პოკერი დარიჩინის არომატით (სრულად)

-ესეც შენი კარე,დამა ყვავიც და,მოგებული 800 ლარი.-ჩიპები მისას შეუერთა,რივერის კარტი კი დასტაში სხარტად შეაცურა.მაგიდიდან დემონსტრირებულად წამოდგა,მოულოდნელი ქმედებისგან გაყურსულ

ქარაფი (სრულად)

უჩვეულოდ აღელვებულიყო იმ დღეს ზღვა..აზვირთებული ტალღები ზართქით ეხეთქებოდა კენჭებით დაფარულ სანაპიროს..დამსვენებლები შიშით შესცქეროდნენ გააფთრებული მხეცივით აღრიალებულ ზღვას..

05:15 (სრულად)

იმ დღის შემდეგ, თავიდან შევუდექი ყველაფრის გამოძიებას..ამჯერად ზურგს ორი ადამიანი მიმაგრებ და და,მეც,იმედმოცემულმა,ყველა ნიუანსის გაშიფრვა დავიწყე..ათასი მითოლოგიები,თქმულებები,

ნაზია ღამე (სრულად)

იკვდილს არავინ იმსახურებს,განსაკუთრებით კი,ასეთს..ის,რაც 11 ნოემბერს მოხდა,ღვთის სასჯელი იყო...სასჯელი,რომელმაც ყველა მონაწილე უკლებლივ აცვა ჯვარს..11 ნოემბრამდე კი...–ნიკუშას ბომბი მოაქ,შენ ძმობას

სანუკვარი სიმშვიდე (სრულად)

აკანკალებული.. აღელვებული.. ტანჯვაგამოვლილი.. განადგურებული მივუყვები არეული ნაბიჯით გზას.. საყრდენგამოცლილი კედლებს ვეჭიდები და,

სხეულის ენა (სრულად)

-სამამდე დაითვალე და,თვალები დახუჭე.-ხრინწიანი,ვნებააშლილი ხმით ჩამჩურჩულა-მანამ არ გაახილო,სანამ არ გეტყვი-ოდნავ მკაცრად გამაფრთხილა და, სხეულზე ამიკრა.გამაკანკალა.მისგან წამოსული

26 მაისის კვეთა (სრულად)

მაღალი იყო.. მეტრი და ოთხმოცდაათი,ალბათ.. სუსტი და,სულ ოდნავ წელში მოხრილი. მოშვებული ჯინსი,ზოლიანი მაისური და ლურჯი დუტის ქურთუკი ეცვა,თითქმის სულ.. რვა ნომერ კენტს ეწეოდა და,ბავარიას სვამდა.. 26 მაისის კვეთაზე იდგა და,როცა არ უნდა

თეთრი საყელო (სრულად)

-თეთრი შური ადამიანის ის " აგრეგატული" მდგომარეობაა,როცა შენი დაქალი ძაან ბომბაა და შენ გშურს,ოღონდ იმ შურით,თან რო ამაყობ-სიტყვით გამოდის ჩემი თათული და თვალს მიკრავს,თან სასწაულ მანევრს აკეთებს და ორ მანქანას შორის მილიმეტრებით ვძვრებით.ესეც

სიმარტოვე (სრულად)

გული საშინლად მიცემს და,თავის ხელში აყვანას ვცდილობ. გონებაში ვიქექები და,ხელმოსაჭირდს ვეძებ,რომ გაურკვევლოობიდან გამოვიდე,მაგრამ, უფრო ვეფლობი მორევში. კადრებად მიტივტივდება ფრაგმენტები,მაგრამ,სრული სურათის აღდგენას ვერ ვახერხებ. ცუდად ვხვდები.

ჯოჯოხეთი (სრულად)

-ნიკა ხომ არ გინახავთ?- დილაადრიან გამოსულ მეზობელს გადაეღობა თმაგაწეწილი,უძინარი თვალებით. -ნიკა?-ხმა ჩაუწყა.-არა,არ მინახავს..-ისევ მოატყუა,უკვე მერამდენედ.. -სად წავიდა ასე ადრიანად..იქნებ მიმატოვა?-სახეაშლილი ჩააფრინდა მკლავებში ასაკოვან ქალს..