პომარანჯე - ფორთოხლის დღიურები IV

თვალები დამეხუჭა და ღრმად ჩავისუნთქე. არც კი მახსოვს, ასეთი მშვიდი როდის ვიყავი... ალბათ... ალბათ არც არასდროს... შემდეგ? შემდეგ ერთი ღერი მოაკლდა თეთრ „მარლბოროს“, სამეულიც მოსცილდა მაგიდას და შინისაკენ გაუდგა გზას. წითელი მუხის მაგიდას კი ახალი

მე'შემო'დგომები

ჭადრების დერეფანს მარტო შევუყევი, ჩვენი მეოთხე შემოდგომა ჩვენ გარეშე იდგა. . . ამჯერად მე დავაბიჯებდი გორად დაყრილ ფოთლებში. მისი თვალებივით ჭრელ შემოდგომას ისევ არ ჰქონდა აზრი.

სიყვარულამდე

- 2 წუთში აქ თუ არ იქნები, გეფიცები დღეს მშიერს დაგტოვებ. - გათიშა ტელეფონი და მანქანის ხმაც გაიგო- ხომ ხედავ, ჩემო საყვარელო დაიკო, არც დამჭირდა 2 წუთი , ამიტომ ჩემს საყვარელ პიცასაც კი გამომიცხობ - სიცილით ელაპარაკებოდა

წელიწადის მეხუთე გაელვება

- შეგეშინდა რომ ბედისწერასთან უძლური ხარ არა?- შეეკითხა ტაისიასკენ არეული თვალებით მომზირალი ნიკოლოზი.- შემეშინდა რომ ბედისწერა მის თავს წამართმევდა...- ღრმა ნაფაზი დაარტყა ბიჭმა და ბურუსისფერი აირი

საქმიანი ქორწინება (თავი მერვე)

კარგი რა ანკა, ისევ თავი მისკდება ამდენი ფიქრით ,ყველაფერში არეულ დარეული ვარ და შენ ნუღად დამიმატებ რა გთხოვ. - მსმინე, არსწორად იქცევი და ვინმემ თუ არა მე ვალდებული ვარ რომ გითხრა, ხელები ამიწევია რას იზამ და როგორ მოიქცევი შენი საქმეა, მაგრამ მე

გაყიდული ღირსება (17 თავი)

ცოტნე გაოგნებული უყურებდა მიას, ისეთი შეგრძნება ჰქონდა თითქოს მის წინ, ახლა ამ წამს სულ სხვა ადამიანი იდგა, ძველი მიასგან აღარაფერი დარჩენილიყო

როცა სიყვარული მარტივია.... (თავი 19)

-არა, მაგრამ თუ არ მიმიღებს მეორედ ჟურნალისტებით დავბრუნდები და სიამოვნებით გააშუქებენ გუშინდელ ამბავს_ირონიულად გაუღიმა თვალებ გაფართოებულ გოგოს და თავის დააქნევით გააყოლა მზერა ფურცუხით რომ გავარდა გოგო დერეფანში.

ჯანდაბა! ჩემი უფროსი შემიყვარდა. (თავი VIII)

ყველაფერი იდეალურად მიდის,იმას თუ არ ჩავთვლით რომ ნიკი ისეთი მზერით მიყურებს,რომ ცოტა უხერხულად ვგრძნობ თავს. ისეც ვერ ვიტან ხალხმრავლობას და ახლა ხომ ეს მზერაც ემატება ყველაფერს. ყურადღება ისააკზე გადამაქვს და ვამჩნევ,რომ ის ნიკს უყურებს გამჭოლი

თოვდა და თბილისს ებურა თალხი -2-

სასახლეს სადაც იმ ღამეს პირველად შევიდნენ ძმები დადიანები მაღალი ჭერი, ზედ დაკიდული მოოქროვილი ჭაღებითა და შუშის ვიტრინებზე დაფენილი ბარხატის ფარდები ამშვენებდა. ფართო მისაღების ცენტრში თავისი აბსოლიტური მომხიბლაობით ამაყად იდგა სასახლის პრინცესა -

წითელი ფერი (ნაწილი 8)

მელო რომ არ უპასუხე თქვა ასეთ რამეს არ მომატყუებდაო და დილით გამოფრინდა, რვის მახევრისკენ.. მალე უნდა მოვიდეს წესით, დახვდი... ჩავიცვი და აეროპორტში გავქანდი... მონიტორზე ყოველ ნახევარ საათში იცვლებოდა ფრენის გრაფიკი... ყველა თბილისი-სტამბოლის