როცა ანგელოზიც დემონია (2თავი) +18

მთელი ამ დროის მანძილზე სოფი არ დამვიწყებია, უბრალოდ მისი არსებობა მივაძინე, დემონი გამოვკეტე და უფლება აღარ მივეცი ჩემში ხელების ფათურით სიამოვნება მიეღო.

სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.მეორე ნაწილი თავი 10.

-თქვენ კარგად იცით რა გამოვიარე მთელი ეს წლები,ისიც კარგად იცით თუ რა ჯოჯოხეთი იყო მთელი ეს დრო ჩემთვის,მაგრამ მოგონებებს და ჩემს გრძნობებს გონებაში ვანადგურებდი და არა გულში.

მთვარის წითელი სონატა (2)

- ვიცი რომ კი. - გაკვირვებული ვიყავი. ეს ჩემი და ლილუს გარდა არავინ იცოდა. იოანემაც კი არა. რა გაეწყობოდა ჯიბიდან "კენტი" 8 ნომერი ამოვიღე და გავუწოდე. - ერთად მოვწიოთ, ნუ მოგერიდება..- ისე მშვიდად და თავდაჯერებულად საუბრობდა, მეც კი მაჯერებდა

ღვინო

"ახლა მივხვდი, რატომ სვამენ ღვინოს კაცები, თამბაქოს კვამლში, რად ახვევენ მზერას დარდიანს, შეეშინდებათ სიფხიზლეში მუხლზე დაცემის, დათვრებიან და სულ ბახუსის ფრთებით დადიან.

მარტოსული,მარტოსული...

მარტოსული,მარტოსული დამძახის კვლავ სავსე მთვარე ცრემლი,ჩემგან გადმოსული ვცადე,მაგრამ ვერ დავთვალე...

,,გურული ლამაზმანი" 11თავი

- ვინ ვარ? სად ვარ? რა დღეა? რა რიცხვი? რა მომივიდა? ღმერთო ჩემო როგორ მტკივა თავი. _ სიმწრით წამოიკნავლა მახარაძემ, ფეხზე წამოდგა. ტერიტორია მოათვალიერა, თუმცა ვერაფერი იცნო.

მოსალოდნელი საფრთხე (თავი 7)

მია უფრო ძლიერად აბჯენს მამაკაცის თეძოებს ფეხებს, აჩი მკლავებ ქვეშ აქცევს გოგონას, შემდეგ ადგილს უცვლის, როგორც ფუტკარი საბედოს ყვავილს და უფრო ძლიერად აცხრება ბაგეებს, რომლების კისრისკენ უხმობს.. შემდგომ ტუჩებით სწევს მიას პერანგს, გოგონა კი მის

"მ ე ტ ე მ ფ ს ი ქ ო ზ ი " #4

მიყვარხარ.-თავისით წასცდა ჩემს ბაგეებს და როცა გავაცნობიერე რა ვთქვი უკვე გვიანი იყო.ბგერები მტრედებივით აფრენილიყვნენ ზეცაში.საპასუხოდ კი, უეცარი სიცივე შემომეგება.ნაკაშიძემ სხეულიდან გველნაკბენივით მომიშორა და ერთი ნაბიჯით უკან დაიხია.

მეწილე (თავი 1 )

უზარმაზარი სახლის წინ,სადაც უამრავი ხალხი შეკრებილიყო ,მოწყვეტით შემოვარდა შავი მანქანა ,ბრბო გააპო და იქვე გაჩერდა . -ეს ვინაა? - გადაუჩურჩულა იქვე მდგომმა კაცმა მეორეს -არ ვიცი ,ალბათ ნათესავია - ცოტახანში კარებიც გაიღო,ჯერ შავი მაღალქუსლიანი

Lacrimosa [7]

რამოდენიმე დღე დედამისთან გაატარა. ბოლოს თავს უკვე ზედმეტად გრძნობდა. ხედავდა, როგორ ევლებოდა თავს ჟერარდი თამარს. მისი საჭიროება თითქოს აღარ იყო. რამდენიმე დღეში საფიამ დაურეკა. -სალამი, მეგობარო. საქმე მაქვს. კასანდრამ პიცის უზარმაზარი ნაჭერი