ძილინებისა უჟმურო (სრულად)

-იქნებ ღიმილი მაჩუქო?-ღიმილს არ წყვეტს ის და თვალებში მიყურებს. -ვერ მომთაფლავთ თქვენი ლურჯი თვალებით, წადით და სალომეს თხოვეთ გაგიღიმოთ-მისი მდივანი შევახსენე, რომელიც ასევე საყვარელი იყო მისი და გაღებული ლიფტის კარიდან ქუსლების კაკუნით გამოვედი.

რატომ შენ? (სრულად)

-გაწიე, თორემ გავიტან-ისე მიღიმის, ვხვდები გამკეთებელია, ამიტომ ამჯერად წესიერად ვაყენებ და ერთად შევდივართ მოლში. -იმედია ჭკუიდან არ გადამიყვან-მეუბნება და ბეჭებზე ხელს მხვევს -უკაცრავად, აქ იმიტომ წამოგიყვანე რომ დამეხმარო და არა მებუზღუნო,

ჭარელის ჯიბრით (სრულად)

-მე შენი სათამაშო არ ვარ-ხუთ თითს ვატყობ ლოყაზე კოსტას მას შემდეგ რაც ჩემ ტუჩებს უნებართვოდ დაეპატრონა-კი ჩემიც ხარ და სათამაშოც-ირონიულად მპასუხობს, კიდევ ერთხელ მკოცნის და სანამ კიდევ გავარტყავ უჩინარდება

დაუჯერებელი (დასასრული)

-მე კარგად ვარ, ტყუილად ინერვიულე, მაგრამ ხომ ხედავ დაგაჩქარებინე მშობიარობა-გადაიხარხარა მან და ტუჩებზე სწრაფად მაკოცა -დამპალოო-ამოვიბუზღუნე და სწრაფად წამოვწიე თავი როდესაც ოთახში პატარა საწოლით ჩემი შვილი შემოიყვანეს, უკან კი ბედნიერი სახით,

დაუჯერებელი 'თავი 11'

-ძალიან მაგარი ხარ, უბრალოდ შესანიშნავი-ცერა თითი ამიწია ანანომ მოწონების ნიშნად და კვლავ შემათვალიერა, წითელი თმები მაღლა მქონდა აწეული და ტანზე შავი გამოყვანილი კაბა მეცვა მაღალ ქუსლებთან ერთად. რადგან ზაფხული იყო და თანაც აგვისტო რათქმაუნდა

დაუჯერებელი 'თავი 10'

ლაზარე იმის შემდეგ აღარ მინახია რაც ფილმს ვუყურეთ მასთან, შემდეგ კი ელენესთან გავიგე რომ რუსეთში გაფრენილა, როგორც მოსალოდნელი იყო, მთელი ორი კვირის მანძილზე ხან ელენესთან ვიყავი ხან კი ანანოსთან და ასე გამყავდა დრო, და მე ვგრძნობდი, ვგრძნობდი როგორ

დაუჯერებელი თავი '9'

დაუჯერებელი-ლაზარე, გეყოს ძილი რა-ნერვებმოშლილმა ამოვილაპარაკე და სწრაფად ავედი ისევ მეორე სართულზე, რამოდენიმე ოთახი დავათვალიერე, თუმცა ლაზარეს ვერსად წავაწყდი, ხოლოს სადღაც ბოლო ოთახში მივაგენი მის მძინარე სხეულს -ზარმაცაა, ადექი ფეხზეე-სწრაფად

დაუჯერებელი 'თავი 8'

დღეს ჩემი ოცდამეორე დაბადების დღეა, დილიდან კარგ ხასიათზე ვარ, ვიღებ საჩუქრებს ნათესავებიდან და მიხარია, ჩემ ძმებს რათქმაუნდა ჯერ არაფერი უჩუქებიათ, თუმცა ვიცი საღამომდე მაჩუქებენ, უნივერსიტეტში ვარ, რადგან ორშაბათია, ანანოსთან ერთად ვზივარ

დაუჯერებელი 'თავი 7'

უკვე მარტი იწურებოდა, თითქმის მთელ დროს უნივერსიტეტს და სწავლას ვუთმოვდი, ბოლოსდაბოლოს წელს ვამთავრებდი და ხომ უნდა ჩამებარებინა გამოცდა, ლაზარეს ხშირად ვერ ვნახულობდი, რამოდენიმეჯერ თუ მოვკარი მხოლოდ თვალი, თუმცა ისე ვიყავი გადართული სწავლაზე აღარც

დაუჯერებელი 'თავი 6'

-იცის გულმა ვის შეხებაზე უნდა აჩქარდეს-ჩამჩურჩულა ლაზარემ ყურში, ამ სიტყვების გაგონებაზე სწრაფად გამოვფხიზლდი, ხელები რომელიც ლაზარეს კისერზე მქონდა შემოხვეული გავუშვი და კვლავ ავფართხალდი -რა მძიმე ყოფილხარ ეე-გაიცინა ურიადმყოფელმა და ხელი მიშვა,