წყეული ღამეები[10]

-მოდი შევიდეთ-ხელკავი გამოსდო ნინის ნაზად და გაუღიმა-შენი თვალები ძველებურად ბრწყინავს-თვალი ჩაუკრა ნინის,მაგრამ გოგონას რეაქცია არ ჰქონია.ეტყობოდა,რომ ყველაფერს უემოციდ აკეთებდა.როგორ შეეძლო გული დაედო ამ წვეულებისთვის,როცა..როცა მაიაზე

გევედრები,ეცადე მიცნო ( 6 )

-რატომ მომატყუე თამრო?-წამში მობრუნდა მისკენ და მთელი ძალით მხრებში ჩააფრინდა,მის თვალებში ცრემლები ჩაგუბებულიყო,მხოლოდ და მხოლოდ უიმედობას ამოიკითხავდით.ქალს გული გადაუქანდა-"ნუთუ სიმართლე გაიგო?როგორ ? საიდან?"-თავში ათასმა აზრმა გაურბინა

ნაღვლიანი ბედნიერება

ფეხებქვეშ გამხმარი ფოთლები ხრაშუნობენ. მე, ძლივს შემორჩენილი ნაღვლიანი ბედნიერებით დავცქერი მათ და არც კი ვცდილობ გვერდი ავუარო. უბრალოდ ვფიქრობ, რომ ეს ცხოვრების კანონია: ძლიერი ჩაგრავს სუსტს, სუსტი მასზე სუსტს და ა.შ.

პატარებს ჰკითხეს თუ რა იყო ბედნიერება. მათი პასუხი მარტივი და

რა არის ბედნიერება? ეს ყველას თავისებურად ესმის. ხანდახან კი პასუხი იმაზე მარტივია, ვიდრე გვგონია. გთავაზობთ პატარების მიერ გაცემულ პასუხს კითხვაზე ” რა არის სიყვარული?”

მოიისფრო [8]

ბიჭს სამსახურშიც უნდა მოეგვარებინა საქმე, ბაიას დედასაც უნდა დალაპარაკებოდა და საბუთებიც მოეწესრიგებინა გასამგზავრებლად. ამ დღეებში თებრონე და თათულიც უნდა ჩამოეყვანა ცოტა ხნით, წასვლის წინ მათთან ერთად ყოფნა უნდოდა.

25 სურათი მათთვის, ვისაც ნამდვილი სიყვარულის არ სჯერა

რამდენჯერ შეხვედრიხართ ადამიანებს, რომლებიც ირწმუნებოდნენ, რომ სიყვარული არ არსებობს? ფოტოგრაფს მოდ ჩარალდს ამის სმენა ყელში ამოუვიდა და გადაწყვიტა დაემტკიცებინა, რომ სიყვარული ნამდვილად რეალურია და ის ყველასთვის ხელმისაწვდომია.

"ახლობლები მიდიან, მაგრამ სიყვარული არ ქრება..."

ბებიამ ეს წერილი ჯერ კიდევ არდაბადებული შვილიშვილისთვის დაწერა. – ძვირფასო, მე შემეძლო ეს წერილი დედაშენისთვის დამეწერა, მეოთხედი საუკუნის წინ… მაგრამ მაშინ 25 წლის ვიყავი და საარსებო საკითხებზე ვდარდობდი: რითი გამომეკვება ჩემთვის ძვირფასი

საბედისწერო გასროლა...

ამბობენ როდესაც ,ვიღაცას კლავ, შენი მზერა იცვლება ,თვალში თითქოს უშიშრობის ნაპერწკალი გენთება,რადგან გგონია უარესი უკვე მოხდა ..მაგრამ ცდება ის ვინც ამას აღიარებს, ადამიანი ვერასდროს შეეგუება იმას ,თუ როგორ ხელყო სხვისი სიცოცხლე,თვით მკველელბსაც კი

ფიქტიური (თავი 2)

-ჩემო გოგო როგორ შეცვლილხარ ამ ერთ კვირაში - დაკვირვებით მათვალიერებდა ნინო და თან თმებზე მეთამაშებოდა. -ვაიმე ნინო შენ რო არ მყავდე გავაფრენდი რაა! აიიცი როგორი ადამიანია თორნიკე? ადამიანიც არა.ვძულვარ და არც კი ცდილობს რომ მისი

შემოდგომისფერი

შემოდგომა დაუკითხავად შემოიპარა ჩემს სხეულში და სულის გათბობა გულიდან დაიწყო.. წვიმების სეზონი იწყება .. გარეთ სირბილთან და მასზე ფოქრთან ერთად.. ბუნება ადამიანს ჰგავს, რომელსაც ცხოვრების თავიდან დაწყება უნდა .. მანამდე კი ძველი ფურცლები უნდა