გარდაცვალება გულისა

ჩემი ანთებული თვალები,რომელითაც მხოლოდ შენ გიყურებ არაფერს ამბობს? ნუთუ არ გაინტერესებს,როგორ ძლიერ მიყვარხარ.იქნებ გავრისკოთ და ვუთხრათ ერთმანეთს.ნეტავ ზუსტად ვიცოდე,რომ გძულვარ.ნეტავ ღმერთო.მაშინ ვეცდებოდი,რომ დამევიწყებინე.მაგრამ ამდენი წელი ხომ

საკუთარი ბედნიერება(მეორე თავი)

უეცრად მათ წინ თეთრი მანქანა გაჩერდა და ბექა გადმოვიდა.ხო მართლა აქამდე არ მითქვამს ბექა მათი კურსელია,ყველასგან გამორჩეული,თეთრი ტანმაღალი ბიჭი,შავი თმითა და თვალებით.ჩაცმის სტილიც დიდი მონდომებით ჰქონდა შერჩეული ყოველთვის.

წვიმა?! სულ ნუ მოვა...

ჩემში ნურასოდეს ნაკლს ნუ გამოძებნი, ცოცხლებს წინასწარ ხომ საფლავს არ უთხრიან, ასე სულღაღლილი ვერსად გამოვჩნდები და თუ ვერ მიმიღებ ჭირსაც წაუღია - ჩემი იმედებით მოვრთავ სასაფლაოს, ბილიკს ოცნებებით ვუქსოვ ძვირფას ფარჩას, მინდა ეს ცხოვრება ერთად

მ წ ა რ ე მ ო გ ო ნ ე ბ ა თავი 1 2

რამდენი ტკივილი გადავიტანე შენგან მოყოლებული გულით გთხოვ ეს ამბავი დამავიწყე.შენ შორს ხარ მე შენგან განსხვავებით უკიდეგანო სივრცეში ვცხოვრობ.არ ვწუწუნებ შენ პატარა წრუწუნას ჭკუა გაქვს.რადგან სოროში ცხოვრობ არაფერი არ გაკლია ცოლი,გყავს და სამი

ანნა

-სხვა დროს ასეთი სექსუალური პენუარიც ვეღარ გიშველის,ანნა.-ისე გაუჩინარდა ბიჭი როგორც მოვიდა.მარია კი დატოვა გაშეშებული.მხოლოდ ისღა მოიფიქრა რომ ოთახში შესულიყო.დაწვა თუ არა შუქი ჩააქრო და დაძინება სცადა.მთელი ღამე მისი სახე ედგა თვალწინ.ფიქრებში

ველური ორქიდეა (22 თავი)

_ გიგი დაიკარგა. - ხმამაღლა გამოაცხადა ნიკომ, წამიერი ყოყმანის შემდეგ. _ რააა? - თითქმის ერთხმად შესძახა ყველამ. - როგორ თუ დაიკარგა. _ აქ სოფელში მდინარე ხომ არ არის სადმე? - იკითხა წიკლაურმა. მდინარის ხსენებაზე გული შემიქანდა. ყველამ უსიტყვოდ და

შავი ანგელოზი 18

ფიქრებიდან გამოერკვა და მიპასუხა: -ამაზე ლაპარაკი მიჭირს ნია,მოვა დრო და ალბათ ამის გამო მომიწევს გაგას წინაშე პასუხისგება. -კომაშია ელენე?

ჩვენ შევქმენით ჩვენი ბედნიერი მომავალი (9)

...ჰოო..როგორც უკვე ვთქვი საბოლოოდ ყველაფერი მთავრდება.ამას საკუთარი გამოცდილებით ვამბობ.საუკეთესო ურთიერთობებსაც აქვთ დასასრული საუბედუროდ. სიცოცხლეც ხომ ასეა?დაიწყება ზოგისთვის ტკბილი ბავშვობით,ბედნიერი ახალგაზრდობით,შვილებით,შვილიშვილებით და

მე დედა ვარ (თავი 3)

იმ საღამოს მე და მიშიკო სვანეთში გავიპარეთ მის მშობლებთან. როცა ჩავედით ჩემი დედამთილ-მამამთილი ძალიან კარგად შეგვხვდნენ, მთელი მათი სანათესაო ძალიან ბედნიერი იყო, როგორ მინდოდა მაშინ ჩემი მშსობლებიც იქ ყოფილიყვნენ და ჩემი ბედნიერება მათაც

Bonheur????

ყველაფერი ბრუნდება და მეორდება, მხოლოდ ჩვენი დმოკიდებულება იცვლება მათდამი. ესეც დროს და ასაკს მოაქვს. ის, რაც სიხარული და გაბრწყინებული თვალები იყო ერთ დროს, დღეს ერთი ჩვეულებრივი დღე და მაინც, დილა მშვიდობისა შემოდგომა!დღეს პირველი დღეა