სხვისი მეუღლე (დასასრული)

-მამობა საოცარი რამაა...-ჯორჯმა გახედა ცოლს და შემდეგ ჩვენ გაგვიღიმა. -ნონა როგორაა ნეტა...-ჩემთვის ვთქვი,მის შესახებ არაფერი მსმენოდა,თუმცა ზედმეტი ინტერესის გამოჩენას არც ვაპირებდი...

მკურნალი ცრემლები 12თავი

ჩემი ხომ გჯერაა? -ჰოო-ვუპასუხე და სიმწრისგან გამეღიმა,მჯეროდა!მჯეროდა,თუმცა არც ვიცი რატომ. -ცოტა ხნით ქალაქიდან გავდივარ-მეგონა გული ამომგლიჯეს,ტკივილმა ყელი ამატკივა,ბოღმისგან სპაზმებმა მომიჭირა.ტუჩებს კბილს ვაჭერდი,რომ არ მეტირა,თავი ისევ მინაზე

ჩანახატი (19 თავი)

მეცხტამეტე თავი აშკარად ამჩნევდნენ გოგოები ლიკას ცვლილებას, რაც უფრო მეტად ცდილობდნენ მისი ტკივილის მიზეზის გაგებას, უფრო და უფრო შორდებოდა მათ.

სხვისი მეუღლე (თავი 4)

-ღმერთო...მიყვარხარ,ანეტ....-მუხლზე დაიხარა და ხელები ჩამჭიდა.. -ჩვენს გარდა არავინაა,თორემ ყურადღებას მივიქცევდით...-გავუღიმე და ფეხზე წამოვაყენე... -ყველაზე ბედნიერი ვარ.. -მზად ხარ,რომ უფრო გაბედნიერდე?

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “3“

-რა მნიშვნელობა აქვს,ვინც გინდა იყოს მთავარია მე ვიქნები შენი მეჯვარე,მხოლოდ მე,-კმაყოფილს გაეღიმა,-ვაჩე არ მაინტერესებს,ქორწილამდე აქ რჩები -არა,დღეს დავრჩები,ხვალ ვაჩე ჩამომაკითხავს და წამიყვანს -სად შეგვიძლია,-ხელები აღმართა

ჩანახატი (18 თავი)

მეთვრამეტე თავი უკვე შეარჩიეს ბინა, სადაც დაქორწინების შემდეგ იცხოვრებდნენ. იპოთეკური სესხი გააფორმა ნიკამ და ნელ-ნელა იხდიდა ღირებულებას.

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს! “2“

-ვალდებული არ ვარ,-ზურგი აქცია მარიტამ,ამით კოსტამ ისარგებლა და რეზინი მოხსნა. სასიამოვნოდ დაუარა ბზინვარე თმამ ტანი რომ დაფარა.მარიტა გაბრაზებული შემობრუნდა და პატარა ბავშვივით დაუწყო სამაგრის წართმევა,-ნუ ბავშვობ,მომეცი,არ მიყვარს გაშლილი

როცა ჩვენს ქუჩაზე სიყვარული თოვს!

-მიცნობდეთ,კოსტა,-პირდაპირ უთხრა მამაკაცმა და დასერიოზულდა -სხვის ეზოში რატომ დაძვრებით,ბატონო კოსტა -დაგინახე,როგორ ერთობოდი და ხელის შეშლა გადავწყვიტე -გამოგივიდა,-მიუგო გაბრაზებულმა -აქ ცხოვრობ?-ჰკითხა კოსტამ -როგორც მხედავ,კი,-უპასუხა მარიტამაც

შემოწვიმება...

პირველად დაშლილი ნაწნავი,ლიმონის სურნელით სავსე თმა და  შეცვლილი,შეშინებული ხელები... ნატკენი...

ჩანახატი (17 თავი)

ოცი წლის იყო ნიკა როცა დედა გარდაიცვალა, მიუხედავად იმისა, რომ ძმებს მანანასთან ხშირი კონტაქტი არ ჰქონდათ, მაინც უზომოდ სტკიოდათ და ენატრებოდათ.