გიგი ადამაშვილი

-აუუ გოგო,რა მაგარია პროსტაა- ყურებამდე იღიმებოდა ბაია.- თქვენთვის ხომ,მაგრამ ჩემთვის არა, აი რამ გადაგრია ამხელა ქალი ?-კითხვა დავუსვი ჩემს მეგობარს.-აუუ ძალიან საყვარელია, წამო სელფი გადავიღოთ რა ერთდ- აცქმუტუნდა ტრადიციულად.

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (2)

მისამართი ვუთხარი,მანქანაში ორივენი უხმოდ ვისხედით,მაღიზიანებდა მისი სიჩუმე და თავდაჯერებულობა,ახლა მისი მადლოერი უნდა ვყოფილიყავი,ეს კი ძალიან არ მომწონდა. -აქ გააჩერე-ხმადაბლა ვუთხარი და ჩავახველე -მარტო ცხოვრობ?-ნიშნიშმოგებით გადმომხედა

გახსოვდეს სიცოცხლე!...

მე, ცხრამეტი წლის ბერიკაცს, ამ დილას, რატომღაც დაუდგრომელი სურვილი მიჩნდება დავბერდე ისე, როგორც ყველა. მინდა გავიდეს წლები, მომშორდეს ეს არარსებული გულის დაავადება, საძაგელი ალტერ ეგო და ნაკლებად სახარბიელო ფსიქიკური მდგომარეობა. ნეტავი ჩემგან

საკუთრება.[დასასრული]

-ემილი,რა ჯანდაბა გინდა?-თავი ვერ შეიკავა მამაკაცმა,როდესაც გოგონა საშინლად ნასვამ მდგომარეუბაში ჩაჯდა მანქანაში -შენ,ლუკა,შენ და გეფიცები თუ მაქვს შანსი,აუცილებლად გამოიყენებ,აღარ დაგტოვებ...-ცრემლი გადმოუგორდა გოგონას -ჰაჰ-გაეცინა ლუკას-აღარ

მილიარდელი ხეპრე 5

-იცი რაა, ძალიან მაინტერესებს რა მნიშვნელობააქ მერე მოგპარავდი თუ ახლა? მარიამ მოკლედ ძალიან ძალიან მიყვარხარ! როდესაც დაგინახე სუნთქვა შემეკრა, შენ სიჯიუტეზე ხო ვაფშე გავაფრინე, მარ ჩემო მარიკუნა მიყვახარ მაგიჟებ

შემიყვარე (ნაწილი მეშვიდე)

სახლიდან საბოლოოდ წამოვედი. ვიცოდი იქ არასდროს დავბრუნდებოდი. ტრლეფონზე ბენე მირეკავდა გაუჩერებლად-რა ჯანდაბა გინდა?-ნუცა, გთხოვ მაპატიე ვიცი არასწპრად მოვიქეცი. სახლში ვარ გთხოვ მოდიბენეს სახლისკენ წავედი.

გიჟი გოგო შარშია(6)

ლექსოს კარზე მივუკაკუნე და მხოლოდ მაშინ შევედი როდესაც გავიგე შემოდიო.-ლექსო არ გძინავს?-არა ვერ ვიძინებ. შენ რატომ არ გძინავს პატარა ქალბატონო?-ვერ ვიძონებ და ვინმეს გული რომ არ გადავუშალო ალბათ მოვკვდები.

ალქაჯები V.S ბაბნიკები

დილას ბუდილნიკი აწკრიალდა , საშინლად მეძინებოდა და ადგომის თავი ნამდვილად არ მქონდა , ამიტომ გაყინული ხელი საბნიდან გამოვყავი და გამოვრთე . მაგრაამ..... უკვე კარგად გავიგე , რომ ეს დღე მაინ და მაინც კარგად არ მიდიოდა.

თვალებმა გაგყიდეს მარიამ (1)

ბარათაშშვილის ხიდი სულ ქოშინით გავიარე,ღამის 12 საათი იქნებოდა ალბათ,განა რამის მეშინოდა უბრალოდ იმდენად მტკიოდა გული რომ თავს ვეღარ ვიმორჩილებდი,ეს რა იყო ჰა? კიდევ დიდხანს უნდა მეტკინოს? ი მაგრამ როდემდე? ვუმეორებდი საკუთარ თავს და თან კისერს

უშენოდ(9)

მე კი ქეთრინს დავავლე ხელი და საძინებელში შევყვანე, არ ვაპირებდი მის გაშვებას. ჩემი მაისური მივაჩეჩე პირსახოცი გადავკიდე მხარზე და სააბაზანოში შევაგდე. ბევრი იბუზღუნა მაგრამ ბოლოს ჩემს გვერდით ტკბილად ეძინა და მისი სურნელით და სიახლოვით გაბრუებულს