ისევ შენ?! (V)

-სადღაც მინდა წაგიყვანო.-მითხრა დასერიოზულებულმა, მე კი მუცელში ათასი პეპელა ერთდროულად ამიფრინდა, თუმცა სერიოზული სახის შენარჩუნება მაინც მოვახერხე. -რა იყო, პაემანზე მეპატიჟები?-ისეთი ტონით წარმოვთქვი, თითქოს სულაც არ მაინტერესებდა. ის რამდენიმე

ჭადრის ხის ქვეშ, სიყვარული ხარობს...

-მე დედასი და მამასი-გახუმრება სცადა ბიჭმა, თუმცა შეატყო, რომ სულაც არ ეხუმრებოდა ტასიას. -იცოდე, მამაჩემს დავუძახებ და... -და გამაფრენს ამერიკაში?-გადაიხარხარა ბიჭმა.

გოგონა თეთრი კაბით

საშუალო სიმაღლის, წითური გოგონა მეცხრე სართულიდან გადმოხტა, უნდა გენახათ, ხელებ გაშლილი როგორ მოფრინავდა მისი სხეული, თეთრი გვირილებით მოქარგული კაბა ეცვა და ჰაერში ფრიალებდა, მე კი ვუყურებდი როგორ იღიმოდა მაშინც კი როცა იცოდა რომ მალე სიკვდილს

ჩემი ოჯახი

ისტორია არის გოგონაზე რომელმაც დაკარგა მისი „მეორე სიცოცხლე“. მოთხრობა გვაჩვენებს რამხელა მნიშვნელობა აქვს ოჯახს, რას ნიშნავს იგი თითოეული ადამიანისთვის და რაოდენ მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ჩვენს ცხოვრებაში.

წარმოსახვითი გზატკეცილი (სრულად)

- არ გიფიქრია, რომ ისინი არიან გიჟები? - ვინც კომენდანტს არ არღვევს და მინუს ორ გრადუსში არსებობის გაყინვას არ ამჯობინებს? - ეჭვით გადმომხედა. - ჰო, - ისე აღმომხდა, თითქოს ორჯერ ორის პასუხამდე ძლივს მივიყვანე.

...რომ არ უნდა გიყვარდეს (22 თავი)

ორივე მისკენ შევბრუნდით. მე ხელი დამავლო და წინააღმდეგობის მიუხედავად ზურგსუკან ამიკრა. ჩახმახის შეყენების ხამ, სროლის ხმამ ჩაანაცვლა. ჩემმა განწირულმა კივილმა კი ყველა ხმა გადაფარა ირგვლივ. მისი, ჩემს ფარად აღმართული ორმეტრიანი სხეული ჩემსკენ

სულს მოგცემ

მინდა ავიღო, სული გაჩუქო, სადაც იქნები, თან რომ წაიღო...

ლანგრით მორთმეული ( თავი 4)

როდესმე, მოულოდნელი ტკივილისგან შეწუხებულს გაუაზრებლად შეკრული მუშტი გაგიხსნიათ? ხელისგულზე ოთხი ახალი მთვარე დაგხვედრიათ? თუ ასეა, გილოცავთ!.. თქვენ ყველაზე ადამიანურ და ყველაზე მტკივნეულ უნარს - მოთმინებას ფლობთ.

წადი...

წადი! გაგიშვებ, თუ კი წასვლა ასე გწყურია. გთხოვო? რას შეცვლის თუ დარჩენა მართლა არ გინდა ?!

სიყვარული და ღალატი (თავი 4)

სადღაც ოცი წუთი იქნებოდა გასული, კარებზე ზარის ხმას გამოვყავარ ფიქრებიდან, ნუცი იქნება ვამბობ გულში და კარების გასაღებად ჩავდივარ პირველ სართულზე. არც კი მიფიქრია გარეთ გახედვა თუ ვინ იყო და კარებს ვაღებ