ლურჯი მთვარე 3 თავი

- შემომხედე, - თავი მძიმედ ავწიე და თვალებში შევხედე, ჩემ წინ იდგა, სიგარეტით პირში, ხელები ჯიბეებში ჩაეწყო, კვამლი თვალებს უწვავდა, ნახევრად დახუჭული თვალებით მომჩერებოდა და სანახევროდ ჩამწვარ სიგარეტს, ნერვიულად უჭერდა კბილებს. - არ გაინძრე! -

ლურჯი მთვარე 2 თავი

- დადუნაა? - ლოყაზე ფრთხილად შემეხო. საშინლად შემცივდა, თან საშინლად მესიამოვნა. - ირაკლი... - ამოვილუღლუღე მის ყელთან და გზა გავაგრძელე, არ გაუპროტესტებია, არც მე. მაშინ ეს, ასეც უნდა ყოფილიყო. არეული ვიყავი, ის ასე ახლოს ჩემთან და აბა სხვანაირად

ლურჯი მთვარე 1 თავი

ბურანში ვცხოვრობდი სამი წელი,მხოლოდ მასზე ვფიქრობდი,მისი ცხოვრებით ვცხოვრობდი,კუდში დავყვებოდი.სკოლა და ირაკლი წარმოადგენდა ჩემი ინტერესის სფეროს,სკოლაშიც არ ვივლიდი,მაგრამ ვიცოდი ამის გარეშე უნივერსიტეტში სწავლას ვერ გავაგრძელებდი,მე კი მინდიოდა

მკურნალი ცრემლები 14თავი (დასასრული)

-შენ ხარ ჩემი ჭკვიანი-მითხრა,როცა საუბარს მოვრჩი.დაბნეული ვიდექი და თვალებში ვუყრებდი,ნიკას საოცრად თბილი და გამჭოლი მზერა ტანზე ეკალს მაყრიდა და რეალობისგან მწყვეტდა.მე ახლა ჩემს ძველ რუტინას გამოვემშვიდობე და სრულიად თავისუფალი ვიდექი მის წინ და

მკურნალი ცრემლები 13თავი

-ჩქარა ელენე,ჩაიცვი-ოთახში შეშინებული ნუცა შემოვარდა. -რა გჭირს, რა მოხდა?-ნუცას დანახვამ ჩემი თავი და ტკივილი დამავიწყდა. -გთხოვ,უბრალოდ დაწყნარდი და წამოდი-ნუცა თვალს ვერ მისწორებდა,გული შემიქანდა. -ბექა? -ბექა დაბლა გველოდება,გთხოვ ელენე მალე

მკურნალი ცრემლები 12თავი

ჩემი ხომ გჯერაა? -ჰოო-ვუპასუხე და სიმწრისგან გამეღიმა,მჯეროდა!მჯეროდა,თუმცა არც ვიცი რატომ. -ცოტა ხნით ქალაქიდან გავდივარ-მეგონა გული ამომგლიჯეს,ტკივილმა ყელი ამატკივა,ბოღმისგან სპაზმებმა მომიჭირა.ტუჩებს კბილს ვაჭერდი,რომ არ მეტირა,თავი ისევ მინაზე

შემოწვიმება...

პირველად დაშლილი ნაწნავი,ლიმონის სურნელით სავსე თმა და  შეცვლილი,შეშინებული ხელები... ნატკენი...

მკურნალი ცრემლები 11თავი

იცოდე, თუ არ მომეწონა დაგსჯი-თითი დამიქნია და კრეპს დასწვდა,თვალები გამიფართოვდა,პირღია ვიჯექი და განაჩენს ველოდი. -ჰაა,როგორია?-ბოლო ლუკმის ჩაყლაპისთანავე ვკითხე. -საშინელება,ასეთი საშინელი რამე არასოდეს გამისინჯავს-სასწრაფოდ მოსვა წვენი. -რაა?არ

მკურნალი ცრემლები 10თავი.

-ელენე,ჩემი გესმის?-ნიკას სახე მთლიანად გაფითრებოდა და ხელს ხელზე მიჭერდა.გამშრალი პირი ძლივს გავაღე და მესმისმეთქი ამოვიხრიალე.გაბრუებული ვიყავი,თვალებს ძლივს ვახელდი,ძვლები მტკიოდა,ვერ ვინძრეოდი,თავი გვერდზე მივაბრუნე და ჩემს გაშლილ მკლავს

მკურნალი ცრემლები 9თავი

მართალი იყავი.ჯანდაბას ეს გამზადებული რეცეპტები,ჯანდაბას ეს ვიღაცის გამოცდილება,სიყვარული ხომ ავადმყოფობა არაა,რომელსაც რომელიმე კონკრეტული წამლით უმკურნალებ,ვერც დამტკიცებული თეორემა გამომადგება და ვერც წიგნში წაკითხული სიბრძნეები...ეს ცხოვრებაა და