ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
მათხოვარი (სრულად)
როგორც ყოველთვის გამთენიისას ვიღვიძებ, წელმოწყვეტილი ვდგები, ხელის ერთი ჩამოსმით ვისწორებ დასრესილსა და დაჭმუჭნილ ტანისამოსს. თმას თითებით ვივარცხნი. დასაბანი, ჭუჭყიანი, საკუთარ ხელებს ვუმზერ, ეს კანში გამჯდარი მური ადრე მაწუხებდა, ამ ბოლო დროს კი
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
ჭირვეული სტუმარი (სრულად)
ხშირად არც კი ვიცით რას ვეძებთ, სად ვეძებთ ან ვის? უბრალოდ ჯიუტად მიყვები არჩეულ გზას, ცხოვრებას, მიიწევ წინ, ენდობი საკუთარ ინტუიციას და.... ვინ ვარ მე? არც არავინ, ერთი ჩვეულებრივი თბილისელი გოგო, ჩვიდმეტი წლის თავქარიანი თინეიჯერი, ეს ჩემი
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
ჩანახატი (სრულად)
უჩვეულოდ ცხელი ზაფხული იდგა თბილისში. ქალაქი თითქმის დაცლილიყო მაცხოვრებლებისგან. ქუჩაში კანტი-კუნტად თუ შენიშნავდით მოძრაობას. სიცხისგან შეწუხებული ჩვიდმეტი - თვრამეტი წლის მაღალი, ოდნავ ბეჭებში მოხრილი, ქერა ყმაწვილი ჯიბეებში ჩაწყობილი ხელებით
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
ნაკვალევი (სრულად)
-დრაგ!... დრუგ!.... დრაგ!.... დრუგ!....-ისმის მძიმე სამხედრო ჩექმების ხმა. თითოეულ ნაბიჯს წინ უწრებს თვლა: - ერთი!.... ორი!... ერთი!... ორი!... - სამხედრო ფორმაში ჩაცმული ბიჭები მწყობრი ნაბიჯით მიიწვენ წინ -სდექ! - ისმის მეთაურის ბრძანება. სივრცეში
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
თვალები (სრულად)
თვალები ავტომობილი მიექანება ჟინვალ გესისკენ, მისი მგზავრები გადაღლილი სახით გადაჰყურებენ სიმწვანეში ჩაფლულ წყალს, ნუთუ შეიძლება ადამიანს ასეთი სილამაზის დანახვისას გული არ აუჩუყდეს?! თუმცა უცნაურია, მგზავრები თითქოს ვერც კი ამჩნევენ ბუნების ამ
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
თამაში მუსიკის წესებით (სრულად)
დეკემბრის სუსხიანი საღამო იდგა თბილისში. ვერ გაიგებდი როგორი ამინდი იყო, თან წვიმდა, თან თოვდა, ყველა სიკეთესთან ერთად ქარიც ქროდა. სახლიდან გამოსულ, 16-17 წლის, ბეჭებზე გიტარა მოკიდებულ ვაჟს უსიამოვნოდ გააჟრჟოლა, აშკარად ამინდის შეუფერებლად ეცვა.
ჩანახატი / ანა მურაჩაშვილი
სადედოფლო კაბა
- ბედნიერი ვარ?! - ალბათ! - შეყვარებული?! - ალბათ! - უცნაურია საკუთარი ქორწილის დღეს პატარძალი ასეთ გაურკვეველი სიტყვებით გპასუხობდეს?! - ალბათ! თუმცა ეს მაინც მე ვარ, სახელს მნიშვნელობა აქვს?! თუ აქვს, მიცნობდეთ, ანი. ერთი ჩვეულებრივი გოგო
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული
თამაში მუსიკის წესებით (მეთოთხმეტე თავი) დასასრული ზუსტად ვერც იტყოდნენ რამ უფრო დაღალა ლიკა და გიორგი, ემოციებმა თუ ფიზიკურმა დატვირთვამ. თუმცა ფაქტი იყო, რომ ბაკურიანში საკმაოდ დაქანცულები ჩავიდნენ. სადღესასწაულო ვახშამზე დასწრებაზე მეტად,
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
თამაში მუსიკის წესებით (მეცამეტე თავი)
თამაში მუსიკის წესებით (მეცამეტე თავი) აზრი არ აქვს ალბათ, იმის მოყოლას, როგორ მივიდნენ ლიკა და გიორგი გუდვილამდე, საბედნიეროდ მათთვის სასურველი ნივთები მართლაც აღმოჩნდა ქსელში და ასცდათ თბილისში წასვლა. აქსესუარების შეძენა იმაზე სახალისო გამოდგა
ისტორია / ანა მურაჩაშვილი
თამაში მუსიკის წესებით (მეთორმეტე თავი)
თამაში მუსიკის წესებით (მეთორმეტე თავი) დილით სასაუზმოდ ჩავიდნენ სასადილოში. ანი ბავშვებს შეუერთდა, მიუხედავად იმისა, რომ ოთხ კაციან მადიგასთან ვერ ეტეოდნენ, კუთხეებთანაც მიამატეს სკამები და ექვსნი მაინც ერთად მოთავსდნენ. ქალები შორიდანვეტესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
