შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 8

ჯიბიდან სიგარეტის კოლოფი ამოვიღე და ერთი ღერი ამოვაძვრინე,ასანთისთვის უნდა გამეკრა,როდესაც ჩემს წინ ვიღაც დადგა,ყურადღება რა თქმა უნდა არ მიმიქცევია,სიგარეტზე მოკიდება მინდოდა,მაგრამ რამდენი გავკარი ქარმა ჩამიქრო,გაბრაზებულმა მოვიქნიე ასანთიც და

ორი სული (სრულად)

ხალხი უაზრო ადამიანების მასაა. არცერთმა მათგანმა არ იცის,ვერცერთი ვერ ხედავს...ბრმები, რომელთაც ჰქონიათ რომ ყველაზე ჭკვიანები არიან.მე კი ვხედავ,ვხედავ და ისინი რომ ხედავდნენ ჩემი დანახულის 0,1%-ს იფიქრებდნენ, გავგიჟდი, საგიჟეთი სადააო.

გრძნობებზე მოთამაშე(დასასრული)

-რა მოხდა?-გაკვირვებულმა ვკითხე,მაგრამ პასუხი არ დასჭირდა.მეც დავინახე დიდ „ვანაში“ მოტივტივე სხეული.წყალშ სისხლი შევნიშნე და სახეზე ხელები ავიფარე.ვბღაოდი და მთელი ძალით ვკიოდი. ეს ქეთი იყო.მას თავი წყალში ჩაეხრჩო.

ბედნიერება გაზიარებით (44)

_ერთი წუთით თქვენს ყურადრებას მოვიპარავ, თუ შეიძლება, - თქვა იმდენად მკვეთრი ხმით კაცმა, რომ ყველამ მისკენ მიაბრუნა თავი და სმენად იქცნენ. რაღაცის მოლოდინში თვალებში ინტერესი ჩასდგომოდათ. სუნთქვა შეეკრათ. თავად გვანცასაც კი.

თვალები (14 თავი) დასასრული

გიორგი ყურადღებით კითხულობდა ანგარიშს. ვხვდებოდი, ცდილობდა სიბრაზე დაემალა, მაგრამ ემოციის კონტროლი უჭირდა. - ლევანმა ეს ანგარიში ნახა? - მოგუდული ხმით მკითხა მან. - კი. - ის შეხვედრაზე იქნება, შენთან სათხოვარი მექნება, არაფერი შეიმჩნიო. - მეუბნება

ერკე მიდასი... დავიწყებული ლეგენდა... დრაკონების ერა (5)

მეფე უგვარდმა ხმალი მოიქნია, მაგრამ გამაფრთხილებლად და იქვე ურჩხულის გვერდით მიწაში ჩაარჭო. -რა გადაწყვიტეთ? - ნიშნის მოგებით ჰკითხა და პასუხს დაელოდა. -ყველაფერს მოგიყვებით.

თვალები (13 თავი)

- უთავმოყვარეო ხარ! - მსაყვედურობდა დედა - ამდენი წლებია კაცმა მიგატოვა, შენ კი... ერთი თითი დაგიქნია და თავქუდმოგლეჯილი მირბიხარ მაშინვე. მხოლოდ ფულის მოცემაა კაცის მოვალეობა? - შფოთავდა ის, მაგრამ მე მაინც იმდენად კმაყოფილი ვიყავი, რომ მისი

გრძნობებზე მოთამაშე(თავი 2)

-შენ ორსულად ხარ.ამით იხსნება ყველაფერი-საწოლიდან წამოდგა ისე,თითქოს ჩემი შეეშინდა და კედელთან დადგა.გაშეშებულიყო,როგორც ოროსანი ბავშვი და მიყურებდა. -ამის დედა..-ეს იყო ჩემი რეაქცია.ცივად შევხვდი ამ ამბავს,თითქოს „მეკიდა“,მაგრამ...

თვალები (12 თავი)

მარიამის გათხოვების შემდეგ სამეგობროს შეკრება აღარ გვქონდა. რამდენიმეჯერ დამირეკა - იქნებ გამოიაროო! - მაგრამ ლევანზე იმდენად ვიყავი გაღიზიანებული, მისვლისგან თავი შევიკავე. ვიცოდი ჩემს უარყოფით ემოციებს ვერ დავმალავდი, მარიამს კი მამიდაშვილის

ერკე მიდასი... გაუგებრობა (4)

ჩემთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ნაწარმოები, ჩემი ამოძახილი. ნაწარმოები, რომელიც ყველაზე მეტად მიყვარს უკვე, მიუხედავად იმისა, რომ არ დამისრულებია. არ ვიცი გავაგრძელო თუ არა დადება, წერას კი ნამდვილად განვაგრძობ. მკითხველო...