უბრალოდ მენდე! “3“

-ყავა გაგიცივდება,-ფიქრებიდან გამომარკვია თათას ხმამ და ფინჯანს დავაცქერდი,რომელიც ჩემს წინ იდგა,სამივე გაშტერებული მიყურებდა,-რამე გვითხარი,-საჭორაო თემის გამოძებნა მთხოვა თათამ,მაგრამ იმდენად ვიყავი გადაღლილი ფიქრებისგან რომ ვერაფერი მომაფიქრდა.

გიჟური ვალენტინობის საჩუქარი (სრულად)

-მიყვარხარ...ძალიან მენატრებოდი..გთხოვ,მაპატიე.. -გაპატიე,ლილე....მიხარია,მიხარია,რომ მოხვედი,რომ არსებობს..მიყვარხარ,ლილე...-გულში ძლიერად მიკრავს,ხელებს მჭიდროდ მხვევს. -არ დამტოვო,დამპირდი...დამპირდი,რომ არასდროს დამტოვებ...-მუდარით მეუბნება.

ჩანახატი 31 თავი

ალბათ გახსოვთ, რომ ისედაც გვიან გავიდნენ თბილისიდან, უკვე კარგა ხნის დაბნელებული იყო და მთისთვის დამახასიათებელი, თავისებური სუსხიც იგრძნობოდა.ბიჭებმა ავტომობილები იქვე ერთ-ერთ ეზოში შეიყვანეს. თავი ზღაპარში გეგონებოდათ. ქვისგან ნაშენები სამ

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 4)

-არ შემიძლია-ცალი ხელით მსწევს ჰაერში და აივანზე მკიდებს ფეხებით,თავი დაბლა მაქვს და სისხლი ძლივსმომეწოდება...თავბრუ მესხმის,მაგრამ ძალას ვიკრებ,არ ვიმჩნევ,რომმისი ხელები კოჭებს მიწვავს.. -გამიშვი მალე! -თორე რა?

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “10“

-შენი სურნელი,აქედან იწყება და მერე იცი სად მიდის?-ხელი ზემოდან ჩაუცურა მაისურში და ხერხემალზე დაუსვა,-აქ,-თითები მიაბჯინა ზედ -გაჩერდი,-ხმის კანკალით სთხოვა მარიტამ -რატომ,არ გინდა?-გაიკვირვა კოსტამ,თუმცა ხელი არ უშვია,პირიქით მისი ხერხემლის

ლურჯი მთვარე 4 თავი

- ასე რატომ მიყურებ? - მის თმებს ვეთამაშებოდი. - ასე, როგორ? - გულწრფელად გაუკვირდა. - როგორც მშიერი მგელი, შეშინებულ მსხვერპლს. - ისე გადაიხარხარა, შემრცხვა, მერე სიცილს მორჩა და დასერიოზულდა. - გიყურებ და ვერ ვხვდები, რა ფერი ხარ, დადუნა. - ძველ

ჩანახატი (30 თავი)

ოცდამეათე თავი იცით როგორი განცდაა გამოცდების დასრულებისას?! ნერვიულობა, უძილო ღამეები, შვება, კმაყოფილება და ბედნიერება. არ ეგონათ სტუდენტობის დასრულებას ასეთი ემოციებით თუ შეხვდებოდნენ, იქნებ რაღაც პერიოდის შემდეგ მონატრებოდათ კიდევაც წიგნების

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “9“

რამდენიმე თვე ჰაერში მტვერივით აიზიდა და გაქრა,სადღაც შთაინთქა.მარიტას კი უკვე კონსტანტინეს ცოლი ერქვა,კონსტანტინეს კი - მარიტას ქმარი და გარეგნულად ყველაფერი ისე ჩანდა,როგორც ჩვეულებრივი მოსიყვარულე ოჯახი,აი შიგნით კი ყველაფერი ყირაზე იდგა.ორივე

ჩანახატი (29 თავი)

ოცდამეცხრე თავი დაძაბული იჯდა თეკლე, რამოდენიმეჯერ შეამჩნია როგორ მტრულად უმზერდა სიძეს აკა, არც ჯემალის დაკვირვებული მზერა გამოჰპარვია. ტანში უსიამოვნოდ გააჟრჟოლა. გრძნობდა კობას დაჟინებულ მზერასაც, სახე ეწვოდა ქალიშვილს. უხერხულად იშმუშნებოდა.

ვნებებზე ეჭვიანი (თავი 3)

-დავიჯერო აღარ გინდა?-ტუჩებს სასიამოვნოდ ამოძრავებს.ვაღიარებ,რომ მინდა შევეხო,მაგრამ თან არ მინდა..არ მინდა,რომ.. -მისმინე..ეს ხელს შეუშლის..-თავდაჯერებული ტონით ვამბობ,თმას ვისწორებ და ტექსტში ვიხედები.