ახლა ღამე დაგვიდგა მთვარიანი

ახლა ღამე დაგვიდგა მთვარიანი, შენთან მოსვლას ფიქრები ლამობს, არც შენ მყავხარ მოსაუბრეთ მთვარიან ღამეს და არც სავსე მთვარე მყავს დასტურად საუბრის.დავრჩით მარტოსულად,უშენოთ...

Infinitly (თავი 1)

სხვა რაღა გზა მაქვს იმ დებილს უნდა დავურეკო. -ალო -ჯუდი მე ვარ -რაგინდა ბედოვლათო -რამოდენიმე დღით ჩემთან უნდა დარჩე საყვარელო -რატო ზიი მარტო გეშინია? -აუ მოეთრიე დროზე

ჯადოქარი და მე-ჯეიმი კლარკსი. 2

შემოსული შევათვალიერე. ერთი შეხედვით დაკუნთული,დიდ მხარ-ბეჭიანი, მაღალი,შუახნის მამაკაცი იყო. მან სკამი აიღო და დაჯდა. მე საწოლიშივე წამოვჯექი. ცნობისმოყვარეობა მკლავდა. არც კი ვიცოდი საიდან დამეწყო მისი დაკითხვა. გუშინ რაც მოხდა ძალიან

ჩვენი ბათუმი

წვიმა დაიწყო და მუზაც მომაწვა.. ისე წვიმს თავსხმაა თითქოს ცააც ჩამოიქცევა და თავისთან შეგიტყუებს.. დედას ძინას ძალიან ტკბილად მისი სუნთქვის ხმა კისერზე მადნება ახლა ღამეა შუა ღამე როგორც ყოველთვის ისევ შემოიპარნენ მოგონებები ჩემში ..

ნანატრი ბედნიერება (3)

-სწორად მიმხვდარხართ. (გონზე მოსულმა უპასუხა და მისკენ შეტრიალდა, იფიქრა ნაძალადევად გავუღიმებ და მოვიშორებო , მაგრამ როგორც კი მის ზღვისფერ თვალებს ჰკიდა მზერა, ღმილი შეეყინა და დებილივით გახევდა, ისიც კი ვერ იფიქრა, ამ ბიჭს გადავრებ, სიფათი

ვნება (მეორე ნაწილი)

ისევ ის ქალი. ისევ ის ქალი. მიმეორებს ჩემი მე და შიგნიდან საშინელ ხმაურს გამოსცემს.გულისცემა მემატება და ოფლის ცხელი წვეთები მეღვრება შუბლიდან,მაგიდიდან ხელსახოცს ვიღებ და სახეს ვიმშრალებ

ყველაფერი ტყუილით დავიწყეთ(10) დასასრული

თვალები რომ გავახილე თეთრ ოთახში ვიწექი აპარატზე შეერთებული, რომელიც წრიპინებდა. საავადმყოფოში ვარ. ოოი როგორ არ მიყვარს საავადმყოფოები. რეზის ჩემი ხელი ეჭირა და სკამზე ჩასძინებოდა. ლიზა და ირაკლი იქვე მდგომ დივანზე ისხდნენ და წყნარად ქშინავდნენ.

მთელი ცხოვრება თვალწინ

ეს ისტორია დაიწყო იტალიის ულამაზეს კუნძულზე სიცილიაში ქალაქ პალერმოში,სადაც მე და ჩემი ოჯახი ვცხოვრობდით.მე ვარ 17 წლის გოგონა - ფრანჩესკა.დიდი ოჯახი არ მყავს მაგრამ ძალიან მიყვარს ისინი: მამა-პაოლო, დედა-კლაუდია და მყავს პატარა 12 წლის

ირმის ნახტომი -1-

''-მარტივი?-ვძრწუნდები. ყოველვის ვფიქრობდი, რომ მეძავობა ფულის შოვნის უკანასკნელი და ყველაზე რთული საშუალება იყო, ეს კაცი კი სულ სხვა რამეს მეუბნებოდა. -გონიერი ხარ, მაგრამ ცხოვრებას ჯერ კიდევ ვერ იცნობ კარგად, შენი სქესის სხვა წარმომადგენლებსაც

დასაწყისიდან დასასრულამდე

ქეთის ალექსის მხარზე ჩამოედო თავი და თვალები დაეხუჭა. ორივენი სადღაც შორის გადაჰყურებდნენ სივრცეს. ახლა დრო გაჩერებულიყო და მათ გარდა არავინ და აღარაფერი არსებობდა. მათი გულები სხვაგვარად ძგერდა- სიყვარულით, მაგრამ უფრო ძლიერი სიყვარულით. ახლა უკვე