ჩანახატი (14 თავი)

წინ მიმავალ ძმას არ უსწრებდა. ავტომობილს მშვიდად მართავდა ქალი. ჩუმად აკვირდებოდა გვერდით მჯდომი აკა და ფიქრობდა, უნებურად ისევ ვიკას ადარებდა. სულ ცოტა ხნის წინ ეგონა თავდავიწყებით უყვარდა ბავშვობის მეგობარი, მისვის

მკურნალი ცრემლები 10თავი.

-ელენე,ჩემი გესმის?-ნიკას სახე მთლიანად გაფითრებოდა და ხელს ხელზე მიჭერდა.გამშრალი პირი ძლივს გავაღე და მესმისმეთქი ამოვიხრიალე.გაბრუებული ვიყავი,თვალებს ძლივს ვახელდი,ძვლები მტკიოდა,ვერ ვინძრეოდი,თავი გვერდზე მივაბრუნე და ჩემს გაშლილ მკლავს

ბედისწერა (თავი 2)

-ღადაობ? რა ბედი შე*ემა, როდიდან დაიწყე ასე საუბარი... თითქოს რომანტიკოსი გახდი? – „რომანტიკოსი“ ისეთი ზიზღით სავსე გამოხედვით თქვა, თითქოს ასეთები სძულდა და არ სიამოვნებდა, მაგრამ გიორგის უფრო რატის საქციელი აღიზიანებდა, რაც ხიდზე მოხდა და ამის

სხვისი მეუღლე (თავი 1)

-გამარჯობა..-გამოჩნდა მამაკაცი...დავიბენი..მისი დამტვრეული აქცენტი მომხვდა ყურში. -ჰეი..-გადავიხარხარე და მას გავხედე.ძალიან მიმზიდველი და ჩამთრევი იყო,მარტო მისი თვალები დააბნევდა კაცს.

ქალის სხეულში ჩასახლებული ანგელოზი (დასასრული)

-ჩამეხუტე..-ხელები სუსტად მომხვია კისერზე. -მიყვარხარ და მეყვარები... -ჩემს მერე სხვა უნდა შეუყვარო..უნდა გამიშვა..-ტუჩები ლოყაზე მომადო და თვალები დახუჭა. -ჩუმად..უბრალოდ დავტკბეთ ერთად ყოფნით..

ჩანახატი (13 თავი)

აჟიტირებულები ელოდნენ კვირის მოსვლას. ბიჭები დილიდანვე გაყვნენ თეკლეს ახალი ვატომობილით წასულ გოგას რუსთავში. თორმეტის ნახევრისთვის შესასვლელში დაელოდებოდნენ.

გზა,რომელიც შენკენ მოდის (დასასრული)

-მიყვარხარ,გუგა.. -მეც მიყვარხარ,თიკო.. -დამპირდი,რომ ამ სიტყვებს მუდამ მეტყვი. -მეორე აზრი არ არსებობს..მუდამ,მუდამ გეტყვი.. -მაშინაც,როცა დავბერდები? -ჰო,მაშინაც..ყოველთვის გეტყვი..

მოხეტიალე მუსიკოსი (სრულად)

-ეს შენი ოთახი იქნება.. -მადლობა.. -მიყვარხარ...-ტუჩებზე ნაზად შეეხო თედო.. -მაკანკალებს.. -ბუნებრივია..-ყურთან ახლოს ჩასჩურჩულა ბიჭმა.

მკურნალი ცრემლები 9თავი

მართალი იყავი.ჯანდაბას ეს გამზადებული რეცეპტები,ჯანდაბას ეს ვიღაცის გამოცდილება,სიყვარული ხომ ავადმყოფობა არაა,რომელსაც რომელიმე კონკრეტული წამლით უმკურნალებ,ვერც დამტკიცებული თეორემა გამომადგება და ვერც წიგნში წაკითხული სიბრძნეები...ეს ცხოვრებაა და

რაც არ უნდა ერქვას მას, ის ჩემია არ ჰგავს სხვას (ემილი)

შენი სიცილი ჯერ ისევ ღვივის აღმართს ვუყვები მთვარიან ღამეს, არა და არა, ჩემთან ხარ მზის სხივს ეკრობა მზე და აქ დაამთავრეს.