ტყვე (თავი 2)

– არ დავიხურავ! – მტკიცედ ვუთხარი იმ იმედით, რომ დედამისს უთარგმნიდა. – ევა, ჩვენი ტრადიციაა... – გაუბედავად წამოიწყო. – ამაში ცუდი რა არის? ქალს თავშალი უხდება კიდეც. – სახლში რა აუცილებელია თავშალით ვიარო? გარეთ თუ გავალ დავიხურავ. – ცოტა უკან

გიორგაძე ნინა (4)

აიი ძალიან,ძალიან დიდი ბოდიშიიი,აიი არვიცი ძალიან ცოტა დრო მაქვს დასაწერად, თანაც მუზა გამიფრინდა,არდადეგების დავალებებს ვწერ და საერთოდ აღარ მცალია შემოსასვლელად, ესეც ძალიან პატარა

ჟურნალისტი ერთი თვით (დასასრული)

როდის წამაკითხებ? - გვერდით დამიდგა და ინტერესიანი მზერა მომავლო. ⁃ რა წაკითხვა უნდა ჩვენზე დავწერე,- თვალები გაუფართოვდა... ⁃ ჰო და მითუმეტეს ახლავე წამაკითხე. რა დაარქვი? ⁃ ჟურნალისტი ერთი თვით..

ლამაზი დღეები (სრულად)

აპრილის თვე იყო ყველაფერი ყვავილობდა გარეთ გაზათხულის თბილი სიო ქროდა მზემ მის სახეს სხივები დაანათა დილით ადრე გაეღვიძაა აბაზანაში შევიდა იქედან გამოსულმა ყავა მოიმზადა და როგორც ყოველთვის მაღლები მინი კაბა და შესაფერი მაისური ჩაიცვა კარი გაიხურა

ყველაფერი კარგად არ მთავრდება!... (სრულად)

ახალი სახლი, ახალი გარემო, მეზობლები. იდეალურია! მანქანა დანიშნულების ადილზე გავაჩერე, გადმოვედი და საბარგულიდან ჩემოდნები გადმოიღე, გარშემ მიმოვიხედე და "პადიესდში" შევედი, მეორე სართულზე ავედი ჩემი ჩემოდნებიანად, გასაღები კარებს მოვარგე და სახლში

უსასრულობაშიც შენ მეყვარები! (6) დასასრული

იმ საზარელი და საშინელი დღის შემდეგ , რამდენიმე თვე გავიდა, ჩემი და დემეს ურთიერთობა საგრძნობლად დათბა... თუმცა მქონდა მას შემდეგ, რამდენიმე კრიტიკული თვე... ღამე ყვირილით ვიღვიძებდი..დეემეტრეს ახლოს ვეღარ ვიკარებდი, მაგრამ ისიც მოთმინებით იტანდა

მთელი გრძნობით (5)

ისე გავიდა ერთი კვირა არ უნახავთ ერთმანეთი კატოს და რეზის. ჩვეულებრივად მიდიოდა სამსახურში კატო და მოდიოდა უკან. მეგობრებთან ერთადაც დადიოდა, მაგრამ რეზი არსად არ იყო. არ უნდოდა ეკითხა არც თავისი ძმისთვის, არც მეგობრებისთვის და არც ანისთვის.

მე შენ სიცოცხლე გაჩუქე (თავი 16)

-აა... -არაუშავს არც ველოდი თანხმობას -გიორგი მართლა უბრალოდ აქ ყველა ჩემი მეგობარია. დედაჩემი, ჩემი მშობლების საფლავი. მე, ვერ მოვახერხებ... -დაიკიდე 2თვეში ერთხელ ვეცდები ჩამოვიდა ნიაკოს დაბადების დღეზე აქ ვიქნები მხოლოდ 2წელი მერე ჩამოვალ

მე ავირჩიე სევდა (დასასრული)

ალბათ 1 კვირა დამჭირდა იმისთვის რომ აზრზე მოვსულიყავი. ორმაგი ძალა მომეცა იმისთვის რომ რეალობისთვის თვალი გამესწორებინდა და ასევე ორმაგად შემიყვარდა ნიკუშა. მას ჩემი გვერდში დგომა ძალიან სჭირდებოდა და ახლა მისი მიტოვება

სკოლა (თავი 5)

აი ტაქსიც მოვიდა. ჩავჯექი და ვოცნებობდი მძღოლს განთქმული და საყოველთაოდ ცნობილი "სატაქსაო დარისურები" არ ჩაერთო. თუმცა აი ჩემი ბედი! მანქანა დაძრა თავისი დარდი-მანდებიც ააჟღერა. იმედია პოლიტიკაზე ლაპარაკს მაინც არ დამიწყებდა.