ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 4

იატაკზე,ზუსტად ფანჯრის წინ,რაღაც ყუთი ეგდო,მაშინვე შემოვაცალე ცელოფანი და ხელის კანკალით ავხადე თავსახური.შეგნით ერთი წითელი ვარდი იდო და რაღაც ვარდისფერი ქაღალდი.''უფრო მეტი ყურადღებით პატარავ''.''-ბიჭი აივნიდან,გამიელვა თავში და აივანს

სრულყოფილებას ერთი ნაკლი აქვს (5)

წყვდიადმა მოიცვა ერთადერთი ნათელი წერტილიც მასში და ამოუცნობი ფერით დაფარა ის. სრულ სიჩუმეში, სიბნელეში მისი არსებობაც კი უკვირდა და სიბნელეც ისე შემოჰკვროდა და შემოტმასნოდა ყველაფერს, რომ მარტივად მოშორება შეუძლებელი ჩანდა.

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 3

-სიყვარულს კიდევ რა უშავს,უსიყვარულობაა საშინელება -შენ უყვარხარ ვინმეს? -არ ვიცი,ჯერ არ უთქვამთ-ცხვირი ავიბზუე და მისაღებში შევედი,დივანზე წამოვწექი და პლედი გადავიფარე. -მიყვარს ეს პერიოდი-მომიცუცქდა დაჩიც-მაგრამ მცივა-თქვა

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 3

რესტორანი ძალიან მყუდრო და ლამაზი აღმოჩნდა,ჩემს დანახვაზე მათე ფეხზე წამოდგა და შემეგება. -შეუდარებელი ხარ ემილი-მაგიდასთან მიმიყვანა,სკამი გამომიწია და დამსვა,თვითონაც მოპირდაპირე მხარეს დაჯდა-რას მიირთმევ ემილი? -არ ვიცი შენ გადაწყვიტე,გენდობი.

ნათელი წერტილი (4 თავი)

პორტში რამდენიმე წუთში მივედით. - მისტერ კლოდ, როგორ მიხარია თქვენი ნახვა, არ ვიცოდი სტუმრობას თუ გეგმავდით! - მხიარული სახით შეგვხვდა გემის კაპიტანი. - არც ჩვენ, მოულოდნელად გადავწყვიტეთ. ცოტა ხნით შეგაწუხებთ. - თვალი ჩავუკარი და გემბანზე ავედით.

ბედნიერება გაზიარებით (39)

_გადაირივნენ, ეს როგორ გაგვიბედა გვანცამო, - სერიოზული სახე მიიღო ავალიანმა. _რაიო? - შეიცხადა უფრო ხმამაღლა გვანცამ. _ჰო, როგორ გვაკადრაო,ჩვენი ნებართვის გარეშე როგორ გაბედა შეყვარებაო, თან რა მისი შეაფერისი შენ ხარო,

შოკოლადისფერი “ნაწილი მეორე“ თავი 2

-ბატონო?-დაბნეულმა ავხედე და თვალი გავაყოლე მის მარჯვენა მტევანს,რომელიც მისისინებდა ჩემი თმებისკენ.-რას აკეთებ?-ვკითხე მკაცრი ხმით. -არ ვიცი,-მომიგო მან და თვალები უარესად დამიბნელდა მისი თითები ჩემს თმაში რომ აიბლანდა.ციანივით ავკანკალდი და ხელი

ნათელი წერტილი (3 თავი)

არა, არ მიყვარდა. ალბათ, უცნაურია იცხოვრო მამაკაცთან ამდენი წელი და ბოლოს თქვა, რომ არ გიყვარდა. თხუთმეტი წლის ვიყავი, როცა გივიკომ მომიტაცა. იმ დღემდე არც კი ვიცნობდი, რამოდენიმეჯერ ქუჩაში მყავდა დანახული. წარმოდგენაც არ შემეძლო, თუ მოვწონდი,

ექსპერიმენტი საკუთარ თავზე 2თავი

თვალი, რომ გავახილე და ჩემს ბინაში ვიყავი,კმაყოფილებისგან გავიზმორე,ახლა გამახსენდა რომ შიშველს მეძინა,არასდროს მიყვარდა პიჟამის ჩაცმა, დედა კი შიშვლად დაძინების უფლებას არ მაძლევდა,ახლა კი ჩემი ნებაა როგორ მეძინება.

მწერლის ღამეები(თავი9)დასასრული

-ყველაფერი კარგად იქნება..ესეც უნდა გადაიტანა.. -ვიცი..ვიცი,რომ გამოვედი ამ მდგომარეობიდან,მაგრამ ეს ტკივილი და მოანტრება ჩემში ისევ ცოცხლობს...მას რომ ვუყურებ სული მეხუთება და..უბრალოდ არ ვიცი რა ჰქვია ამ გრძნობას..გესმის? -წამიკითხე,თუ თან