ბედნიერებასთან ახლოს. (მესამე თავი)

ლიზა. ლიზა და ისევ დაუსრულებლად ლიზა. რომელიც იყო და არის მთელი ჩემი ცხოვრების სიყვარული. რომელთანაც საუკეთესო წლები მაკავშირებს. თუ არ ჩავთვლით ბოლო სამ წელიწადს,რომელმაც მომშალა.

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (5)

-ეგ დადე-მანიშნებს ვაზაზე -ძალიან ძვირი ღირს არა? რა სამწუხაროა რომ უნდა დაიფშვნას-წარბებს ვიწკეპ -არ დააგდო!-ოჰ მოვსულვართ მბრძანებლობის ხასიათზე -კარგი როგორც იყტვი-ვფრუტუნებ მორჩილად,ხელს ვმართავ, მუჭს ვშლი და ბრახ! ნამსხვრევებად იქცა- უი ეს რა

გული რომელშიც მე ვცხოვრობ

დრო დრო არ არსებობს დროსთან დადებულ ხეშეკრულებას ვაუქმებ ჩვენ არ გვყავს პრეცენდენტი საქმე განიხილება ოქმის გარეშე საქმე განიხილება დროის გარეშე არ გამოცხადდა!

ბედნიერების ნიღაბი

,,შეჩერდი! ყველაფერი რასაც ხედავ ,შენი წარმოსახვაა, ყველაფერი რასაც ხედავ ,ტყუილია." არასდროს ვიცოდი სად გადიოდა საზღვრები.უბრალოდ არ შემეძლო ჩარჩოებში მოქცევა.საბოლოოდ მეც ბანალური გავხდი .არ ვიცი საერთოდ რატომ ვსაუბრობ ამდენს ,

მე შენ ყველაზე მაგარ ლექსს დაგიწერ

მე, შენ ყველაზე მაგარ, ლექს დაგიწერ. სიყვარულს, გრძობებად შიგ გულში ჩაგიფენ. დაგიწერ, სიტყვებად ისეთ ლაღ შეგრძნებებს, რომ შეგიყვარდები ვფიცავარ ჩემს ღმერთებს. მე გამოვიგონებ, იმ რითმებს რომელიც, ვერასდროს, ვერავინ მერე რომ ვერ შესცვლის. არა მე

"ისევ".... (ნაწილი 1)

-ელე შეგიძლია ჩემთან მოხვიდე? -რა გჭირს ან? -გთხოვ უბრალოდ მოდი რა... -მოვდივარ ანა მე ერთი ჩვეულებრივი გოგონა ვარ, მწვანე თვალებით, დიდი ტუჩებით, შავი სწორი თმებით, მაღალი ლამაზი ტანით. ჯერ ეხლა დავამთავრე

წარსულის ლანდები თავი 15

გადაწყვეტილება მიღებულია და გასაჩივრებას არ ექვემდებარება, ქორწილი აპრილის თვეში დანიშნეs, მიუხედავად იმისა რომ ალექსანდრას დაჟინებული მოთxოვნა იყო რომ არ სურდა ქორწილი, არაფერი გამოუვიდა, მხოლოდ იმას მიაღწია რომ დიდი ქორწილი არ იქნებოდ,ა შედარებით

ალისია 7

აწერიათ სიძულვილი ჩემდამი,მიკვირს ორმა ერთნაირმა სად ნახა ერთმანეთი? თვალს ვარიდებ მათ და ცის კამარას ვუშტერებ მზერას,ყელში ბურთი მეჩხირება როგორც კი მაგონდება რომ გრეგორის საყვარელი ქალი ჩვენს ქორწილში არის,ის ქალი კი მე არ ვარ

იყო სურვილი გრძნობა კი არა

იყო სურვილი გრძნობა კი არა, იყო ტყუილი, იყო მიყვარხარ. იყო ცრემლები, სიცილი იყო და ყველაფერი ხანმოკლე იყო. თითქოს არც იყო, იყო კი, არა, ცხოვრებამ ისე დაგვატრიალა,

წარსულის სიყვარული (ნაწილი 16)

სალო,,,აფორიაქებული შევარდა კაბინეტში მამაკაცი და თვალებ გაფართოვებულ წყვილს მიაჩერდა,,კარგია ლევან აქ რომ ხარ,,თქვენმა მეგობარმა ჯუღელმა დარეკა,შენთან საუბარს ითხოვდა,ვერ დაგიკავშირდა,მკვლელის ვინაობა დავადგინე და სასწრაფოდ