ცხოვრების მახე ( I თავი )

სამსახურში რომელშიც მანამ ვმუშაობდი ვაკანსია მალევე გამოაცხადეს და 'ჩემი' ადგილი დაიკავეს, სამსახურის ძებნა ძალიან გამიჭირდა ყველაფერი შემოვიარე ყველაფერს დიპლომი უნდოდა ან გამოცდილება ამა თუ იმ სფეროში,

ეს შენ ხარ თავი 3

-ჰო ასეც ხდება . დედები შვილებს იზიზღებენ, მოძალადე ქმრის გამო . ან სულაც იმს გამო, რომ არა სასურველები არიან. უი გითხარი, რომ მე არა სასურველი შვილი ვარ, მისთვის

მაფიოზობანა (თავი 5)

-მთელი დღეა ვცდილობ,დავხატო ჩვენი შვილი და მგონი ეს საუკეთესო გამოვიდა. ნაკვთები ჩემი ექნება,მაგრამ ერთი შეხედვით მაინც შენ გგავს. -სულ გააფრინე ხო? არ არსებობს ჩვენი შვილი.

მთვარის წითელი სონატა ( ნაწ. VII)

“- წვეულების ჩამშხამებელიც მოვიდა.- ბარმენს ნელა ვანიშნე თავით ანდრეასკენ. ისე რომ მისთვის არც შემიხედავს. - მარიამ! სახლში რატომ არ ხარ?! - დღეს არ გინდა ანდრეა. დღეს ბატონ ტეკილაზე გაგცვალე. -გვერდით გაწეულ ჭიქას გადავწვდი და ყელში გადავუშვი. უკვე

ფუტკარი. (თავი 6)

ვკოცნი. თავის სიცოცხლეში ვერ გაიფიქრდებდა,რომ მე ამას გავაკეთებდი. მე არასდროს ვყოფილვარ მისი ფიქრების გოგო. ჩემზე ისე როგორც გოგოზე, არასდროს უფიქრია. ყოველთვის მხედავდა, როგორც მეგობარს.

"მე გამოვიძიებ დანაშაულს"(ნაწილი2)

"სიკვდილი ეს ჩვეულებრივი მოვლენაა,ყველა ადამიანს გვემუქრება და გარდაუვლია,ზოგჯერ უდროოდ მოდის ზოგჯერ კი იმდენხანს გასტანს სანამ საკუთარი სხულის ლპობის სუნი არ შეაწუხებთ"

ლაზიერი /1/

ლაზიერი ჭადრაკის ყველაზე ძლიერი ფიგურა. ჭადრაკის პარტიის დაწყებისას თითოეულ მოთამაშეს ერთი ლაზიერი აქვს. თამაშის მსვლელობისას ლაზიერს შეუძლია ვერტიკალურად, ჰორიზონტალურად და დიაგონალურად ნებისმიერი რაოდენობის უჯრაზე გადაადგილება იმ პირობით, თუ მის

ბუმერანგი.მეორე ნაწილი-1 თავი.

თმა გათეთრდა ჯერ და შემდეგ ნელა-ნელა გაცვივდა,ჯერაც ვერ მიხვდა თითქმის 60 წელს მიღწეულმა ცხოვრების დამღლელი გზა უდაბნოზედაც რომ გადის.თავიდან ყველაფერი იოლი იყო,მაგრამ წყალი და საგზალი რომ გამოილია უდაბნოში სწორედ აქ დაიწყო სირთულეები.რამდენჯერ

წყეული ქალღმერთი (ნაწყვეტი)

ლეო, ჩემი ცხოვრების ყველაზე ამაზრზენი ნაწილი, სწორედ ამ ნაწილმა ისარგებლა ჩემი ნდობით და მიმაგდო, მიმატოვა, დაჭრილ-დასახიჩრებული ჩემი არაკუთვნილი ადგილი მიმიჩინა და წავიდა..

***

მე ისევ ვქურდობ, ისევ მიმაქვს შენგან ღიმილი, დაუკითხავად ვისაკუთრებ თავდახრილ სიტყვებს, ვითვლი ნაბიჯებს, გადაუდგმელს, მაინც ვიცინი, თავად ვუგონებ ჩაჩუმებულ სიმღერებს ტიტრებს.