ვამპირთა საძმო /12/

- ნოჰამმა საბჭოს ოცი წევრი დახოცა. ადამიანების დატყვევება დაიწყო, სისხლისთვის. გარეთ საშუნელება ხდება. ასევე საბჭომ აზრი კვლავ შეიცვალა და შენს წასაყვანად მელე მოვლენ. - რა? ნიჰამმა გააკეთა ეს ყველაფერი? - დიახ ალისა, სწრაფად მალე უნდა გავიდეთ. -

დამწვარი გრძნობები

გავიდა დრო, მე შენ დაგეძებ და შენზე ფიქრით ჩუმად გაღმერთებ ავალ ზეცაში, მოვწყდები ცას მოვა დრო, და შევხდები მას...ყოველ საღამოს საწოლში ცრემლი ნაპერწკალივით ცვივა ჩემ თვალებს ეს ნაპერწკალი აღვივებს

ანდროგენი ~თავი~4

იცი ერთხელ წავიკითხე რომ სამყაროში დაბადებული ადამიანი ცარიელი, დაკარგული ანდროგენია , რომელიც მთელს ცხოვრებას მისი დაკარგული ნაწილის, ანდროგენის, ძებნაში ატარებს და თუ ვერ იპოვის ამ დანაკლისის გრძნობით კვდება

ბედნიერება

არსებობენ ადამიანები რომლებიც შენს ცხოვრებაში ფიტულის როლს ასრულებენ შენს გვერდით არიან მაგრამ ვერაფერს გამჩნევენ როგოორ ხარ ,რა გტკივა, რა გწყინს. მათთვის სულ ერთია და რათქმაუნდა არსებობენ ისეთები აი ერთი შეხედვით რომ გცნიბენ შენს სულს რომ

გრანდოტელი (2)

- კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ჩემს სახლში. - შედარებით მაღალ ტონალობაში წარმოვთქვი ,,ჩემს“ და ირონიულად გავუღიმე. - ვფიქრობ, სახლის მისამართი შემთხვევით არ აგრევიათ. რით შემიძლია თქვენი დახმარება? - თითქოს, თბილად გავუღიმე, თუმცა ხმაში აშკარად

სიკვდილთან ახლოს... (თავი 3)

-ხო მშვიდობაა?_პასუხის მოლოდინში სხეული გამეყინა, თითქოს იმ დუღარე წყალში საუკუნის წინ ვიდექი -მამამ სიმართლე უთხრა, აქამდე უმალავდა. -გასაგებია_ყველაფერს მივხვდი კამერაში გამოჩენილ მაიაზე.

სიყვარული უსიყვარულოდ {10}

_ხომ ვამბობდი... ხომ ვამბობდი ყველაფერი გამოვა_თქო _მორჩა... დასრულდა. ეს ომიც დასრულდა_ მარიამის მხარზე ედო თავი და იცინოდა. თორნიკე კი ისევ იქ იდგა სრულიად ცარიელ სივრცეში ცარიელი სულით და მთელი სხეული ეწვოდა ისე უნდოდა

სცენარი (თავი 2)

„ახლა ვხვდები რატომაც“ მელისას თვალთახედვა: უცებ ოთახში კარების ხმა გაისმა! კარებიდან კაცის ჩრდილი მოჩანდა, მეგონა კვლავ ის ამაზრზენი ბებერი იყო. მაგრამ იმედები კვლავ გამიცრუვდა ოთახში მოწესრიგებული ხნერი მამაკაცი შემოვიდა, სახეზე არ ეტყობოდა რომ

მთვარის წითელი სონატა (ისტორიის დასასრული)

როდესაც ფეხები კვლავ იატაკს შევახე, ჩემს მხარს მოშორდა და მოწყურებული ტუჩებზე დამეძგერა. ვნებისგან და სიყვარულისგნ ორივე ერთიანად ვიწვოდით. ეს იყო მომენტი, სადაც ხმის ამოღება ზედმეტი იყო. როდესაც საკმარისი მეფერა, ოდნავ მომშორდა და თმები აიქექა. ჯერ

დათო გვარამია - ჩემო კარგო ქვეყანავ...?!

რა კარგია თვალებდახუჭულმა რომ უყურო ამ სამყაროს, რა კარგია როცა არაფერია ამ საშინელი სამყაროდან შენთან, ერთხელ ვცადე თვალების გახელა, გავახილე კიდეც და ვხვდებოდი როგორ მისისხლიანდებოდა ნელ-ნელა თვალის გუგები, როგორ ძლიერდებოდა გულისრევის შეგრძნება