ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 7

-ჯეიმი მერე აგიხსნი ყველაფერს ვერ ხედავ ლენორი ცუდადაა. ვერაფრის თქმა მოვასწარი. ვერც გავიფიქრე რა უნდა მეთქვა. ის ლენორთან ჩაიმუხლა. მის შუბლთან ხელი ასწია და მეორე ხელი მაგრა ჩასჭიდა ხელზე.

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 6

ჯორჯი-ჯეიმი გაგიჟდი? -მომისმინეთ. ჩვენ ერთმანეთი გვიყვარს,ის მოკვლას არ მიპირებს და არც მე. მეისონი-ეგ შეუძლებელია. ჯეიმს შენ მაინც მოკვდები ასეთ შემთხვევაში. ლენორი-მე ვიცი ჯორჯ შენი ოჯახის შესახებ და თუ ჩემს ძალებს დავთმობ შევძლებ ჯეიმისთან ვიყო.

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 5

-ჯორჯ როგორ უნდა მოვკლა? თვითონ არ თქვი რომ ის მაკონტროლებს.-გასწავლით. ხუთი თვე გვაქვს წინ მაგრამ მაგისთვის ჩემთან უნდა გადმოხვიდე. -მერე დედა? მას საფრთხე არ დაემუქრება?-ვიზრუნებთ რომ დედაშენი დაცული იყოს.

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 4

კლასში რომ დავბრუნდი გაკვეთილი უკვე დაწყებული იყო. ისე გავიდა 3 გაკვეთილი რომ მე და ლენორს აღარ გვილაპარაკია,მაგრამ სულ მას ვუყურებდი და მასზე ვფიქრობდი

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 3

ჯორჯს და დემიენს მოყოლა უნდა დაეწყოთ,როცა რაღაც ხმა მოესმათ. მე ვერც კი გავიგე მაგრამ ორივე მათგანი კართან მივარდა და შარვლის უკანა მხარეს მიმაგრებული დანები ამოაძვრეს. უცნაური დანები იყო. ისინი გამოთლილი იყო ხელით და ტარი მგლისთავის ფორმის ქონდა.

OLIVIA ნაწილი 4 , 5 (ჯადოქარი)

.................. -ლიივ , სად ხარ ამდენი ხანი ....! -დამტუქსა ვიოლეტმა როდესაც იქ მივედი . -ჰმმ ....კარგი კარგი , რატომ დამიბარე ? -ვკითხე მე ვიოლეტს და იქვე ხის ტოტზე (დაბალი ტოტი იყო ) ჩამოვჯექი . -ხოო ,

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 2

შემოსული შევათვალიერე. ერთი შეხედვით დაკუნთული,დიდ მხარ-ბეჭიანი, მაღალი,შუახნის მამაკაცი იყო. მან სკამი აიღო და დაჯდა. მე საწოლიშივე წამოვჯექი. ცნობისმოყვარეობა მკლავდა. არც კი ვიცოდი საიდან დამეწყო მისი დაკითხვა. გუშინ რაც მოხდა ძალიან

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 1

- ეს ბიჭი ვინ არის იცნობ? კითხა ერთერთმა რომელსაც ეტყობოდა,რომ ამ რაღაც ბანდის თუ ჯგუფის ლიდერი იყო იმ ბიჭს. მან უსიტყვოდ თავი გააქნია,მაგრამ წყლიანი თვალები მომაპყრო გადარჩენის მოლოდინში. -მე ვიცი! მისი შეყვარებულია ალბათ. ორი პი*არასტი ერათად

ერკე მიდასი... შავი ჯადოქარი (7)

ეგონა ბურუსში იყო გახვეული. სიბნელის ღრმა ფენა ეკრა გარშემო, ვერაფერს ხედავდა და დარწმუნებულიც არ იყო, რომ თვალები გახელილი ჰქონდა. მუდმივად ფიქრები... არა, ფიქრებიც კი შეწყდა და თითქოს ძილში ჩაეშვა. მღვიძარე ძილში, სიზმარგათანგულმა კი მწარედ