ხელმეორედ დაბადება /სრულად/

მხოლოდ ის მახსოვს, რომ იქ დანახული მწვანე თვალები თითქოს მეცნო მაგრამ მე არ მეკუთვნოდა, არც ეს ძლიერი მკლავები იყო ჩემი, არც მზისგან გახუნებული თმა, მე არ ვიყავი, იქ მე არ ვიყავი, უფრო სწორად მე ვიყავი მაგრამ სხეული არ იყო ჩემი. ჰო ბოლოს შიშით გული

ჩაიკა

ჩაიკა ტიროდა. გამურულ, ტალახშერჩენილ სახეზე, ღვარად ჩამოსდიოდა ცრემლები და ჭუჭყიან კანზე, შედარებით ღია ფერის ზოლებს უტოვებდა. ბიჭები მორიდებით უვლიდნენ გვერდს, უხერხულად ეხახუნებოდნენ სანგრის კედელს, მასთან გავლისას, ცდილობდნენ არ შეეხედათ

love me till the end თავი 10

ახლა ვნახე , რომ 10 თავი წაშლილია და არ ვიცი რატომ. მინდა ისტორია სრულად იდოს, ამიტომ თავიდან ვდებ <3

ზმანება

გარშემო უამრავი ადამიანი მოძრაობს, თითქოს თითოეულ მათგანს რაღაც ზემოქმედების შედეგად ჩემ გონებაში შემოღწევა შეუძლია, გათიშულს მეხვევიან გარსს და სუნთქვის საშუალებას არ მაძლევენ, ლამაზი მაკიაჟით და ბრენდული ტანსაცმლით აღჭურვილ ზომბებს ჰგავან, უნაკლო

გეგმა "ბ" (სრულად)

ოსტატურად მართავდა და სახიდან ღიმილს არ ან ვერ იშორებდა.ეს იყო ირაკლი ბუაჩიძე, ნეკას სრული ბედნიერება... "სრული ბედნიერება არ არის შფოთიან ცხოვრებაში.სრული ბედნიერება მშვიდია,როგორც ზღვა ზაფხულის სიწყნარეში._ალექსანდრ გერცენი"

ნაადრევი სიკვდილი შესავალი & თავი პირველი : ჩვენი სიყვარული

დავიბენი, სირცხვილისაგან გაწითლებულმა დაუფიქრებლად, მაგრამ მოკრძალებულად გავუღიმე და სასწრაფოდ გავეცალე მას, თუმცა მისი სახე გონებაში განსხვხავებულად დამრჩა. სახლთან ბედნიერი მივედი, რადგან ამ სიცივის ატანა უკვე გაუსაძლისი იყო

ერთმანეთზე ჯიუტები (თავი 4)

რა გულუბრყვილობაა, რატომ ფიქრობენ, რომ სიყვარული ყველა სიბნელეს გადაალახვნებს, რომ იგი ჯადოსნური ჯოხია, რომლის ერთი მოქნევითაც ყველაფერი მოგვარდება.

მე და სიყვარული(თავი 3)

და სამი წლის შემდეგ ვეზიარე ჭეშმარიტ სიყვარულთან ცოტათი მიახლოებულ გრძნობას. გრძნობას, რომელმაც გონება თან დამიბინდა და თან გამიხსნა, რომელმაც დამაწყებინა წერა, აღმავსო გრძნობებით, მაგრამ თან დარდით და უიმედობით, რომელმაც თან დამაბრმავა და თან თვალი

მე და სიყვარული(თავი 2)

ახლა კი დროა მოგიყვეთ ჩემი რამდენიმე "სასიყვარულო" ისტორია, თუ შეიძლება ამ უკანასკნელის გარდა სხვებს სიყვარული ეწოდოს. ჩემი "სასიყვარულო" ისტორიები ჯერ კიდევ პირველი კლასიდან იწყება, როდესაც ჩემი კლასელი მომწონდა. მაშინ საკმაოდ პატარა ვიყავი და

აბლაბუდა (მეთერთმეტე თავი)

საუბარი თიკოს მესიჯმა შეგვაწყვეტინა. მუდამ გაპრანჭულს, რატომღაც სწორედ ახლა დავიწყნოდა მაკიაჟის გაკეთება. ქერა თმა უდიერად დაეხვია კისერთან კოსოდ, მაგრამ აშკარად არ ადარდებდა. ჯინსებსა და კედებში სპორტულად გამოწყობილი თითებს იმტვრევდა, დაბნეული