Blue Neighborhood (12)

– მარტო არ დამტოვო, – დაიჩურჩულა უცებ. – არ ვაპირებ, – ძლიერად მოვხვიე ხელები, – ყველაფერს ერთად გავუმკლავდებით. – მადლობა, – თავი ასწია და სახეზე ჩამომისვა თითები. გავუღიმე, – წამოდი, ბავშვებთან შევიდეთ. მან ხელი ჩამკიდა და სამზარულოში წამიყვანა.

მარტის თვალები

ოჰ, რა ძვირფასი, რა სანუკვარი,მოთაფლისფერო, ოდნავ მზიანი თვალები გქონდა მარტის მაგვარი,მაგრამ სულ წამით დავიგვიანე.ჰაერში შენი მზერა ტრიალებს, როგორც წვიმის დროს მეხის სურნელი,მე უშენობას ჯერ ვერ

ორი მოწმე (ნაწილი 2---6) 18+

-ვუყვარვარ_მკაცრად ჩაიღრინა დაჩიმ, მაგრამ უცებ გამოასწორა და ტონი შეარბილა-ვიცი, რომ ვუყვარვარ.-კარგი რა, მეტი მიზეზი ვერ მოიფიქრა?_მანქანაში იგესლებოდა ლილია.-გახსოვს ლაშასთან შენც იგივე მიზეზი თქვი

ჩემი ქმარი და შენი ცოლი (მესამე ნაწილი, 3თავი)

-აშკარად ძალიან გტკივა.ამბობს რატი.საყინულეს ხსნის,იქედან ყინულს იღებს და ჩემ გვერდით ჯდება. -მაჩვენე. ამბობს და ყინულის ნატეხს ტუჩზე მადებს.მისი ასეთი სიახლოვე ჩემს გულის ცემას მომენტალურად დაეტყო.სუნთქვა

როცა

როცა მჭირდებით ყოველთვის მტოვებთ,როცა მტკივდება ყოველთვის სწორედ სწორედ ყოველთვის მიქრობდა პოეტს მიქრობდა პოეტს იმ ლექსის ნოტებს. შეუძლებელი არაფერია ამბობდა ყველა,მაგრამ შეძლება

ცხოვრების თამაში.თავი 4

-გაგიჟდი?დევი არ გაბედი ვიღაც შემოვა,სირცხვილია.დევის აღარაფერი აღარ ესმოდა,თაიას კაბა წამოუწია,ყელში აკოცა და სულ მალე თვით თაიაც ვეღარ თმობდა მას.ცეცხლი მოედო ორივეს მთელ სხეულზე,ვნება უფრო და უფრო გაძლიერდა.რა ემართებოდა დევის,თაიას შეხედავდა თუ

უცნაური სიყვარული (თავი პირველი) (საცდელი)

შემდეგ ნინას ვაკვირდები და ვხვდები როგორი ამაყია იმით, რომ ოცნება აიხდინა, როგორი ამაყია იმით რომ ახლა უფრო თამამად იტყვის, რომ "ოცნებები ხდება" მიყვარს ეს სიტყვები და ყოველთვის ვგრძნობ ამ სიტყვების თქმისას ძალას

სავსე მთვარე (2 ნაწილი)

წინა თავზე თქვენი კომენტარები დამხვდა და ძალიან გამიხარდა,კი უფროდაუფრო საინტერესო გახდება ჩვენი გმირების ცხოვრება, გელით.ნატა მოუსვენრად აკაკუნებდა თითებს მაგიდაზე და ფანჯარაში იყურებოდა.-დალევ

ისევ თბილისი და ისევ თბილისელები (3)

ნატა სულგანაბული უსმენდა სამზარეულოს ღია კარიდან ბიჭების დიალოგს და სიხარულისგან ცეკვავდა. გრძნობდა, რომ ლიზას უკარება ხასიათისა და საქციელის მიუხედავად, არც თვითონ იყო გულგრილი

მჯერა თუ არა სიყვარულის(6)

მერე უბრალოდ ჩემი სხეული,ვეღარ უწევს ძალას და ვნებდები არ მინდა ვიფიქრო რა მოხდა!არ მინდა გამახსენდეს რატომ მოხდა! იმ ღამესვე მშვიდად ვდგები და გავდივარ გარეთ,ისევ იმ უცნობს ვეჩეჩები და ჩემ სევდიან თვალებს