ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 13

-აღარ ვიცი რა გავაკეთო, უკვე 3 დღეა ვეძებ და კვალსაც კი ვერ მივაგენით-ჩამწყდარი ხმით ვუთხარი ნათიას და თავი დავხარე -აუცილებლად ვიპოვით, ვერსად ვერ წავა-გამამხნევებლად მიჩურჩულა ნათიამ და ჩამეხუტა. მეც მოვხვიე ხელები და ოთახში შემოსულ აწკმუტუნებულ

სხეულს თუ მომპარავენ,სული მაინც დამრჩება[1]

გოგონა,რომელიც ჯერ კიდევ დედის არასწორი ქორწინების მსხვერპლია..ნარკომანი და ლოთი მამა,რომელმაც ბავშვობა ჩაუმწარა და ახლა მშვენიერ წლებსაც ართმევს..დგება დღე და გოგონა არჩევანს აკეთებს...მის წინ უკვე ცხოვრება თავისი მთელი სირთულეებითაა წამოჭიმული..

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 12

აგარაკზე აღარ წავსულვართ. ხან ჩემთან ვიყავთ და ხნ ვაჩესთან. ელენეს ძალიან მივეჩვიე. ძალიან თბილი და საწყარელი ქალია. ვაჩეს მამობილს სამწუხაროდ ჯერ ვერ გავიცანი. ხვალ უკვე ჩემი დაბადების დღეა. სასტიკად ავუკრძალე ყველას საჩუქრის ყიდვა ან თუნდაც რამე

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 11

უკვე 2 საათი იყო ტელეფონის ზარმა რომ გამაღვიძა. ნაცნობ ნომერს თვალი მოვკარი თუარა სწრაფად წამოვხტი ლოგინიდან და აივანზე გავედი-გისმენ-საქმე გაკეთებულია. მუცელში დავჭერი და არამგონია მოკვდეს-ჩაიცინა მან-იპოვეს?-ეხლა ვაკვირდები. ვიღაც ქალმა იპოვა და

აბიტურიენტის ფიქრები

ზოგი ამბობს,რომ არაფერი შეუძლია,არანაირი ნიჭი არ მისცა ღმერთმა,მაგრამ,ყველასთვის ცნობილი,ტრივიარული ფრაზა-ყველა რაღაცის შესაძლებლობით დაბადა ღმერთმა,ამას სრულიად უარყოფს. რაღაც შეგიძლია,გეხერხება,მაგრამ რა არის ეს ნიჭი თუ ცხოვრებისგან შეძენილი?

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 10

-დედაჩემივით იქცევი -თავი უკმაყოფილოდ გავაქნიე -მოდი დამეხმარე.-მანიშნა დანაზე და კარტოფილის გათლას შეუდგა. მეც ავიღე დანა და ყველაზე დიდი კარტოფილი ამოვარვიე. გათლა დავიწყე და ბოლოს როცა მოვრვი კმაყოფილმა შევხედე ჩემს ნამოქმედარს. -ვსო.

გულზე არ გვაქვს ავტონომია!

ადამიანს ყველაფერზე შეუძლია ჰქონდეს გავლენა,მაგრამ არა.. სამწუხაროა,მაგრამ გულზე ვერასდროს გვქონია ავტონომია,ვერც გვაქვს და ვერც ვერასდროს გვექნება!

ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი 9

-სანამ დედას და გეგის ამბავს არ გავიგებ არსად არწამოვალ-გავიბუსხე და ხელები გადავიჯვარედინე.-კარგი მე დავურეკავ და იცოდე ხმა არ ამოიღო გაიგე?-მკაცრად მითხრა და ჯიბიდან ტელეფონი ამოიღო. ხმამაღალ რეჟიმზე ჩართო. 1 ზარი ორი ზარი და დედაჩემმა ტელეფონი

ბედნიერება,როგორც აკრძალული ხილი

ბედი -ეს სიტყვა ჩემთვის ძალიან უცხოა.არადა მიყვარს აზარტული თამაშები..მიყვარს რისკი,მაგრამ ეს უკანასკნელი,ეს ბედი,ამ ყველაფერს მაზიზღებს... მიყავრს ადრენალინი,მიყვარს ემოციის გიჟური

სიყვარულის თუ ვნების მსხვერპლი?

„გართობას?“ „ჰო,რა გაიკვირვე?“ „მე შენ მიყვარხარ“. „კარგი,რა“ „განა შენც არ მითხარი?“ „ეგ მხოლოდ ლოგინში.“