მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" ( თავი 4)

არაბული მიყვებოდა აგრძელებდა, თხრობას გაუჩერებლად და თავისი ანგელოზის შესახებ ყველაფერს დეტალებში მიყვებოდა, თვალცრემლიანი არაბული იხსენებდა ყოველ წამს რომელიც აკავშირებდა ლილესთან მეკი მას

Never give up!

რასაც მოინდომებ ყველაფერს მიაღწევ! მთავარია გულით მოინდომო. ყველას უნდა დაუმტკიცო,რომ შეგიძლია. არ უნდა დანებდე უბრძოლველად! მიზნის მისაღწევად ყველაფეი უნდა გააკეთო,საკუთარ მომავალზე და ოცნებებზე თავადვე უნდა იზრუნო. აუხდენელი,რომ არაფერი დაგრჩეს!

მძიმე გზა (პირველი ნაწილი) მეორე თავი

–ეს წყეული მაღვიძარა_ბუზღუნით წამოდგა სოფია საწოლიდან.ზანტად ადგა და ფანჯარა შეაღო. ყოველთვის ცუდ ხასიათზე იღვიძებდა სკოლის პერიოდში,მაგრამ ახლა გაახსენდა.რომ სკოლაში არ იყო წასასვლელი.გაეღიმა და სააბაზანოსკენ წავიდა. როდესაც მოწესრიგდა,დერეფანში

მედიცინა - ეს ყველაფერია! თავი 7

შემდეგ დღეს ლაბორატორიაში ჭრილობის გაკერვას და სტერილიზაციას განიხილავდნენ. მთელი დღე ემილი სწავლობდა და ამავდროულად ცდილობდა დანიელისთვის ყურადღება არ მიექცია. ბიჭის მზერა ზურგს უწვავდა. შესვენებების დროს ბავშვები ძირითადად ბუფეტში იყვნენ. ემილის

ღამის სტუმარი [2]

სახლში გამეფებული სიმყუდროვე პატარას ტირილმა დაარღვია. ძიძა აჩქარებული ნაბიჯით შევიდა ოთახში და ბავშვი საწოლიდან ამოიყვანა, ცოტახანი ხელში ათამაშა, ვერაფრით გააჩერა, თან ისე ეშინოდა მტირალა ბავშვების. სულ გონია რომ რაღაც დაემართებათ, ან რაღაცა

იისფერი ღამე (სრულად)

ბავშვობიდან ვწერ. ზუსტად არ მახსოვს ის პერიოდი, როდის გადაწყვიტა ჩემმა გონებამ, რომ ძალიან ბევრი აზრი უნდა წამოსულიყო, ზუსტად არ მახსოვს ამდენი ემოცია როდის მომაწვა, ან საიდან მოვიდა მუზა და როდის გადავწყვიტე, რომ უნდა მეწერა.

***

მთვარე კი დარჩა, არ დამტოვა, არ მიმატოვა არ გამიმეტა, არ მომექცა მწარედ სხვებივით მეშინია, ჰო მე ვამბობ რომ მეშინია და ეს ცრემლები ვეღარ ფარავს უკვე ამ ტკივილს.

Oldfriend!

დავიწყება შეუძლებელიაა... შანსი არგაქ დაივიწყო ძველი მეგობარი აიი შანსიიიი არგაქქ!! უბრალოდ ყოველ ჯერზე როდესაც ფიქრობ დავივიწყეო.. თავიდაანნ გახსენდება ყველა ისმოგონებაა რაც ერთად გადაგხდათ.. გაცნობის დღეე და უამრავიი თავგადასავალი.. დახმარება

ნამდვილი ღიმილიც მოვა

დადგება დრო და ნამდვილ ღიმილს ისწავლი, როცა ლოყები დაუფიქრებლად გააფრენს ტუჩებს ყურების მიმართულებით, როცა აღარ იფიქრებ რამდენი კბილის გამოჩენა მოგიხდება მეტად და უბრალოდ ბედნიერებისგან გაიღიმებ.

მიგდებული "პატარძალი" (10)

აბა მითხარით ახლა როგორ არ უნდა მიხაროდეს, როდესაც ჩემი ქმარი საქმრო თუ ვინცაა ეჭვიანობს მე და ირაკლიზე? ნეტავ იცოდეთ რა მაგარია , როდესაც სრულიად ძალით აეჭვიანებ! ეგოისტურად მსიამოვნებს, როდესაც ვუყურებ, რომ ძლივს იკავებს თავს ირაკლის ხოჭოსავით