ბედის ბორბალი (თავი 2)

-ძალიან გაწვალებ არა?-ვეკითხები ღიმილით. -მსიამოვნებს,რომ...-აღარ აგრძელებს და გვერდით მიჯდება-გიხურს ლოყები.შორს გაიწიე. -კარგად ვარ-ვეუბნები ისე,რომ პოზას არ ვიცვლი. -არ გინდა ვილაპარაკოთ?

ბედის ბორბალი (თავი 1)

-მოდი მუსიკას მოვუსმინოთ.ჰო ხედავ ნინას სულ არ ვახსოვართ-მის ნათქვამზე ორივეს გვეცინება,ცალ ნაუშნიკს ვართმევს და მადლობის ნიშნად ვუღიმი. ასე დროც მალე გადის,ლუკა მუსიკას ცვლის და ცვლის,ჩემს გართობაზე ფიქრობს,მართლაც,კარგი მეგობარია...

ტყუილს მიღმა

ვცხოვრობთ სიყვარულის ილუზიით და არ გვესმის,რომ ადამიანებს სიყვარული არ შევიძლია.ტყუილში ტყუილში ვცხოვრობთ და გვგონია,ბედნიერები ვართ,არადა ბედნიერება ჩვენთვის უცხოზე უცხო ხილია..

sms 14 თავი

გიორგი ერთხანს თვალებში მიყურებს, არ ვიცი იქ რისი დანახვა უნდა. ცოტა არ იყოს გულდაწყვეტილი ვარ, მისი ახსნა გაუჩინარებასთან დაკავშირებით, ჩემთვის არც ისე დამაკმაყოფილებელია, უფრო სწორედ ვხვდები, ეს რატომ გააკეთა და ნაწილობრივ მესმის მისი, მაგრამ

მოხატული კორპუსი (სრულად)

შავმაისურიანმა ერთი ნახატი აიღო და თვალიერება დაუწყო მანამ, სანამ გოგონა ნახატებს ფრთხილად ტენიდა ჩანთაში.-არ ხარ ბედნიერი. - გაიგონა ბიჭის ხმა და ზემოთ აიხედა. მხოლოდ ახლა შეამჩნია რომ ბიჭს მისი ნახატი ხელში ეჭირა.

გაიცანით ნიცა ამაღლობელი! (სრულად)

იტალია. მოკლედ რომ თქვა ერთ სიტყვაში რამდენ გასაქანს მოძებნი. „ყველა გზა რომში მიდის.“ მილანი ჩემი ქალაქია. ბარზე ხომ შეიძლება გაგიჟდეს კაცი. აი ვენეცია თქვი,ნუ!შოკი და ვერ გამოსვლა,სულ წ....ბი და სულ ნავები,სულ მზის რომანტიკა.

იდეალური ქალი+(მამაკაცი)(სრულად)

-არავითარ შემთხვევაში-თეფშები აიღო და ნიჟარაში ჩაუძახა,-არ გსმენია?კაცი ვიცი მე სამზარეულოში-გაეცინა და რეცხვას შეუდგა -არ გამიგია,ეგ მე პირიქით ვიცოდი

ბამბის ნაყინი! 12 (დასასრული)

-მე მხოლოდ იმის მჯერა რომ შეიშალე,-სიმწრით ჩაეღიმა ნენეს,-ყველა იმის მტკიცებას ცდილობს რომ მეორედ გათხოვება ტკივილს უკან მომიტოვებს,მაგრამ ხომ შეიძლება ჩემი ნასროლი ისარი უკან დამიბრუნდეს

მთვარეული (თავი 1)

ბამმ!!! ლუკამ შამპანური გახსნა. გარშემომყოფები მოერიდნენ. არავის სურდა სახლის გზას სველი დასდგომოდა.გარეთ ციოდა, დეკემბერი იყო. როგორც კი დიდი ამოფრქვევა დასრულდა ბოთლიდან,მის გარშემო ჭიქები გაჩნდა. ჩემს კაბინეტში ვიყავით შეტენილები, სრული ამ

ბედისწერა (მგონი დასასრული!)

ბარში ისხდნენ, მაგრამ მხოლოდ რატი სვამდა, ლომია კი მავედრებლის როლში უხსნიდა, როგორი მავნებელი იყო სასმელი, როგორ ვნებს ადამიანის ორგანიზმს და ტვინს. ისე ყვებოდა ამ ყველაფერს, თითქოს წვეთი არ ჰქონოდა სიცოცხლის განმავლობაში დალეული და თავად