განაჩენი 10 თავი

საავადმყოფოში დაბრუნებულმა ეგრევე ჩემს ტელეფონს დავწვდი. რადგანაც მართას ნომერი არ ვიცოდი სახლის ტელეფონზე დავრეკე, ველოდებოდი როდის მიპსუხებდა მართა. უკვე გათიშვას ვაპირებდი როდესაც ტელეფონის მეორე მხარეს მართას წკრიალა და ხავერსოვანი ხმა გაისმა.

როგორ შევუყვარდი მაფიოზს...თავი 5

თბილისში უნდა წავსულიყავი, ჩემს პარტინიორ კომპანიაში. საკმაოდ დიდ ბიზნეს ვფლობ. მაგრამ განსაკუთრებული ყურადღება მაინც რესტორნებს და სამშენებლო საქმეს მიაქვს. სასწრაფოდ ჩავფრინდი თბილისში, რაც მალე ჩავიდოდი და რაც მალე დავბრუნდებოდი უკან ჩემთვის მით

გამოფხიზლება +18 (თავი 8)

თავი 8. წყნეთში 1 კვირა ვაპირებდი დარჩენას. მაგრამ სოფიამ 3 დღეში აზრზე მომიყვანა. თბილისში დაბრუნება გადავწყვიტე ჩემებთან. ლიზი და სოფია ჩავკოცნე, დავპირდი რომ აუცილებლად კიდევ ვინახულებდი და თვითონაც მომცეს ჩამოსვლის პირობა. თბილისში არავინ

გამოდი, ლაზარე!

უსულო ჰაერით სუნთქავდა სიახლე, უგულო სხეულით ხარობდა მაშველი, ყინვაში, ისე რომ არავინ ვიახლე, გავედი.. რადგან სხვა არ იყო საშველი.

ზღვასთან ახლოს (II თავი)

გამთენიის ხანს რაღაც უსიამოვნო გრძნობამ გამოაღვიძა. პირი საშინლად უშრებოდა. ახლა ადგომა ესიკვდილებოდა, თუმცა სხვა გზა არ იყო. ნელა წამოიზლაზნა ფეხზე, იქვე მიგდებული ხალათი უბრალოდ მოისხა და სამზარეულოსკენ გაემართა. ორი ჭიქა წყალი მიყოლებით ჩაცალა და

ღამე პარტნიორთან [3]

სამდივნო ცარიელი დაგხვდა, ქალბატონი ლონდა შესვენებაზე იყო გასული. შემთხვევით ისარგებლა და უბატონოდ შეაბიჯა კაბინეტში. კარების ხმაზე სათვალეებიდან ინტერესით ამოიხედა ვასომ, სტუმარში შვილის ამოცნობით გახარებულს გაეღიმა.

თოვლი მოვიდა, შენ - არა

თოვლი მოვიდა, შენ-არა ხეებს ბეღურები შერჩათ. ასე რა ბედმა შეგვყარა? ჯერაც რომ არავართ ერთად.

მეზობელი,ქმარი და საყავრელი(9)

-შენ მგონი გრუზინები გიყვარს... თან არ გიყვარს რა გინდა ვაფშე?- თმა დაუშალა და ისევ მოაჯირს დაადო ხელი- თმას ნუ იკრავ-თქო გითხარი? ცოლად რომ გამომყვები იმ დღიდან სახლში სულ ასე ივლი - თმაზე ჩამოაყოლა ხელი და უკან დაიხია -მიდიხარ? -გადარეული რო

მედიცინა - ეს ყველაფერია! თავი 6

ემილიმ ცისფერი საცურაო კოსტუმი ჩაიცვა, თხელი მოსაცმელი მოიცვა და ზღვის ჩანთაში ყველა ის ნივთი ჩაიწყო რაც ზღვაზე დაჭირდებოდა. დაბლა ჩავიდა. ლუკასი უკვე იქ იყო. -დიდი იმედი მაქვს სასიკვდილო თასის გამოსახულებიანი ტრუსი არ გაცვია! -თქვა ემილიმ, რაზეც

ჩემი ქალი (სრულად)

საკუთარ შეცდომებზე ვსწავლობთ და ჰო, თურმე “არვიცი” ყოველთვის არ ნიშნავს “არას”, შეიძლება იცოდე და საკუთარ თავში არ იყო დარწმუნებული!