" ხათაბალა" (ნაწილი 2 სრულად)

მთელი ერთი თვე, გაძარცვულ ხელს ვმალავდი,ვცდილობდი, თამრიკოს არ შეემჩია. წამალის მიღების წესს ზუსტად ვიცავდი. თავს უკეთესობას ვატყობდი და მიხაროდა,რომ მკურნალობა კარგად მიდიოდა..

გრძნობებით მიტოვებული

ვიცლები, ფეხ ქვეშ მეგება ყოველი ჩემი ნანატრი წამი, რომელიც მსურდა და ვერ შევიცანი. მინდოდა, განმეცადა მათი სიუხვეე, მათი სულის ამაოება და სითბო. სითბო სულ წავიდა ჩემგან, სულ დამტოვა ათოშებული და სიცივესთან მებრძოლი გმირივით შევერკინები მიწას ჩემი

"ხათაბალა" (ნაწილი 1 სრულად)

ცალტვინა! გაბრაზებით წამოვიძახე და ლიფტის ღილაკს თითი სამჯერ მივაჭირე გამეტებით.დღესვე ვიშოვნი ახალ სამსახურს! ყოფილ უფროსის მისამართით დავიმუქრე და გაზეთების ჯიხურთან მივიჭერი.

ენ ჯეინის პატარა ისტორია

მათ თვალებს ვაკვირდებით და ღიმილს ვდარაჯობთ.ღიმილი ისეთივეა, მაგრამ ჩვენი აღარ ჰქვია. მოულოდნელად, ავდექი და დავსნეულდი. მონატრებამ დამაავადა. ისე მომენატრა, თითქმის გადავირიე და თან იმანაც გადამრია, რომ ყველა განშორების მიზეზი მე ვიყავი.

აბლაბუდა მეთვრამეტე თავი (დასასრული)

- დაღლილი, ნახევრად მძინარე მიხუტებული ვიყავი საყვარელი მამაკაცის მკერდს, თლილი თითებით თმებზე მეფერებოდა, შიშველ მხრებზე მკოცნიდა. მთელი არსებით ვცდილობდი ყველაფრის დამახსოვრებას, მისი თითოეული მიმიკის ღრმად ჩაბეჭდვას. ვიცოდი, უკანასკნელად

აბლაბუდა (მეჩვიდმეტე თავი)

ბანკის მმართველს, სადაც შაკოს სესხი ჰქონდა გაკეთებული კარგად ვიცნობდი. გულმა მაინც არ მომითმინა, შენობიდან გამოვედი თუ არა, მისი ნომერი ავკრიფე და რესტრუქტურიზაციაში დახმარება ვთხოვე. უარი არ უთქვამს, ეგ კი არადა, რომ გაიგო მსესხებელი ჩემი ახლობელი

ოქროსფერი განთიადი (სრულად)

-აღარ დაიღალე? -არ უნდა მეკითხებოდეთ ამას. -გეკითხები,აღარ დაიღალე? -უსაშველოდ. -ცოლ-შვილი არ მოგენატრა? -უსაშველოდ. -ამას რისთვის აკეთებ? -მათთვის. -მერამდენე დღეა? -1090.

ლურჯი ორქიდეა (სრულად)

-მეორედ არ გაბედო, და ეს სისულელეები არ გამომიგზავნო-მინდოდა ნათქვამი მკაცრად გამომსვლოდა, მაგრამ ხმის კანკალი ვერაფრით შევიკავე, როგორც კი სათქმელს მოვრჩი ზურგი ვაქციე და წამოსვლა ვცადე, მაგრამ მისმა ხელმა შემაჩერა, სწრაფად მომხვია წელზე ხელი და

უბრალოდ ბედნიერება

"ამდენ სწავლას , სჯობდა განყენებული ბედნიერება გესწავლა, ბედნიერება ყველას და ყველაფრის გარეშე, უბრალოდ ბედნიერება !"

დამაბრუნე წარსულში (სრულად)

- ჩემს ცოლობას გთავაზობ. - მოველოდებოდი - კმაყოფილი გამომეტყველებით წარმოთქვა ქალმა, მაგრამ მერე თავი ვეღარ შეიკავა და ატირდა - მაპატიე, ყველაფერზე ვტირი - სახეზე ხელები აიფარა - არადა, ვიფიქრე, ღირსეულად მივიღებ ამ წინადადებას-თქო.