ჰილეგი (10)

ახალგაზრდა კაცი დაჭიმული, გაქვავებული იდგა. მარჯვენა ხელში იარაღი მოემარჯვებინა, თეთრი პერანგი სისხლით დასველებოდა და მის წინ, მუხლებზე დაგდებულ უცნობს უმიზნებდა. იარაღი პირდაპირ შუბლზე მიებჯინა, ყბებს ისე ძლიერად აჭერდა ერთმანეთს, ბუხრის ცეცხლისფერ

Love is...(4)

მანქანაში ვცქმუტავ და ვცქმუტავ ადგილზე ვერ ვჩერდები ბოლოსდაბოლოს ვთხოვდები ხააალხოოოო. ვინ წარმოიდგენდა თუ ოდესმე გავთხოვდებოდი და თან ბ.სანდროს გავყვებოდი ცოლად. 1 წლის წინაც კი, რომ ეთქვა ვინმეს "შენ მოქალაქეობისათვის გათხოვდები და ალექსანდრეს

ის გიყვარს?(სრულად)

-არ ვიცი გამიგებ თუ არა პროსტა ერთხელ დავინახე როგორ გადმოდიოდა მისი თვალებიდან ცრემლი და მაშინ მივხვდი რო აღარ დაუშვებდი რო მას ოდესმე ეტირა! ჩემთვის იმასაც დიდი მნიშვენობა ქონდა რომ მას ეჭამა. მე არ მინდოდა ის გოგო სექსისთვის მე მინდოდა რო მას

რა სურთ კაცებს ?

წარმოდგენა არ მაქვს რა სურთ კაცებს.მგონი ეს თავადაც არ იციან. არა ისე მათ, რომ კითხო ქალებს რა გვსურს ვერ იგებენ. ამას წაიკითხავს რომელიმე მამრობითი სქესის და სიცილით ჩაილაპარაკებს "რა უნდა გვსურდეს" და სიამოვნება ნარევი ღიმილი გადაურბენს

ეს ზამთარიც მალევე გავა ..

" ამ წყეულ ზამთარს დღეს პირველად მოთოვა თურმე. და მეც ღიმილით გეკითხები, - ჩაი თუ ყავა ? რაღა გაალღობს ჩვენს გარშემო გაყინულ სულებს გპირდები ტკბილო,

დილამშვიდობისა პრინცესა (თავი მეექვსე)

-ლოლა მართალი ხარ ...თავში რაღაც გაქვს რომელიც შეიძლება ნებისმიერ დროს გასკდეს და სისხლდენა დაგეწყოს თავში..ის ბომბივითაა არ ვიცით როდის აფეთქდება...მაგრამ არ ინერვიულო ყველაფერი კარგად იქნება... -არა ლილე არაფერი არ იქნება კარგად...

გამტაცებელი

-აეთრიე დროზეეე, უნივერსიტეტში გაგვიანდება, მესმის როგორ დამჩხავის ჩემი დაუნდობელი და. -ცოტაც მაცადე და ავდგები. ეს ჩემი „ცოტაც მაცადე და ავდგები“ ორ წუთს გაგრძელდა. სხვანაირად არც შეიძლება, როცა სახლში ასეთი „ტირანი“ გყავს. -ჩაი მზად არის

2 გრამი სიყვარული (თავი 3)

ვიცოდი რომ ფანჯრიდან ის უსინდისო მიყურებდა და მაკვვირდებოდა სწორად მოვიქცეოდი თუარა ამიტომ მისკენ წავედი და წამში ჰაერში აღმოვჩნდი..ძლიერად ჩამეხუტა , თითქოს დიდი ხნის უნახავ მეგობარს შემთხვევით ქუჩაში გადაეყარა

შთაგონების წყარო (II ნაწილი)

ისევ იმ ბაღში ვარ, ისეც იმ სკამზე ვზივარ და ისევ მას ველოდები. მინდა გამოჩნდეს, მინდა კიდევ ერთხელ დავინახო მისი უნაკლო სახე, ის სახე, რომელიც ყველაზე მეტად მომწონს, მინდა ვხატო და ვხატო, არასდროს გავჩერდე და მთელი ცხოვრება მის ხატვას შევალიო. რა

ნოემბრის 13 (თავი 3)

გცივა? -მზრუნველი ტონით მკითხა და ჩემსკენ მომართული დიდი ტოტი ხეს მოსწყვიტა, მუხლზე გადაიტეხა და მინდვრებისკენ მოისროლა -შენი აზრით?! -ვერ ვსაყვედყრობდი, ალბათ იმიტომ რომ ამას ოდესღაც ჩემი სიყვარული განაპირობებდა დემეტრეს მიმართ. როცა დროის ამ