ცივი

ცივი ოთახი,ცივი ფიქრები... ცივი გრძნობები ცივ სულთან ერთად... სითბოგადასულ სიცივეს ხიზნად, შემოვეკედლე ნუთუ უვადოდ...

განაჩენი 11თავი

კიდევ დითხანს ვიქნებოდით იქ რომ არა ჩემი გადასხმის დრო. იაგო თანხის გადასახდელად წავიდა მაგრამ დანიელმა გააჩერა. - კარგი რა მაგას როგორ მკადრებ-ო. ისიც მის ნებას დაყვა და გასასვლელისკენ ისე წავიდა არცკი დამელოდა. - ნახვამდის. ფეხზე წამოვდექი მე,

იყავი ჩემი საყვარელი [თავი 2]

დაძაბულმა გასწია თავი უკან, ვერ მიხვდა მისი ქცევა წინააღმდეგობას ნიშნავდა და თუ უბრალოდ გამოუცდელობამ და ქალურმა შიშმა სძლია. მაქსიმე ოდნავ გადაიხარა ქალისკენ, დაკვირვებით შეათვალიერა, მერე უკან დაიხია და ისევ ფანჯრებისკენ წავიდა. მისი ქცევით

ღამის სტუმარი [4]

თაფლივით დადნა მაშო ბაქარის თბილი ბარიტონის მოსმენისას. ეს არის საოცრება, ამიტომ კარგად უნდა დაიმახსოვროს ყველა დეტალი. ხვალაც კი არ იქნება ასეთი ენაწყლიანი უფროსი... თუ იქნება? არვიცი, რას გაუგებ ამ კაცს. ინგლისის ამინდივითაა როცა მოუნდება

დალიჰარი (თავი 13)

"გამოწვდილი ორი გვირგვინი აიღო მან, უმალ გადაუგდო ერთი ეირინს. თავთავებისა და ველურ ყვავილთა გრეხილი მოირგო თავზე და გაჰკრა უმალ გონებაში ნატვრამ იმ დღისა, როცა სრულიად სრორდის გვირგვინი დაამშვენებდა."

ამბიციების მსხვერპლი (თავი 1)

ამჯერად არც იმას გამოვრიცხავდი რომ ვერაფრით გავაკვირვებდი „ბატონ გიორგის“ რომ მისნაირ მიმზიდველ და მდიდარ მამაკაცს ნამდვილად არ ექნებოდა ლამაზი ქალების დეფიციტი...და პანიკამ მომიცვა ,არ შეიძლებოდა იმდენი იმისთვის არ მიწვალია, სამი წელი არაბულის

მე არ დამისრულებია...(XI თავი)

დილით მაღვიძარამ კი არა მობილურის ზარმა გამაღვიძა, ვინც არ უნდა იყოს ჯანდაბაში გავგზავნი, დამაცადოს ჯერ. ნომრისთვის არც დამიხედავს ისე ვუპასუხე. -გისმენთ._ხმაზევე მეტყობოდა სიბრაზე. -ახლა მგონი მძინარე ვულკანი გავაღვიძე და მალე ლავა დამხრუკავს

პროკურორი მაღალ ქუსლებზე (10 თავი)

თავი მისკდება?! სად ვარ? ეს რა სიშავეა? ღმერთო რა დამემართა? -ლეა, ლეა გახსოვარ?-საზარელი ხმა ისმის ოთახში. მწარედ მეცინება -რა დამავიწყებს შენს თავს აბაშიძევ-ფეხზე ვდგები -ქალბატონო ლეა ისევ ისეთი ძლიერი ხარ?!-ვითომ გაოცებულმა შემომხედა

მძიმე გზა(პირველი ნაწილი) მესამე თავი

ჯერ ისევ თავბრუ ეხვეოდა,მაგრამ ტემპერატურა მაღალი აღარ ქონდა.ქვემოთ რამდენიმე ადამიანის ხმამაღალი ლაპარაკი ისმოდა,სალომეს ახსენებდნენ. სოფიას გულმა ცუდი უგრძნო.სასწრაფოდ ხალათი მოიცვა.მსახურები მისაღებ ოთახში შეჯგუფებულიყვნენ.ყველას დამწუხრებული

ძვირფასო ტედ

ძვირფასო ტედ, სათვალავი ამერია უკვე, იმდენჯერ მოგწერე დასამშვიდობებელი წერილი. დავწერ, გადავიკითხავ, შემდეგ ფურცელს ვკუჭავ და უმოწყალოდ ვისვრი ნაგვის ყუთში. მინდოდა შენთვის მეთქვა, რომ ძალიან მიყვარხარ.. სიცოცხლესავით მიყვარხარ, მაგრამ არ შემიძლია