ძველი პიანინო - 37

მხატვარი მდუმარედ შეჰყურებდა ცარიელ ტილოს, დიდი სურვილი ჰქონდა თავისი წარმოდგენით დაეხატა მკვლელი, მაგრამ როგორ უნდა შეექმნა მკვლელის სახე, როცა მისი სულიერი პროფილიც კი არ იყო დაზუსტებული. - ვითომ ერთი ჩვეულებრივი ფსიქოპატია და გიჟი არ არის? ფიფოს

როგორ რთულია უშენოდ...

თითქოს წუთები უსასრულოდ გაიწელა უშენოდ... დრო არ შველის შენს მონატრებას, უშენობით გამოწვეულს. ისევ ცრემლები... ისევ ცრემლები, მეალერსება ჩემს ცივ სახეზე, და სიყვარული უწინდებურად მხოლოდ, მატულობს...

2 ცხელი შოკოლადი და ერთი კაპუჩინო (თავი 1)

..აი ასე თორნიკე.ხო ვიცი სასწაული და დაუჯერებელი ისტორიაა მაგრამ ასეა.. ჩემი ცხოვრება ერთი დიდი არეულობაა.ამიტომ არ გაგამტყუვნებ თუ ამის მერე ჩემთან მეგობრობას არ მოინდომებ -როგორ შემიძლია შენთან არ ვიმეგობრო მარიამ,შენ ხომ ასეთ ისაინტერესო ხარ..

მე, რომ არ მეთქვა...

მე შენ მიყვარხარ, ამბობ და კრთები... თითქოს ჩვენ ქვემოთ იშლება ფსკერი, აწითლებული, თავს მიწისკენ ხრი ზედ ჩამოგეგცა თითქოსდა ჭერი. რამდენად რთულია გრძნობებში გატყდე, თავს აიძულო სიტყვებმა გაგცეს, გული საგულეს მოსწყვიტო სწრაფად

ერთმანეთისთვის (თავი 6) {უშენოდ არ ვარ}

ისხდნენ ჩუმად-ქეთა ეტლში, რატი მის ფეხებთან და არაფრის თქმა არ უნდოდათ. უნდოდათ, კი, ძალიან ბევრი რამის თქმა სურდათ, მაგრამ იმ წამს-არა, იმ წამს თვითონ დუმილი ამბობდა ყველაფერს. -რატომ ჩამოხვედი?-ოთახში გასროლასავით გაისმა ქეთას ხმა. რატი არ ელოდა,

შეცვლა!

- ჩემს ცხოვრებაში ყველაზე რთული შენ ხარ , თუმცა ყველაზე მნიშვნელოვანიც და ვღელავ , ვღელავ , რომ ერთხელაც არ ადგე და არ დამტოვო .. - და, რომ დაგტოვო რა მოხდება? - მე შევიცვლები.. არ დავიწყებ თინეიჯერი გოგონასავით საუბარს და არ გეტყვი მოვკვდები, აღარ

მნახველი მოკვდება ( თავი 3) +18

გავიდა დღეები. ჩვენ კი ისევ მხიარულად ვიყავით თითქოს არაფერიც არ ხდებოდა, ამ ყველაფრის მიზეზი ის იყორომ, ბიჭები ძალიან მოგვწონდა, მეც და ნიასაც. ნიას ცხადია რომ რაღაც გრძნობები ჰქონდა ლევანის მიმართ, და ერთმანეთისთვის უნდაეთქვათ რომ მათ ერთმანეთი

უბრალოდ თქვი, მიყვარხარ მაქსიმე ! (1)

კაფეში ფანჯარასთან მდგონ მაგიდაზე იჯდა მარიამი და გაჰყურებდა წვიმისგან საველებულ ქუჩას სადაც ადამიანები სწრაფი ნაბიჯებით მოძრაობდნენ... აპრილის 6 რიცხვი იყო, უკვე მესმე თვე გავიდა.. ტკივილით სავსე მესამე თვე.... ანუკის გარეშე უბრალოდ სუნთქვა უჭირდა

დამსჯელი (6)

დილით ქალაქის ცენტრში არსებული ბინის ფანჯრებს ცა უხვად აფრქვევდა გრილ წვეთებს და საძინებელში საოცარი სიმყუდროვე იქმნებოდა. თითქმის ჩაბნელებულ ოთახში მხიარული კისკისი გაისმა. -ბოოს გაიღვიძე,-ლიზას წკრიალა ხმას მისივე სიმღერა მოჰყვა და ლაზარიმ

დაკარგული სულის ნაწილი...

ფიცი დავდევი ჩვენი ერთობის სულის ნაწილიც ჩემი გიწოდე გაცნობის დღიდან მოყოლებული გიფრთხილდებოდი როგორც საუნჯეს...