მწერლის ღამეები(თავი5)

-რა? რა თქვი ახლა? გაიმეორე-ბრაზი გაერია ხმაში.უნდოდა თავი მოეთოკა,მაგრამ არ შეეძლო და ამას მთელი სხეულითა გრძნობდა,გრძნობდა,რომ არ შეეძლო ტყუილი.იცოდა,რომ გაურკვევლობას ვერ იტანდა. -მე...უბრალოდ ჩვენ ადრე..მას ვიცნობდი..

მწერლის ღამეები(თავი4)

ის-ის იყო უკან აპირებდა სებრუნებას,როცა რაღაც უცნაური ხმა მოესმა.“აქ ვინ უნდა იყოს?“-უკან დააპირა შებრუნება,მაგრამ ხმა ისევ განმეორდა. -თადარიგი დაგიჭერია..

მწერლის ღამეები(თავი3)

-დეიდა ვარ უკვე?-თვალები დააბრიალა ქალმა და ჩაიმუხლა-რამხელა გაზრდილხარ..-გულში ჩაიკრა ბავშვი და შემდეგ ხელში აიყვანა. -აბა,რა იქნებოდა-გაეღიმა თიკოს,რომელიც ამ ხნის განმავლობაში ჩუმად იჯდა და რაღაცას კითხულობდა..

აქ ყველაფერი წარმავალია

მთელი ცხოვრება უბრალოდ მიდის და იცი მხოლოდ ერთ რამეს მივხვდი. ახლა დავრწმუნდი რომ რეალურად, არაფერია მზის სხივის მსგავსი. აქ ყველაფერი წარმავალია, არაფრის რწმენა აღარ მაქვს,მგონი.

მწერლის ღამეები(თავი2)

-ანუ ბრუნდება მწერლის ნამდვილი ღამეები?-ფრუტუნით თქვა თათიამ და გოგონებ გადახედა. -ბრუნდება..-მირანდამ ტელეფონს დახედა და შეტყობინება თავიდან წაიკითხა,ისევ გაეღიმა და შემდეგ დაქალს შეხედა..

მწერლის ღამეები(თავი1)

ოცდახუთი წლის გოგოა და უკვე ასეთ აშვებულ ცხოვრებას ეწევა,მაგრამ განა თვითონ უნდა! იქნებეს უბრალოდ ალტერნატივაა და მეტი არაფერი.ექვსი თვის წინ მშობლები ავტოკატასტროფაში დაკარგა,არც და ჰყავს და არც ძმა,ნათესავებთანაც არ აქვს ახლო ურთიერთობა.

ნუთუ,კვლავ მარტო დაეხეტები?

ზიხარ გრძელ სკამზე,უყურებ ზეცას, შიშველ ცას ხედავ და კვლავ იღიმი. ვინ გახსენდება?ვინ გიყვარდება?- მითხარი მიდი,ბაგე გახსენი. ნუთუ,კვლავ მარტო დაეხეტები? კვლავ მაწანწალა,დაგარქვა ხალხმა?

წყეული ღამეები[17] დასასრული

-არ მჯერა..-მაკა ქოთქოთით ეხვეოდა შვილს,ლამის იყო ჩაეყლაპრა,შემდენ ნინისაც გადაეხვია-გიოს ძინავს-ოთახში შემოიყვანა გოგონები და დივანზე დასვა-დაღლილები იქნებით..ღმერთო,როგორ მომენატრეთ-ორივე ცაკოცნა,ის ხომ ნინისაც ოჯახის წევრად თვლიდა,უფრო

წყეული ღამეები[16]

-ამის დედაც...თვალები თრა*ში გაქვს? ვინ მოგცა მართვის მოწმობა?-კაცი შეჭეჭყილ მანქანაზეანიშნებდა და ახმას უფრო უწევდა.გარშემო ხალხი შეკრებილიყო,ერთი ნარინჯისფერჟილეტიანი მამაკაცი კი თორნიკეს მანქაეს გვერდით იდგა,ზუსტად მის ფანჯარასთან.

წყეული ღამეები[15]

-ნინი,მე აქ ვარ..ელენეც აქაა..-დაბნეული სახით შეხედა გოგონას და ნაზად მიიკრა გულზე,ხელებს ზურგზე უსვამდა და მის დაწყნარებას ცდილობდა..-არ ვიცი რა გითხრა.მე დედაც მყავს და მამაც..ისინი ერთად ცხოვრობენ და არ ვიცი რას ნიშნავს გრძნობა,რომელსაც შენ