ბაღი

მე ვდგავარ მარადისობის ბაღში მაქ ტოტი მოტეხილი მხარში არსად არ ჩანს მტრედი დამიდია ბაღში გვერდი

მეტრო (თავი 11)

დონის ოთახიდან გამოსულებმა ელიოსს დასამშვიდებლად წამალი დაალევინეს. დონი სამზარეულოში გავიდა, ვერასდროს იტანდა მამაკაცის ქვითინს, ყოველთვის მიაჩნდა ძლიერ მამაკაცს ტირილი არ შეშვენისო და მის სახეზე ცრემლი მშობელ დედასაც კი არ უნახავს. მარაზმი იყო და

უშენოდ გატარებულ დროს ვერ ავიტან !

შემომერია გულზე პულსის მაღალი ფონი, შენი მოკლული შვილებიდან ერთერთს რომ ვგავარ. ჩემი სხეულის მასას უკვე მეასედ ვწონი და ტრაგედიის საფლავზე მდგარი ურყევი ქვა ვარ.

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.)#2

- რამდენად კარგი მეგობარიც არის, იმდენად ყ*ე „შეყვარებულია“ შენთვის.-ფეხზე წამოდგა და ზევიდან დააჩერდა მაისურაძეს. -არ მესმის მასთან რა გესაქმება?! აიანო დაიკარგები თემოსთან.! საკუთარ თავს დაკარგავ. დაიფერფლები და ნიავს გაჰყვები. სანამ დროა შეეშვი.!

მე რომ მიყვარს (სტასია & ლუკა)

-აი შენ გკითხავ ზუსტად ვის ვეკონტაქტო და ვის არა რა -ზუსტადაც მე უნდა მკითხო -ნელა იყავი ფეხი რამეს არ წამოკრა - ჩვეული ირონიით ვუთხარი -ეს ხო არ ჩუმდება რა - თვალები გადაატრიალა და ველურივით დამაცხრა ბაგეებზე, ისე მკოცნიდა ლამის ტუჩები მომაჭამა -

ორი ერთში (სრულად)

მე რომ გამიჭირდება ან რამე მეტკინება, სახლში მიმეჩქარის, დედასთან გავრბივარ ხოლმე. უცხო ქვეყანაში რამე რომ გეტკინოს მარტო მყოფს ან დედას სად ნახავ, ან მშობლიურ სახლს.

ერკე მიდასი - მეტრო (თავი 10)

რასტი უყურებდა როგორ საუზმობდნენ მამამისი და მისი რძალი, როგორ ტკბილად შესციცინებდნენ ერთმანეთს თვალებში და გულში ლახვარშესობილი, მარტო იჯდა სავარძელზე, მარტო ივანებდა საკუთარ ფიქრებში და მარტო გრძნობდა სივრცის უმოქმედობას, დროის განუზომლობას და

მიკვირს აქამდე როგორ არ გიცნობდი(1)

ისტორია არის ერთ გოგოზე რომელიც ამერიკაში სწავლობს,დაშორდება შეყვარებულს და ერთ ერთ მეგობარს ურეკავს და ეუბნება რომ ყველანი შეკრიბოს,მერე კი უნიში თავქუდმოგლეჯილი მირბის მაგრამ მაინ არ იცის რა ელოდება უნიში,მისი თქმით ერთ "რეგვენი" დაეჯახება და მის

პატარძალი 《17》

_შესანიშნავად ვგრძნობ თავს _ ღვინოს აგემოვნებდა და თვალებაბრჭყვიალებული უყურებდა_აიი შეკვეთაც მოაქვთ ... დიდი მადლობა _ მიმტან გოგონას გაუღიმა და რამდენიმე წამში კერძის დაგემოვნებასაც შეუდგა _მთელი დღეა არაფერი მიჭამია, მართლა ძალიან მომშივდა . შენ

ზოი. პირველი ნაწილი (სრულად)

აგერ იმ მდელოზე ერთი ხე დგას. ეულად, მარტოსულად განაბული ითმენს შემოდგომის თავქარიანობას. ფესვები ღრმად და მყარად გაუდგამს მიწაში, რათა ზამთრის ცივმა და მშრალმა ქარმა არ მოგლიჯოს; თოვლის სიმძიმემ არ გადააყირავოს. თავის ჭრელა-ჭრულა ფოთლებს ხმაურიანად