დაუსრულებელი ინტერვიუ (სრულად)

თვითმფრინავში ჩასხდომა დასრულებული იყო,თუმცა ჯიუტად არ იძვროდა ადგილიდან უზარმზარი ბოინგი. -რა უპასუხისმგებლობაა?!-ამოილაპარაკა ნიამ და ილუმინატორს მიაპყრო მზერა. მის გვერდით ადგილი სწრაფად დაიკავა ახალგაზრდა მამაკაცმა და თვითმფრინავიც დაიძრა.

შენ ოღონდ მოდი...

დავდივარ სადღაც ვიცი გონებით, ლამპიონები ციმციმებს ნისლში, ჩემი ფიქრებიც შორიდან ისმის, გესაუბრები...ხომ იცი რისთვის...

ზალიკო და თამიკო

-მიწაში რომ ჩახვალ, იქანა გექნება სიმშვიდე. -სულ დედაშენსა ჰგავხარ. ისიც ასე სწყევლიდა და სისხლს უშრობდა ჟორა ძიას. -დედაჩემს ნუ ახსენებ შენ! კაცები ყველა ერთიანად ამოსაჟუჟები ხართ.

მარილისი |12|

გრძნობდა , როგორ თრთოდა მის მკლავში მოქცეული სხეული ქარის ყოველი შემობერვისას, როგორ ეხებოდა პატარა მუცელი ტანზე. თითებით გრძნობდა ზურგზე დაყოლილ, იარებისაგან დარჩენილ ნაწიბურებს და ვერ გაეგო, ვინ იდგა მის წინაშე-ომგამოვლილი ამორძალი, თუ- წამის

შიში პატივისცემა და სიყვარული {ნაწილი 2/12}

თითქოს ცივი წყალი გადაასხეს, რაც ყველაზე მეტად სურდა ავარიის დეტალების გარკვევა იყო და ვერფრით მოიპოვა მასალები, ისე ჰქონდა ყველაფერი მოგვარებული უფროს ჯაფარიძეს, რომ ვისაც არ უნდა მოეძებნა ვერავინ იპოვნიდა. თუმცა ეს ნიკამ და ლაშამ შეძლო..

სიყვარულის ძალა

ირგვლივ ბურუსია,ნისლი ჩამოწვა და საშინელი წვიმა დაიწყო სიცივემ ამიტანა მგონი ჩემზე მცივანა ადამიან ქვეყანაზე არ დაიარება სანამ სულ გავიყინებოდე ჯობს ნუცასთან წავიდე. გზაზს დავადექი

შეჯახება ზევსთან. (თავი 1)

-ახლა კი მოგი...._საპასუხო დარტყმა უნდა მიეღო ოთახში ფორმიანების ხმა რომ გაისმა. -თქვენ ადგილას მაგას არ ვიზამდი_ნაცნობი ხმა მოხვდა ნინის ყურს და უკან გახედილს წარბ შეკრული ვაჩე დახვდა. მაინც როგორ უხდებოდა ეს ფორმა.

ბედისწერა - 5

ცხოვრება ხშირად გვაოცებს თავისი სიურპრიზებით. ბევრჯერ ხდება ისეთი რამ, რასაც ვერასდროს წარმოვიდგენდით. ეს ადამიანში განსაკუთრებულობის შეგრძნებას ბადებს, თუმცა ჩემ შემთხვევაში, დამთხვევებმა ყოველგვარ ზღვარს გადააჭარბა. ამდენი ემოციისგან უკვე

მინდა ტუჩებით ვიგრძნო შენი გულის ფეთქვა!

გამბედაობას ვიკრებ, ხელს ვიწვდი და მარცხენა ლოყაზე გეხები, ცერა თითს სიცილისგან ქუთუთოებში ჩამალული თვალის გასწვრივ გისვამ და ჟრუანტელი მივლის. ოჰჰ.. როგორ მინდა ახლა მეც დავხუჭო თვალები, შენთან უფრო ახლოს მოვიწიო და ხარბად შევისუნთქო შენი სურნელი.

ლანგრით მორთმეული ( თავი 5)

ყველა ნივთს თავისი ისტორია აქვს... და ის კი არა, ჩვენ მასთან ერთად განცდილი გვენატრება. დაკარგული ნივთის დაბრუნება შესაძლებელია, მაგრამ იმ დროს ვეღარაფერი დააბრუნებს...