ყველაფერი ჩხუბით დაიწყო♡ 3

მარი.. ერთადერთი ადამიანი რომელსაც უსიტყვოდ ეზმოდა ჩემი როგორც კი მისი სახლის კართან დამინახავდა უკვე იცის რა მტკივა რა მაწუხებს და როგორ უნდა დამეხმაროს .არასცდროს ვყოფილვარ კომუნიკაბელური არც მეგობრები მყოლია.მას შემდეგ რაც მამა გარდაიცვალა ჩემს

მაკოცე ბოლოჯერ

მაკოცე ბოლოჯერ ისე არ წახვიდე, მინდა რომ შეგიგრძო სულ ერთი წამით, მაკოცე ისე რომ თვალწინ დამიდგეს, პირველი კოცნა ოქტომბრის ღამეს . ვიყავით ორნი და წვიმდა მაშინ, ოქტომბრის სუსხი აკრთობდა ქუჩებს, მთვარეს მალავდნენ ღრუბლები ცაში, მთვარე კი მაინც

одержимый тьмой! ანუ ჩემი ბოროტი უფროსი. (თავი 5)

სახიდან ღიმილს ვერ ვიშორებდი, ულამაზესი ადგილი იყო, მინდოდა ამწუთასვე გადავთრეულიყავი ავტომობილიდან და დამეყვირა ბოლო ხმაზე. ავტომობილიდან გადავედი, ისე რომ გაბრიელისთვის არც კი გამიხედია, ნამდვილად მჭირდებოდა ასეთ ადგილას გამოსვლა

მოსულიყავი და გეთქვა მიყვარხარ (სრულად)

თბილისში ხმა გავარდა ცნობილი კალათბურთელი ალექსანდრე დევდარიანი ჩამოვიდაო და ნატა მაღლაკელიძე რის ნატა იყო რომ მასთან ინტერვიუ არ ჩაეწერა თანაც ალექსანდრეს პირადი ყველას აინტერესებდა ნატამაც არ დააყოვნა და მესამე დღეს შეხვედრა დაუთქვა

სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი (თავი 9)

– "სვანეთის ტყის ბნელი ანგელოზი" დავარქვი – მითხრა. ამის გაგონებაზე მთელ ტანში გამაჟრჟოლა. ლაშამ ხელი გაშალა და მის ხელში ძალიან ლამაზი კულონი დავინახე. – ეს.... – სიტყვებს ვერ ვუყრიდი თავს – ესე შენ დაგარქვი, შენ ხარ "სვანეთის ტყის ბნელი

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 14

ლაშა შემიყვარდა-ამოვიკნავლე საწყლად და ველოდი როდის წამოვიდოდა ჩემი ძმისგან ცუნამი. -რაა?-თვალები გაუფართოვდა.-როდის მოასწარი,ან საიდან იცნობ?-ველოდი რომ ლაშა გაბრაზდებოდა,მაგრამ არა,ამით გათამამებულმა მოკლედ მოვუყევი ყველაფერი,არც ნიკა გამომრჩენია

ვ/ე

ნიაკო ალავიძე- 19 წლის.შავთმიანი,თაფლისფერი თვალებით. სიმაღლე: 172სმ მოკლე დახასიათება:უყვარს ანა და ელენე (არ ჰყავს შეყვარებული) **** ელენე ნემსაძე-19 წლის. ქერა, მწვანეთვალება. სიმაღლე-171სმ. მოკლე დახასიათება: უყვარს ანა და ნიაკო.(არ ჰყავს

ვაკანსია სიყვარულით (10) დასასრული

მივხვდი რომ ასე უმოქმედოდ შეუძლებელი იყო ჯდომა,სულაც არ შემეძლო გულ-ხელ დაკრეფილი დავლოდებოდი მშვიდად ჩემს ნიშნობას. ამიტომ გადავწყვიტე ერეკლესთვის მიმეწერა.ტექსტი რამდენჯერმე წავშალე, უბრალოდ არ ვიცოდი რა უნდა მეთქვა, მაგრამ

რა ავირჩიო სიკვდილი თუ სიცოცხლე?(თავი 10)

თვალები თეთრ, ნათელ ოთახში გავახილე. აპარატების ზუზუნი მესმოდა. ოთახს თვალი მოვავლე. კედელზე დაკიდებული საათი დღის 12 საათს უჩვენებდა. აქ მხოლოდ მე ვიყავი და ჩემს გვერდით სკამზე ვიღაც ახალგაზრდა გოგონა ჩამომჯდარიყო და წიგნში ჰქონდა

იყო და არა იყო რა..

იყო და არა იყო რა.... იყო ერთი ჩვეულებრივი გოგონა და ერთი ჩვეულებრივი ბიჭუნა.. (ალბათ ჩვეულებრივი:).. ეს დასაწყისი ზღაპარს გავს არა? იქნებ არის კიდეც, ოღონდ ზღაპარი კარგი დასაწყისით და ცუდი დასასრულით..