ნამდვილი სიყვარული(2 და 3 თავი)

ნიკს დავემშვიდობე და სახლში შევედი, თავიდან ვერ ვიშორებდი მასზე ფიქრებს, დიდი ხანია არც ერთი ბიჭი არ მომიშვია ასე ახლოს, მაგრამ ის განსხვავებულია მას რაღაც ისეთი აქვს რაც სხვა ბიჭებისთვის არ შემიმჩნევია.სახლში შევედი, ჩანთა ოთახში შევიტანე და

ასეც ხდება ხოლმე (23 თავი)

აივანზე მყოფი, უსასრულობას გაჰყურებდა და იმ ბედნიერ თვეებს იხსენებდა, რომელიც ნიკოლოზთან ერთად გაატარა. ცდილობდა თავი ხელში აეყვანა და ემოციები გაეკონტროლებინა. ცრემლები მოიწმინდა და თავაწეული შევიდა შიგნით. მუსიკის ხმა უსიამოვნოდ მოხვდა მის

უხილავად შემაყვარე თავი(11 თავი)

ცოტა ხნის შემდეგ გეგამ მანქანა ერთ მყუდრო და ლამაზ სახლთან შეაჩერა. -ნინ მოვედით!-გეგა მანქანიდან გადმოვიდა და ნინიც გვერდით დაუდგა.გეგამ ნელა გააღო სახლის ჭიშკარი და წინ დიდი,ბევრი ხეებითა და ყვავილებით შემკობილი ეზო გადაიშალა.ნინის სახე გაუნათდა

გენდერული განსხვავებები პარტნიორის არჩევისას

ფართომასშტაბიანი კვლევები საპირისპირო სქესის პარტნიორების შერჩევასთან დაკავშირებით ადასტურებს, რომ არსებობს გარკვეული მყარი სქესობრივი განსხვავებები, რომლებიც ვლინდება პარტნიორის გარკვეული თვისებებისათვის უპირატესობის მინიჭებაში. მართალია, ორივე

უცხო ( თავი 8 )

- ჯანდაბა, გამოფხიზლდი. -რამდენჯერმე შემოარტყა სახეში. ბიჭიც გონს მოვიდა, ტკივილმა შეაწუხა და დაჭრილი მგელივით დაიღმუვლა. თვალების ირისები, სულ ჩაწითლებული ჰქონდა. - კიდევ არ გაითიშო. დამეყრდენი, მომეხმარე, რომ აგაყენო. - ბიჭი, დაჰყვა გოგონას

მე, რომ გაპატიო, სიყვარული თუ გაპატიებს?! ...18...

გზაზე მიდიოდა გოგონა და თან გონებას ძალას ატანდა, ფაქტები დაელაგებინა და ბოლო აზრს მიმხვდარიყო. გული დამძიმებოდა დაქალის მდგომარეობით. შეჩერდა, ღრმად ამოისუნთქა,ვერ მიხვდა რა გაეკეთებინა, როგორ ემოქმედა. "ძალიან მტკივა გული. ასე არ უნდა ყოფილიყო"

სიყალბე

იხსენებდა ზაფხულის ერთ ჩვეულებრივ დღეს. მაშინ ჯერ კიდევ არ გადასვლოდა მინდორს სიმწვანე. აღმართზე ნელა მიდიოდნენ, მიაბიჯებდნენ ყვავილებს შორის. მინდორზე ტყუილი იყო მიმოფანტული ყაყაჩოებად. უყურებდა გვერდით მდგომს, მასში იყო წითელისა და შავის

ბურდული და სხვა კატასტროფები (9)

-თვითონ გამოუტანე განაჩენი საკუთარ თავს-წარბს სწევს და ადგილს სწყდება. დაბნეული გონება ძლივს ხვდება გაქცევის დრო რომაა, აწივლებული ვიღებ გეზს საკუთარი მანქანისკენ. ხუთი ნაბიჯიც არ მაქვს გადადგმული წელზე ძლიერ მოჭერას რომ ვგრძნობ და აფართხალებული

მიყვარდა

მიყვარდა შენი თვალები მე შენი სუნთქვაც მიყვარდა მიყვარდა ცეცხლის ალები ჩემი ფიქრი რომ იკრავდა

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი 12)

-მიყვარხარ... -ეს სიტყვა დიდი ხანია არ მითქვავს, საერთოდ აღარაფრის მთქმელი გახდა, უფერული და უემოციო, ჩემში არანაირ გრძნობას არ წარმოშობდა, მაგრამ როდესაც ლუკას ჩემდა უნებურად ვუთხარი გულში ისეთმა თბილმა სხივმა ჩამიქროლა, და ისე მესიამოვნა იმედი