომლებთან) ერთად მაიას ბინას უთვალთვალებდა. ნიკამ სთხოვა: - არაბი მეზობლები, თუ გამოჩნდებიან ჩვენი კორდინატები გადაეცი და უთხარი, რომ დაკონტაქტება გვინდაო.

გამოსამშვიდობებელი წერილი

მე დღემდე მახსოვს შენი გრძელი , ლამაზად თლილი თითები, რომლებიც ნაზად მოძრაობდნენ ჩემს წელზე , ჟრუანტელისმომგვრელად . მე ის კოცნაც მახსოვს , რომელიც გამომშვიდობების წინ არ მქონია შენთან , მისი თითოეული დეტალი მახსოვს და ვიცი , რომ ეს მე ყველაზე

წერილი მამას

მე მძულხარ და კიდევ უფრო მძულს საკუთარი თავი მხოლოდ იმიტომ, რომ ასე გგავარ... გამარჯობა ძვირფასო დღიურო. მე ნატა ვარ 10 წლის. შენი თავი დედამ მაჩუქა, მე კი მინდა ჩემი ფიქრები გაჩუქო.დღეს მე იუბილარი ვარ, მაგრამ მაინც მაკლია სიხალისე. ჩემს სიხალისეს

წერილი ფრონტიდან

ძვირფასო დიდი ხანის მანძილზე ვერ ვახერხებდი შენთვის წერილის მოწერას.იმდენი უბედურება დაატყდა ჩვენს ფრონტს,რომ ამის აღწერა შეუძლებელია.მაშინ როდესაც სანგრებში ვიწექით,მოულოდნელად დაგვარტყეს ზურგიდან. ძალიან ბევრი ბიჭი დაგვეხოცა,ძალიან ბევრი. გუშინ

წერილი წარსულიდან

ცივ ლოყებზე შეხება სურდათ მაგრამ არვაპირებდი ტირილს ძველი,სულელური წერილის გამო! ჩემი ყურადღება კონვერტის ბოლოს, საგულდაგულოდ წაწერილმა ინიციალებმა ,,ა.შ.'' მიიპყრო. თითქოს მეცნობოდა მაგრამ მიჭირდა გახსენება საიდან.ფურცელი ,,საბრალონის'' 196-ე და

წერილი საიქიოდან

ისევ ხელში მიჭირავს გული,არ ვუშვებ...ვებღაუჭები..იქნებ სწორედ იმ გულჩასაჭდს ვეძებ,რომელიც დავკარგე...ვეძებ და ასე გრძელდება მარადიულად...ვინ იცის თუ ვიპოვი მას...იქნებ ეს შეუძლებელია,მაგრამ მაინც მიჭირავს ეს მფეთქავი არსება..