აკრძალული თამაშები (1)

-იცი, გულს მტკენ... -აღარ შემაწუხო.-მოკლედ მოჭრა ქალმა და ტელეფონი ისე გათიშა პასუხს აღარ დალოდებია. -თავხედი...-გათიშულ ტელეფონს დახედა დევდარიანმა და გაეცინა.-მაგასაც ვნახავთ

დაკარგული წლები

2013 წლის პირველი დღის პირველ წუთებში მოევლინა ქვეყანას ახალი სიცოცხლე ელენა ახვლედიანი.სქელ წიგნში სრულიად სუფთა გვერდი გამოჩნდა რომელზეც ახალი ისტორიის წერა იწყებოდა,ისტორიის რომელიც წინა გვერდებს ეყრდნობოდა და არც მისი გმირები ივიწყებდნენ თეთრ

ორი საფლავი, სამი სხეულით

მზის პირველმა სხივებმა ღრუბლებიდან ამოიხედეს და მონატრებულ მაქსიმეს სითბოთი მიუალერსეს. ერთ დროულად უყვარდა და სძულდა ეს ადგილი. ყოველთვის როცა აქ მოდიოდ სამყაროს ეთიშებოდა და წარსულს იხსენებდა, წარსულს, რომელიც ტკივილნარევ ღიმილს უხატავდა სახეზე.

ნაბიჯი

დიდი იმედი მაქვს მოგეწონებათ, ვინც ჰომოფობი აქედანვე გეუბნებით ნუ დაიწყებთ, რაც შეეხება ჰილ ჰაუსს ვიმდოვნებ მალე შემოგიერთდებათ, მუზამ ცოტახანს უნდა დავისვენოო და ვერ შევეწინააღმდეგე:დდ ველოდები თქვენა კომენტარებს და შეფასებება

ჩემი გაღიმების რენესანსი

თითქოს ძველი წლებიც მომელანდა, გულს რომ ყოველ ღამე მისერავდნენ, შენ ხარ უსასრულო ოცნება და ჩემი გათენების სიფერადე.

წყურვილი [ნაწილი IV, თავი 10] (18+)

- ახლავე შვილო ჩემო, ახლავე, - ხმა დაითაფლა მოხუცმა, კარი გამოაღო და სახეზე მორგებული ღიმილი უმალ შეეცვალა ზარდაცემული გამომეტყველებით, უკან დაიხია, ფეხი იატაკზე დაფენილ ხალიჩას გამოსდო და ზურგზე დაეცა, თუმცა არ დაიბნა და ანაფორაზე შემორტყმული

სასიკვდილოდ ლამაზი. #3-4

ყველაფერი კარგად არის მე შენთნ ვარ.-არეული მზერით, აწყლიანებული თვალებით უყურებდა მის თავთან ჩამუხლულ დენის და სულ არ უნდოდა გონზე მოსვლა.. -მიყვარხარ პატარავ.! -ყურთან უჩურჩულა დენისმა და იქვე სუსტტად მფეთქავ არტერიაზე მხურვალედ აკოცა.

წყურვილი [ნაწილი IV, თავი 9] (18+)

- არა! - განწირული, მრისხანე ღრიალი აღმოხდა ურსაისს, როდესაც თვალი შეასწრო, როგორ გაიმართა წელში მარკუსი, მარჯვენა ხელში ბოგდანის თავი ეჭირა, მარცხენაში კი ჯერ კიდევ მფეთქავი, სისხლით მოსვრილი ორგანო.

ბედნიერება წვრილმანებშია (თავი 2)

დავტოვე მისი კაბინეტი და კვლავ ჩემს საკუთარ ჯოჯოხეთში გადავინაცვლე, ვერ ვიჯერებდი რომ აქედან, ამ გისოსებიდან რომელიც უკვე ყველში მიჭერდა და სუნთქვის საშვალებას არ მაძლევნდა თავს დავაღწევდი და ყველას პასუხს მოვთხოვდი, მე აღარ ვიყავი ის ოცდაერთი წლის

ეშმაკი და ანგელოზი

“ჩვენი ამბავი ჯერ კიდევ მაშინ დაიწყო, როდესაც ცა დედამიწასთან ჭიდილში ჩაება, ანდაც მანამ სანამ ეს ყველაფერი საერთოდ იარსებებდა. ჩვენი ერთიანობა დასაბამიდან შეუძლებელი იყო და ახლაც ასეა, მაგრამ უკვე ყველაფერმა დაკარგა აზრი ანგელოზისთვის, ეშმაკის