ადგილი თვითმკვლელობისთვის (სრულად)

_გაიანა,ამას ბოლო უნდა მოუღო,გესმის?! _რა გავაკეთო აგა,რა?! _წამოდი იმ დაწყევლილი სახლიდანლ! _და მაინც სად წავიდე? _ჩემთან წამოხვალ!არ ვიცი,მოვიფიქრებთ რამეს.აღარ შემიძლია გესმის?!გეფიცები,მივალ და ჩემი ხელით გამოვჭრი მათ ყელს...

მე და ჩემი ტყუპისცალი (თავი მერვე)

ყველა გამოხტა დამალული ადგილებიდან.ბედნირ სახეებზე მაშინვე შეახმათ ღიმილი როგორც კი კატოს სიბრაზისგან ანთებული თვალები დაინახეს. -რანაირი სახით იყურები?ყველანი შენს გამოსვლას აღვნიშავთ.

როცა ანგელოზიც დემონია (6თავი) +18

იქნებ ადამიანი ვარ, უბრალო ადამიანი, ადამიანებისთვის მახასიათებელი რიგი თვისებებით, სწორედ ისეთი როგორიც შენ, ისეთივე ემოციებითა და აზრებით როგორც შენ, მორალურიც და ამორალურიც.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამმეორე ნაწილის (დასასრული)

-არ გაბედო უარის თქმა,ის პატარა არ არის დამნაშავე თუ მას ასეთი დედა ჰყავს.ის გაიზრდება სუფთა სამყაროში სადაც ისწავლის სიყვარულს და მისი სული არ დაავადდება,ის ისწავლის და ქვეყანას გამოადგება.გიორგიმ დაფირდა და გელას უთხრა. -თანახმა ვარ,შენ იყავი

მე,შენ და მთვარის სონატა (სრულად)

- მიყვარხარ,ალექსანდრა.შენ თავად ხარ ჩემი განთიადი,ჩემი აისი...ჩემი ვარკვლავებით მოჭედილი ცა,ჩემო მშვენიერებავ.- მინდა,რომ მთვარის სონატა მომიძღვნა,მაქსიმე.. გააკეთე ეს,ჩემთვის.

როცა ანგელოზიც დემონია (5 თავი) +18

მხოლოდ ის ვიცი, რომ სხვა ადამიანების მსგავსად ჩემშიც ათიათასობით ადამიანი ცხოვრობს და ყველა მათგანს თავისი თავის პირველ ადგილზე წარმოჩენა სურს. პერიოდულად ყველა მათგანს ვნებდები

კესიკო *5*

დილით თავის ნაღრძობ ფეხზე გაბრაზებული ემილი ნერვეს ტელეფონით იწყნარებდა როცა ამ დროს კესო ეზოში მწვანე ხეებს შორის გაბმულ ჰამაკში იწვა და წიგს მთელი გულდასმით კითხულობდა. ლამის სამი საათი

მისტიკური კლასელი (სრულად)

მაგრამ ერთ დღეს, როდესაც ისტორიის მასწავლებელმა მთხოვა ისეთი ინფორმაცია მომეძებნა ჩვენს ქალაქზე, რომლიც ყველასთვის უცნობი იყო, გვიანობამდე შემოვრჩი ბიბლიოთეკაში.

ორი გზა და ერთი კარი

ოზონი - მომწამლავი, თუ ბედნიერების მომტანი ? - გიჩნდება კითხვა, მაგრამ უაზრო; შენთვის ხომ ბედნიერების მხოლოდ ერთი კარიღა დარჩენილა ღია - კარი დასასრულისა, იმ დასასრულისა, რომელიც საბოლოო ბედნიერებას მოგიტანს, ბედნიერებას, რომელიც ცხოვრებამ არ

ჩემო უფალო...

მეც გაგყიდე ორ კაპიკ ვერცხლზე, მათ შორის ვდგავარ ჯვარცმის დროს რომ ცრემლი გადინა. ახლა კი ასე უსიცოცხლოდ დარჩენილ ხელებს, სხვისგან თუ ვერა საკუთარი ვიცავ თავისგან.