ისე მჭირდები, როგორც ჩაის ერთი ჭიქა წყალი

აპრილია. ცივა ჯერ კიდევ. საღამოს განსაკუთრებით. როგორც ყოველთვის ისე მაცვია. ჯინსის შარვალი. კეტები. ბრეტელებიანი მაიკა და კაპიშონიანი ჟაკეტი რომლის კაპიშონიც თავზე მაქვს წამოფხატული. ხო.. ზუსტად ეგრე ეძახის დედაჩემი. 9 საათია მაგრამ უკვე ღამეა.

ქალი ან უნდა მიატოვო,ან უნდა გააღმერთო(თავი1)

ისტორია არის გოგონაზე,რომელიც ერთი შეხედვით იადეალური გარეგნობისაა,მისი ცხოვრება ბედნიერია,მაგრამ იქნებ ეს მხოლოდ გარეგანი მხარეა....გოგონა,რომელიც არასდროს ნებდება და მუდამ მიიწევს მიზბნებისაკენ..ვნახოთ,რას მიაღწევს ის იმედით...

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას!! 9 დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

-ჰო ლუკა-ირონოულად თქვა და გვერდით მომიჯდა. აღარაფერი მიპასუხია. უბრალოს სახეზე მივაჩერდი. რამოდენიმე დღის გაუპარსავი წვერი. შავი თვალები მხოლოდ ზიზღს და სიძულვილს ანთხევდა გარემოში. თვალები კი ჩაწითლებული. თავი ტანზე მომდგარი მაიკა ეცვა გრძელი

ყველაფერი ან არაფერი(სრულად)

ისტორია არის გოგონაზე,რომელსაც ულტრათანემდროვე ტექნოლიოგიებმა ცხოვრება ფეხქვეშგამოაცალა,მაგრამ გადს დრო და ის კვლავ ცდილობს მიზნის პოვნას,კვლავ ეძებს ბედნეირებას...ვნახოთ,თუ შესძლებს ეს ოპტმიზმით აღსავსე თინეჯერი მიაღწიოს მიზანს და კვლავ იყოს

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას!! 8

ლუკა და ანა დაშორდნენ. ანა ლონდონშია. ხოლო ქეთო და გიო შეუღლდნენ და მალე შვილი -მას შემდეგ მხოლოდ ერთხელ დამირეკა და 2 მესიჯი მომწერა. საერთოდ ვეღარ ვცნობ. მგონი ძალიან ეწყინა რომ წამოვედი-დაიჩურჩულა ანამ და კომპიუტერის ეკრანს ცრემლებით სავსე

ცხოვრება რაც არ უნდა უბედური იყოს, მასში მაინც არის რაღაც

ისტორია არის 16 წლის გოგონა,რომელმაც ყველაფერი დაკარგა..ბავშვთა სახლიდან გამოსული კი დგება ცხოვრებისეული სიძნელეები წინაშე,რომელიც მისთვის გაასმაგებულია...ყველაფრის და მიუხედავად გოგონა მზადაა შეებრძოლოს მათ,იაიხდინოს ოცნებები...ვნახოთ თუ შესძლებს

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას!! 7

-დედა..რაღაც უნდა გითხრა-ანამ მორცხვად უთხრა დედას და იქვე სამზარეულოში სკამზე დაჯდა -გისმენ-ღიმილით უთხრა ელენემ და შვილის აწითლებულ ლოყებზე ჩუმად ჩაიცინა -დღეს საღამოს ლუკა მოვა.. აქ ერთად ჩამოვედით.. მამას დაელაპარაკება. ჩვენ ერთად ვართ- ჩუმად

ღმერთი თუ ბედისწერა?

იქნებ არსებობს ბედისწერა..და ან იქნებ თვითონ ღმერთი წერს ჩვენს ცხოვრებას ისე,როგორც ჩვენ ჩვენი პერონაჟებისას...ნუთუ, ყველაფერი გარდაუვალია და,ნუთუ,ეს ცხოვრბეაც ამაოებაა?

ჩვენ გადავცურავთ ზღვას!! 6

იმ ღამეს რული არცერთს მიკარებია.(გიოს და ქეთოს) უკვე მზე ამოწვერილი იყო ქეთომ რომ წამოდგომა ცადა-სად მიდიხარ?-გაკვირვებულმა ჰკითხა გიომ-ოთახში ჩემი ტელეფონი დაჯდა და თორნიკეს უნდა დავურეკო-ჩაიდუდუნა ჩუმათ და კვლავ სცადა წამოდგომა-არ მომწონს მაგ

თვალები (სრულად)

სექტემბრის ღრუბულიანი დილა მშვენივრად იზიარებდა მის ხასიათს. ღრუბლების მთელი გროვა მოგროვილიყო თბილისის თავზე და ნებართვას ელოდებოდა საშინელი წვიმის დასაწყებად. გქონიათ შეგრძნება, როცა ცხოვრება გეზარებათ? თუ კი, მაშინ მშვენივრად შეძლებთ მის