დაუჯერებელი 'თავი 5'

-რამდენი ხანია აღარ მინახიხარ-გადამეხვია ჩემი კურსელი ანანო და გვერდით მომიჯდა -ხო, ხან მე ვაცდენ უნივერსიტეტს ხან შენ-გამეცინა მე -ლექციების მერე გავისეირნოთ და ჩავიჭორაოთ-თვალი ჩამიკრა მან და ლექტორს გახედა, რომელიც იმ წამს შემოსულიყო. დიდხანს

დაუჯერებელი 'თავი 4"

-მაინც ვერ გამიგია რატომ წახვედი მაგ „აბიჭვართან შესახვედრად ვიკა, ახლავე მითხარი რა დაგიშავა, ვიცი რომ რაღაც გაგიკეთა, მცველებმა მითხრეს, ახლავე მითხარი-ღრიალებდა დაჩი და ანერვიულებულს ორივე ხელი კეფაზე შემოწყო, ლუკა კი დაბღვერილი იწვა და ხმას არ

დაუჯერებელი 'თავი 3'

ვიქტორია ან უბრალოდ ვიკა ძალიან ლამაზი გოგონაა, რომლის ცხოვრებაშიც ბევრი რამ ხდება, დაწყებული იქედან რომ ბიჭი რომელსაც დაქალი ურიგებს არ აღმოჩნდება ის ვისაც ელოდა და ძალიან გაუცრუვდა იმედები,

დაუჯერებელი "თავი 2"

-ვიკაა, გაიღვიძე-კარზე მოაკაკუნა დედამ -რა ხდებაა?-ბოხი ხრიწიანი ხმა ამოვუშვი პირიდან. -შენმა მეგობარმა მოგაკითხა დე-შემომძახა მან, მე კი სწრაფად ვჭყიტე თვალები, გარეთ უკვე დაღამებულიყო, სასწრაფოდ წამოვხტი საწოლიდან და საათს დავხედე, უკვე 10

ბედნიერების რეცეპტი მეხუთე თავი

ალბათ, საინტერესოა რა ხდებოდა ამ დროს არაბულებთან? იმ ღამით გვიან მისულ მინდიას, თავი თორნიკეს ხუჭუჭა თმებში ჩაერგო და შვილის არომატით გაჟღენთილს ტკბილად ეძინა. რატომღაც ვერ მოისვენა სალომემ, მთელი ღამე წრიალებდა, საბოლოოდ ადგომა გადაწყვიტა. -

ერკე მიდასი - ბოდიალი

კვნესის როიალი სადღაც გარიჟრაჟზე ზღვაზე ბოდიალით ფიქრია მჭირვალე, ყოველდღე იგივე სიმსივნედ გედება

დაუჯერებელი 'თავი1'

ვიქტორია ან უბრალოდ ვიკა ლამაზი ჟღალთმიანი გოგონაა, რომელსაც უამრავი თავყვანისმცემელი ჰყავს, ასევე ჰყავს ოჯახი, და ძმა და ასევე მეგობარი ელენე, რომელიც გადაწყვეტს დაქალს გაურიგოს მამის ნათლული ლაზარე, რომელიც ძალიან სიმპატიური და გავლენიანი

მკვლელი (თავი7)

დილაადრიან სირბილით ჩავიარე კიბეები, ჯინსის ჟაკეტი მოვიცვი და ხელჩანთა ზურგზე მოვიგდე, სამზარეულოში შესულმა ლანგრიდან მწვანე ვაშლი ავიღე, გემრიელად ჩავკბიჩე და კარის სახელურს დავეჯაჯგურე -სადმე მიდიხარ ? მისაღებიდან ზეინის ხმა მომესმა, წამით

ჰილეგი (დასასრული)

„ალბათ ყველაფერი ხდება. საერთოდ ყველაფერს ვგულისხმობ. ერთ დღეს თვალს გაახელ და რაც წინა ღამით წარმოუდგენელი გეგონა, ცხვირწინ გიჩნდება. ისე მძაფრად ეხები, ისე გრძნობ, თითქოს სულ შენთან იყო, შენი სულით საზრდოობდა და გაშმაგებული, ხორცს გილპობდა.

სულ სხვა ფინალს სთხოვენ

მოდი ამ ლექსით მწერლების სადღეგრძელო შევსვათ... ხოდა მკითხველებს კი მოგმართოთ, ნუ მოსთხოვთ იმის შეცვლას, რაც ჩაფიქრებული აქვთ და ნუ გადაახვევინებთ. უბრალოდ დატკბით, როგორც ჩაიფიქრა და როგორც წერს მწერალი. გინდ აქ. გინდ ეს უკვე ცნობილი მწერალი იყოს,