უშანსო სიყვარული (1თავი)

მეც მივდივარ ბლუსთან მანამდე კი გეტყვით დედაჩემი ზედმეტად კარგი ადამიანია მოსიყვარულე დედა და თბლი ბავშვობაში ჩემზე იყო ორსულად როცა მამაჩემა უარი განაცხადა ჩემზე და მისმა ოჯახმა დედაჩემის ოჯახმაც მაგრამ მაინც გამაჩინა დედამ მან ბავშვთა სახლში

აბა,აბაა...(მე-5-ნაწილი)

Ზევიდან მაყურებელ Ყიფიანს ღიმილი მოშორდა სახიდან ,თაროდან გადმოღებული ჭიქა იქვე დადო,ნარეს ეგონა ეგაა მოტყდაო,მაგრამ როცა კბილებზე ენის თამაშით პირგაპობილი ირაკლი მის ყურთან დაიხარა და სწორი თმა საჩვენებლით უკან ისე გადაუყარა ყელს თითის წვერი

მიყვარს

რთულ მომენტებში, იმის წარმოდგენა, რომ ,,ის" ჩვენთანაა, გვამშივდებს და ძალას გვაძლევს. წარმოდგენა, რომ ერთად ვართ, ეს გრძნობა ხომ ძალიან მაგარია. და ჩვენ მაინც ვიტოვებთ იმედს, რომ ოდესღაც, თუნდაც სხვა სამყაროში, ერთმანეთს გადავეკვეთებით, ვიქნებით,

ქიმია ორისთვის ( თავი 10)

„რვა წლის იყო პირველად რომ ნახა. ახლაც ისევე მკაფიოდ ახსოვდა მაშინ ნანახი სიზმარი.. ზღვის სანაპირო ზოლზე სწრაფად მირბოდა დანიელი. მზის მწვავე სხივები მოლიცლიცე ტალღებზე ირეკლებოდა და მხედველობას უჭირდა... მაგრამ რაღაცა საოცარ სიამოვნებას

დრო! თავი 8

- რაგავაკეთე? - რა რა გააკეთე ლაშას ცოლად მიყვები?! უყვირა ტელეფონშივე და მაშო გაშრა რატიც წამით გაჩერდა და როცა მაშომ ხმა არ ამოიღო უფრო ნელა და შრიალის გარეშე განაგრძო ჩაცმა, - რას ვშვები? გაოგნებულმა იკითხა მაშომ რომელსაც უკვე ლაშას არსებობა

ალეიტი

ფიორელა და ფლორეანი ორი ერთმანეთისთვის მოძგერალი გული, რომებმაც საკუთარი სიყვარული მოკლეს. ისტორია სიყვარულზეა რომელიც ყველაზე არასწორი იყო,მაგრამ ყველაზე სწორად დასრულდა. -Fiorella, du bist mein und ich bin dein, du stirbst für mich und ich sterbe

იები სულში (მეორე თავი)

ცხოვრებაში ცოტაოდენი რამ თუ შეგვაჩერებს, უკან გადმოგვადგმევინებს ნაბიჯს და ყველაფერზე დაგვაფიქრებს, სწორედ ასე იყო შორენა ანდრიასთვის. ნელა წამოდგა მამაკაცი, აკანკალებულ ქალს სახეზე ხელები შემოაჭდო და ცერა თითით ცრემლები მოსწმინდა.

არ იცი

არ იცი რას ვგრძნობ ან რას განვიცდი, იქნებ მიყვარხარ და შენ არ იცი, იქნებ არასდროს მასვენებს ფიქრები, იქნებ სუნთქვაზე მეტად მჭირდები.

ჩანთქმული ხმა

დასჩემებოდათ თვალებს გადაღლა, გონმა ხომ ბრძანა გრძნობათ დამალვა... ხვაშიადს ცლიდნენ ოცნების მიღმა, სატრფოს ნაკვთებზე მზე სხივებს შლიდა...

დასასრული

ვცხოვრობ ისე რომ მივყვები დინებას, დინებას რომელსაც არ აქვს დასასრული. ველი სინათლეს ყოველდღიურად მე ბნელში მყოფი ჩუმად მალული. დაღამდა ისევ ბნელმა მომიცვა, სიბნელეს რომელსაც არ აქვს დასასრული.