ერთი სიტყვა(თავი 1)

მოგესალმებით!მე ანა ვარ 16 წლის,ვცხოვრობ ქალაქ თბილისში,მაქვს ოდნავ ქერა თმები და ცისფერი თვალები,მყავს უამრავი მეგობარი,მაგრამ მათგან მარის გამოვარჩევ,მას აქვს შავი თმები და მწვანე თვალები,არის ჩემი კლასელი 16 წლის,მოდით გვეყო ჩემზე ლაპარაკი და

გამქრალი მოგონებები =1=

21-ის ვიყავი ჩემი ბოლო მოგონებას თუ დავუჯერებთ ჩემი დაქალის, ნინას სახლიდან მოვდიოდი, შემდეგ კი სავანდმყოფოში გამეღვიძა იმ მოგონებით, ხოლო პოლიციელის ერთ-ერთი თანამშრომელი მიმტკიცებდა რომ ორი წელი უკვალოდ გავქრი, რადგანაც ვერ მიპოვეს ჩემი საქმე

მთვარის წითელი სონატა (დასასრული)

-ჯანდაბასაც წაუღიხარ! ამას მაინც გავაკეთებ- გვერდი ავუარე და დაახლოებით ორას მეტრში ტრასისკენ ავიღე გეზი.- პირობები იცი.-დასაკარგი არაფერიმაქვს. -შენ არა,შენს გოგოს აქვს.- რეებს მიედ მოედები??- იცი იარაღი მაქვს

დაწყევლილი სამოთხე (5 თავი)

თითი ნიკაპზე შემახო და დახრილი თავი ამაწევინა.-შემომხედე. - თვალები ძლივს გავუსწორე სირცხვილისგან, იღიმოდა - შენ შგიძლია იმ ღამის შემდეგ ჩემთან მხოლოდ საქმე გაკავშირებდეს? იმიტომ რომ შენ თუ შეგიძლია

It was snowing (სრულად)

თოვდა... იმ დღესაც თოვდა.ჰო,ზუსტად ის დღე იყო.რა პატარა იყო მაშინ...ყველაფერი ძველებურად ეჩვენებოდა,თითქოს არაფერი მომხდარა და არც არაფერი შეცვლილაო,მაგრამ გარემო რატომღაც ეუცხოვებოდა,ჩვეული ნივთები სადღაც გამქრალიყო.ახალ სამყაროში ყველაფერი იყო,რაც

კოცნის ვალი (8)

-არ მინდა თავის მართლება-ამოვიჩურჩულე და თავი დავხარე. ჩვენი ნამცხვრები ნახევრად შეჭმული იდო მაგიდაზე და ასე მეგონა, ჩვენი ჩხუბის მოლოდინში ისინიც გასუსულიყვნენ. -მაშ, რა გინდა?-მშვიდად მკითხა. არანაირი ჩხუბი, ხმამაღალი სიტყვები, ველურული

დაკარგული დრო /8/

_ნერვიულობ? მოგენატრება ვიცი , მაგრამ მალე დაბრუნდება ვერ გაძლებს უშენოდ _მალე დაბრუნდება, ვერ გაძლებს უჩემოდ _დედა ასე რამ აგაღელვა ... უცნაურია __მეშინია რომ დავკარგავ ... იმდენად არარეალურ ბედნერებას ვგრძნობ მასთან ყოფნისას. იმდენად უცხო გრძნობა

ჰეი სიკვდილო

ჰეი სიკვდილო, რატომ მესტუმრე?! რად ამატკიე გული დაჭრილი? ჰეი სიკვდილო, რატომ მეხუმრე?! მითხარი სად მაქვს დანა გაყრილი. ჰეი სიკვდილო, რატომ გამოჩნდი?! ნაგავი არის ჩემში დაყრილი. სიკვდილო, შენ მე მწარედ აღმომხდი, გული ჩემი არს სისხლით დასვრილი.

დადიანი და გირგვლიანი ?! (თავი 2)

-კაი წავედი მე- ზემოთ ავედი, ოთახში შევედი, ეგრევე მაღლებიდან ჩამოვხტი და ლოგინზე ვარსკვლავის ფორმაში გავწექი.. ცოტაანში ზოზინით წამოვდექი, წყალი გადავივლე, თხელი ატლასის შავი ხალათი შემოვიცვი და ლოგინზე წამოვზექი. აი ახლა კი დროა ანიტას დავურეკო...

WISH YOU WERE HERE (სრულად)

ცხოვრება, ანუ “WISH YOU WERE HERE” ყველაფერი რაც გვსურს, ჩვენივე, წარმოსახვის ნაწილია. იმ წარმოსახვისა, რომელსაც ჩვენ ცხოვრებას ვუწოდებთ და მერე მას “საკუთრებად” მივიჩნევთ. ადამიანები და მათი პირადი ურთიერთობების რას შეიძლება შევადაროთ ? ალბათ,