ოქტომბერი

შენთან შეხვედრა ნატვრაა ჩემი შენს გარეშე კი ზღვაში ვარ წვეთი ცივი დღეები დადგა უშენოდ ქარი კი ტოტებს არხევს უმწეოდ

რა ძნელია უშენობა

იცი? უშენოდ, რა ძნელია ჩემთვის სიბნელეს უფრო დამიბნელებს სევდა სიხარულს მოწყენილობა რომ ებრძვის სინათლეს მძიმე ფერებში რომ ვხედავ.

სათაური

როცა მზე სახეზე მეფერება, როცა სიგარეტს სახლში ვტოვებ, როცა ყვავილების ლაპარაკი მესმის, შევდივარ გუმბათის ქვეშ,

ძველი მეგობრები

ეს ის სამყაროა სადაც გივიწყებენ, ჯერ არ მომკვდარხარ და უკვე წარსულიხარ, ისე უცებ გშლიან მათი გონებიდან, თითქოს იმქვეყნად ხარ, თითქოს წასულიხარ,

სიცოცხლე სიკვდილის შემდეგ ( 10 )

- საწოლთან შავ ტანსაცმელში ჩაცმული, შავი ნიღბით პირაკრული უცნობი იდგა, ერთხანს სულთამხუთავივით დამყურებდა, მერე ხელი ასწია და ფანჯრიდან შემომავალი მთვარის შუქზე დანის ბასრი პირი აელვარდა...

ქიმია ორისთვის ( თავი 13)

დიახ მე შევიცვალე, რაოდენ გასაკვირიც არ უნდა იყო მე შინაგანად შევიცვალე.. აბსოლუტურად აღარ ვარ ის ადამიანი ვინც ერთი წლის წინათ ვიყავი. უბრალოდ ვარდისფერი სათვალე მოვიხსენი და შორს , ძალიან შორს მოვისროლე ჩემგან. ჩემი ცხოვრებიდან ის ადამიანები

სიკვდილი აღმოსავლეთში ( თავი 4)

დღითი დღე ვიაზრებ, რომ ვიზრდები და ეს ჩემი სამყარო ისევ შავია. ამ ბოლო დროს ღამღამობით მეღვიძება და უაზრო ფიქრები მიპყრობს. რა იქნება, რომ უეცრად მოვკვდე? განა ვინმეს დავაკლდები? მერე კიდე ჩემს თავზე ირონიულად მეცინება და ისევ ვიძინებ. ამ დღეებში

რა ძნელია უშენობა

იცი? უშენოდ, რა ძნელია ჩემთვის სიბნელეს უფრო დამიბნელებს სევდა სიხარულს მოწყენილობა რომ ებრძვის სინათლეს მძიმე ფერებში რომ ვხედავ.

ერთხელ...(10)

-შვილო, ევა, როგორ გრძნობ თავს?-ალბათ ორსულობისას ჰალუცინაციებიც დამეწყო.ნათიამ შვილო დამიძახა, მერე კი მკითხა თავს როგორ ვგრძნობდი. თქვენც მოგესმათ? დილით ტოქსიკოზის გამო ადრე გამეღვიძა, 6საათიდან იატაკზე ვიჯექი და ვაღებინებდი. კარი არ მქონდა და

სიკვდილი აღმოსავლეთში (თავი 3)

დაზარალებულის სისხლის ნიმუში და შემდგომ მოპოვებული გადავაგზავნე უკვე, მალე პასუხი მეცოდინება თუ მსგავსი იქნება, მაგრამ ერთ ფაქტი მაინც მაფიქრებს მას შემდეგ რა ცმხედველობა დამიქვეითდა სრული დეპრესია დამეწყო.. მართალია ვერ ვხედავდი გარშემომყოფების