ფშაური კაფია [თავი 5]

თადიაური ახლადგახსნილი ოფისის კაბინეტში იჯდა. წინა დღით რამოდენიმე, სარფიან გარიგებას მოაწერა ხელი, თუმცა ყველაზე მეტად მაინც ქისტაურთან შეთანხმებას აფასებდა. წარმატების მიუხედავად, დაღლილ სახეზე კმაყოფილების ნატამალი არ ემჩნეოდა. ერთიანად

შენთნ ერთად 2 ნაწილი

აი წარმოიდგინეთ ღამის ცა რომელიც ორად არის გაყოფილი ცის ნახევარზე უამრავი ვარსკვლავევი არის რაც საუკეთესო ამინდზე მიგვანიშნებს ხოლო მეორე ნახევარზე ერთიცალი ვარსკვლავიც კი არ ჩანს და კუპრივით შავი არის ცა.

პროტაგონისტი (მეხუთე ნაწილი)

დიდი სცენის წინ მყოფი ნარჩევი საზოგადოება რამდენიმეწუთიან, გაუჩერებელ ტაშს უკრავს სცენაზე მყოფ პროტაგონისტს. სასცენო გრიმისგან სახე, ხელები და ფეხები თითქმის არ უჩანს. ხასხასა წითელი ფარდების ანშლაგის ფონზე დახურვის დროს იგი ფიქრობს ყველაფერზე და

თანახმა ხარ?(5)

-იცი როგორც მიყვარხარ. უბრალოდ .. ეს არ ნიშნავს რომ ყველა შენ შეცდომაზე თვალს დავხუჭავ, ისევე როგორც შენ არ უნდა დახუჭო ჩემ შეცდომებზე თვალი.

ვერ მოგიყვები

საშინელი სიცარიელის შეგრძნება დამეუფლა. ის ერთადერთი სიტყვაა, რითაც ჩემი გრძნობის აღწერა მსურს. ნახევრად დაბნელდა, არ ვიცი რომელი საათია მაგრამ გავიაზრე, რომ ზედმეტად ბევრი მეძინა. გუშინდელი გათენებული ღამე, ჯერ კიდევ შეიმჩნეოდა ჩემ სახეზე...

"სასწაული"

ნეტავ რა დღეა რა ანათებს ცაზე ფერადად, თითქოს სამყაროს გადაჰკვრია Ფერები ლანდად თითქოს დრო სწყდება, არ ინძრევა, იღლება ალბად. ალბად ცხოვრებამ დაამჩნია იარა დაღად.

შემიყვარებ! 10 თავი

მარიანა თვალებში ჩააცქერდა თავგზააბნეულ ბიჭს და ღიმილი შეეპარა ტუჩის კუთხეში, როცა მის ზღვისფერ, უძირო თვალებს გაექცა ალექსანდრე, რადგან

ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! -

ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! --- ზღვას თოლიებმა გადაუფრინეს! ---

შემიყვარებ! 9 თავი

მარიანას ცრემლები მოეძალა და ოთახში შეიკეტა, ვერ ხვდებოდა რატომ ჰქონდა დედამის ასეთი რეაქცია, რატომ უკრძალავდა ალექსანდრეს ნახვას ასე დაჟინებით

სკივრში ჩაკეტილი სიმართლე (თავი-4)

-აუ, ოღონდ ახლა არ თქვა, მენეჯერს უნდა დავუძახო და დაწესებულებას ვუჩივლოო და რასაც გინდა იმას შეგისრულებ -მავედრებელი, ოდნავ სიცილნარევი ხმით გადააჭდო ბიჭმა თითები ერთმანეთს -კარგი რა, ეგეთი პრეტენზიულიც არ ვარ