წერეთლის ხუჭუჭა გოგო... (5)

უკვე მანქანაში მჯდომს ნიკა ამღვრეული თვალებით მიყურებს -ნეტავ მალე მივიდეთ სახლში მხოლოდ კოცნა არ მეყო-და ჩემს გაფართოებულ თვალებს რომ ხედავს იცინის, ხელს მკიდებს და მანქანას ქოქავს...

ამდენიდან მე?! {თავი 6}

3 ივნისი, დღიური: " ნოე ძალიან შეიცვალა, მეუბნება მეგობრები ვიყოთო. არადა მე მიყვარს, მართლა მიყვარს. წეღან უცნაურად იქცეოდა, ტელეფონზე ლაპარაკობდა და ამბობდა, როგოც იქნა მოიტანესო. ხვალ სასტუმროდან მივდი" - ადექი, მივდივართ! - რატომ, ნოე? - დროზე

ღამის ეიფორია

მოგონებები პირველი ფიფქებივითაა და სანამ გადნა საჯაროდ მოგწერთ. მეტად დღიურია ვიდრე აღსარება. ნუ დაიბნევით უბრალიდ იკითხეთ და მიგრძენით. ძალიან შორიდან არ მიწევს დაწყება, თუმცა არც ისე ახლოს ვარ დღევანდელობიდან.

სიყვარული როგორც სასჯელი (11თავი)

ვაგრძელებ დიდი ხნისწინ დაწყებულ და შეწყვეტილ ისტორიას მადლობა რომ კითხულობთ. თორნიკე წერეთელი თავის სამუშაო კაბინეტში,სავარძელში იჯდა და თვალებ დაწვრილებული ერთ წერტილს მიშტერებოდა

" შიში " ( 2 თავი )

1 წლის წინ დაწყებული სიყვარულის ისტორია , რომელიც შემთხვევით დაიწყო , ზღაპრულად გაგრძელდა და გაუგებრობით დასრულდა ... შეხვედრა 1 წლის შემდეგ , გრძნობის თავიდან გაღვიძება და ამავე დროს საშინელი ტკვილი , რომელსაც ცხოვრება უმზადებთ მათ .

შავ-თეთრი /1/

- მე შენს გვერდით ვარ, უკან მოგყვები. ეხლა კი მხრებში გაიმართე, შენ ძალიან ძლიერი ხარ! თითქოს ნინის სიტყვებმა იმოქმედაო, მია ეკლესის შესასვლელს მიუახლოვდა. ხალხი ორ მხარეს გამწკრივებულიყო, მიამ მოითხოვა მამაჩემი საკურთხევლამდე არ მიმყვებაო. ფეხის

(მარიამ ჭუბაბრიას)

შენი სილამაზე მხიბლავს და მაოცებს, ისე რომ ვერ ამბობს ამას პოეზია, მიყვარხარ ასეთი მშვიდი და მდუმარე, როცა არ სჭირდებათ ტექსტებს კორექცია.

ანდროგენი (სრულად)

26 წელი იცხოვრა ლაზრე დადეშქელიანმა, მაგრამ აარასდროს ამ სამყაროში, მისთვის განკუთვნილ ცხოვრებაში მსგავსი სიმშვიდე არ უგრძვნია, მანაც მოხვია ხელები და იგრძნო როგრო თრღოდა ანოს სხეული.

უბედურებს ბედნიერი დასასრული (თავი 9)

-ხო გუშინ გარეთ რომ გავედით ჯერ მკითხა არ მოგენატრა ქნარიო მერე მაკოცა და ბოლოს მითხრა მე მომენატრეო-ჩაუჭიკჭიკა -როგორი გრძნობა იყო? -ჯანდაბა...ვგიჟდები მის ტუჩებზე...

მე და სიკვდილი(თავი 2)

ახლა მინდა ცოტაოდენი რამ მოგიყვეთ ჩემზე. შეიძლება ცოტა ბანალური მოგეჩვენოთ რასაც ახლა წაიკითხავთ მაგრამ როგორც მოგეხსენებათ ხანდახან ბანალურობაშიც არის რაღაც ორიგინალური. ადგილი სადაც ჩემი პირველი მუზა გავიცანი დემირელის სახელობის კერძო კოლეჯია,