სხვა სამყარო /1/

-სესილი... სესილი- ბუნდოვნად ჩამესმის ნაცნობი ხავერდოვანი ხმა, გავრბივარ ბურუსით მოცულ სამყაროში, გავრბივარ და მივისწრაფვი იმ ხმისაკენ რომელიც მეძახის, მელოდება, ჩემთან შეხვედრას მოუთმენლად ელის. ისე მეცნობა ეს ხმა მაგრამ ბოლომდე ვერ გავერკვიე ამ

სიცარიელე {6}

-ჯანდაბა ყველა კუნთი მტკივა. - დილით ქალის ბურტყუნმა გამოაღვიძა, უკვე რამდენიმე წუთი იყო მის მოძრაობას გრძნობდა, მაგრამ ძილს ვერაფრით ტოვებდა. ბოლოს თვალებიც გაახილა, თეთრ მაისურში გამოწყობილი ქალის სხეული ბუნდოვნად გაარჩია,

კომა /3/

_ნოა _სუნთქვაარეული უყურებდა და მისი მზერა სრულ ქაოსს გამოხატავდა _დილას მზის სხივები დააბრუნებს ყველაფერს უკან ... ღამე ბნელია , სურვილებისაა _ უკან გადადგა ნაბიჯი და შემდეგ ოთახი დატოვა. ღიმილიანი სახით მიაბიჯებდა საძინებლისკენ, ნინია კი საკუთარ

წითელი

ვიფიქრებ,ვიფიქრებ და საბოლოოდ ისე დავიკარგები,როგორც წვიმის წვეთი იკარგება ოკეანეში და შემდგომ,წვიმის წვეთი აღარ არის წვიმის წვეთი და ის უკვე ოკეანეა.ნეტავ ყველაფრის შეცვლა ასეთი მარტივია?

ჩემი იდუმალი

ამ ჩემი ხედიდან მოჩანს ის ფიქრები, რომლებსაც ეს გული უწყვეტად ფიქრობს. მხოლოდ შენ გპირდები, ვერასდროს მივხვდები, რომ ჩემი ლექსები მარტო შენ გიხმობს. მუდმივად უცნობად მხოლოდ შენ დაგტოვებ, მაგრამ თან შენს გვერდით ვიქნები ჩუმად. მე ჩემს ყურადღებას

და იქნებ..

და როცა შეძრწუნებულს ჭაობის ზემოთ მხოლოდ დასახმარებლად გაწვდილი უფორმო და უშნო ხელებიღა დამრჩა, გეძახდი უხმოდ და თან ყველაზე ხმამაღლ

აპრილის დაბადება დეკემბერში -თავი 4-

თვალები გაახილა და აქეთ-იქით მიმოიხედა. თინის არანაირი ნაკვალევი არ ჩანდა სახლში, არც დილით გააღვიძა ვინმემ, არც სამზარეულოდან ისმოდა თეფშების მტვრევის ხმა და არც მუსიკა იყო ბოლო ხმაზე ჩართული. საათს რომ დახედა მიხვდა, დიდხანს ვეღარ ინებივრებდა

ღრუბელს

შუაღამისას ჩასთვლიმა ღრუბელს ნაწვიმარსა და ელვა ნაფეთბს ქუხილში წვიმას გადანაყოლი თითო ოროლა იკრებს ნაფლთებს.

მასწავლებელი შემიყვარდა (საცდელი)

მისი უფერული თვალებიდან მცირედი თაფლისფერი სხივი გამოკრთოდა. ღიმილისგან ლოყები ეჩუტებოდა. კვლავ მომესმა მისი უდრტვინველი კისკისი, თითქოს ტუჩები ჩემ ყურთან ჰქონდა. მისი სუნთქვა ვიგრძენი, მარჯვენა ყური გამითბა. იმდენად ძლიერი იყო ჩემი ფანტაზია, რომ

ცარიელი ფურცელი (თავი 9)

ავარიის შემდეგ ყოველთვის მაშოსთან ერთად ვიყავი, მიხაროდა ჩემი ცხოვრება ასე ლამაზი და მშვიდი, რომ იყო ამიტომაც გადავწყვიტე მაშო წამეყვანა ბაკურიანში დასასვენებლად. დიდი არაფერი მარტო მე და ის ვიქნებოდით ბუხართან და იმას გავაკეთებდით რაც გვიდოდა