Oldfriend!

დავიწყება შეუძლებელიაა... შანსი არგაქ დაივიწყო ძველი მეგობარი აიი შანსიიიი არგაქქ!! უბრალოდ ყოველ ჯერზე როდესაც ფიქრობ დავივიწყეო.. თავიდაანნ გახსენდება ყველა ისმოგონებაა რაც ერთად გადაგხდათ.. გაცნობის დღეე და უამრავიი თავგადასავალი.. დახმარება

ნამდვილი ღიმილიც მოვა

დადგება დრო და ნამდვილ ღიმილს ისწავლი, როცა ლოყები დაუფიქრებლად გააფრენს ტუჩებს ყურების მიმართულებით, როცა აღარ იფიქრებ რამდენი კბილის გამოჩენა მოგიხდება მეტად და უბრალოდ ბედნიერებისგან გაიღიმებ.

მიგდებული "პატარძალი" (10)

აბა მითხარით ახლა როგორ არ უნდა მიხაროდეს, როდესაც ჩემი ქმარი საქმრო თუ ვინცაა ეჭვიანობს მე და ირაკლიზე? ნეტავ იცოდეთ რა მაგარია , როდესაც სრულიად ძალით აეჭვიანებ! ეგოისტურად მსიამოვნებს, როდესაც ვუყურებ, რომ ძლივს იკავებს თავს ირაკლის ხოჭოსავით

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი თორმეტი )

- ვაიჰ, თანო, რა მოუხერხებელი ხარ.. - საკუთარ თავს გაუჯავრდა და გაეცინა. - მმ, ამასაც რა კარგი სუნი აქვს მაგრამ რა ვქნა რომ ხელიდან შემთხვევით გამივარდა ?! რა ჩემი ბრალია ?! - მეორე ფლაკონმაც გაიზიარა წინა მორბედის ბედი.

siyvaruli

შენთვის მიხარია დილა რომ თენდება, შენი ცხოვრებისთვის როცა ვემზადები. და მძულს ღამეები როცა მეკარგება, შენთან დასახარჯი ჩემი საათები.

გამოფხიზლება +18 (თავი 9) დასასრული

ფეხებში სისუსტე ვიგრძენი, ექიმმა წყალი მომაწოდა, ცოტა გონს რომ მოვედი მადლობა გადავუხადე და კლინიკიდან გავედი. მანქანაში ჩავჯექი, თავი საჭეს ჩამოვადე. ორსულად ვიყავი კაცისგან რომელიც საკუთარ თავზე მეტად მიყვარდა და რომელსაც ვეღარასოდეს ვნახავდი.

ბედნიერება წვრილმანებშია თავი17

-კარგი..რაგაეწყობა..ნახვამდის ჭირვეულო(ანდრო) მომიახლოვდა შუბლზე მაკოცა და სწრაფად დატოვა სახლი. ცოტახანი გახევებული ვიდექი შუა მისაღებში კიბესთან...მერე გავაანალიზე ნათქვამი.. -სულაც არ ვარ ჭირვეული(ანა) საკუთარ თავს დავუწყე საუბარი და ავბუზღუნდი.

ზღვასთან ახლოს (IV თავი)

ბოლოს როგორც იქნა მთელი შერჩენილი ძალ-ღონე და გამბედაობა გამოიყენა და ქუთუთოები ერთმანეთს დააცილა. უცებ ნაცნობ ულამაზეს მწვანე თვალებს შეეჩეხა და მზერაც გაუქვავდა. -მეგონა გეძინა. -შენ რა გაგიჟდი?! კინაღამ მიკროინფარქტი მივიღე! ეს რა იყო?! ან რა

პირდაპირი გაგებით (თავი პირველი)

- აუუ მეთერთმეტეში იქნება ეგ გოგო... - ჰო წამო მეთერთმეტე კლასი მეოთხე სართულზეა - კაი წამო ვნახოთ - ზარია... კლასში შევიდეთ და ამის მერე დასვენებაზე ვნახოთ, ნამდვილად არ მინდა პირველივე დღეს გამიშვან კლასიდან დაგვიანების გამო. -

თეთრი

ჰომ ლამაზია თეთრი ფერი, წმინდაა თეთრი ფერი, ნათელია თეთრი ფერი. თოვლიც ხომ თეთრია, მაგრამ რა დამავიწყებს იმ თეთრ ნაკვალევს თოვლზე, რომელმაც ასე შემცვალა. რა დამავიწყებს იმ გრძნობას, რაც მაშინ ვიგრძენი... ის წავიდა. წავიდა და წაიღო ჩემი ნაწილი,