სახლის ჩემი ნახევარი (სრულიად)

მარტივი ოცნება მქონდა, სახლი მინდოდა მიკარგულ მთებში, სადმე ხალხისგან დაცლილ სოფელში, კომუნიკაციებისგან მოწყვეტილ მყუდრო ადგილზე. და ერთ დღესაც შანსი მომეცა ეს ოცნება ამეხდინა.

აკაციები (სულ)

იმ დღეს მართა უნივერსიტეტიდან სახლში ბრუნდებოდა, უჩვეულოდ სევდიან განწყობაზე იყო. რატომ იყო ეს მუდამ მხიარული და პირმომცინარი გოგონა ცუდ ხასიათზე? იმიტომ რომ, ვისაც თავისი გული მიამიტად აჩუქა, იმან უღალატა სწორედ. თანაც ისე ბანალურად, როგორც ზოგადად

ვინ ხარ?! (სრულად)

ვინ იყო და საიდან გაჩნდა იმ პატარ ლიტერატურულ ჯგუფში, იმ უცნაურ, შინაურულ სივრცეში, არავინ იცოდა. არც სურათი ედო, არც რაიმე ხელჩასაჭიდი ინფორმაცია, რაც მიახვედრებდა ადამიანს თუ ვინ იყო სინამდვილეში. რამდენჯერმე ჰკითხეს კიდევაც, მაგრამ როგორღაც

დარი_ჩინი (სრულიად)

ვიდექი მარტო , გიჟივით ბედნიერად ვიღიმოდი, ღამის ციდან ცვიოდა ქულა უზარმაზარი ფანტელები, და ვხედავდი, როგორ ბავშვებივით თავაწყვეტილად და გატაცებით გუნდაობდა ორ ყველაზე დიდ ბედნიერება, რაც არსებობს დედამიწაზე: მეგობრობა და სიყვარული.....

მისი სიძულვილის ხუთი მიზეზი ( სრულად)

ამბავი გეეძღვნება თქვენ, ვისაც სტომატოლოგების გეშინიათ. გახსოვდეთ, რომ ღიმილი ერთ_ერთი ყველაზე მშვენიერი რამაა ამ სამყაროში და გულს ყველაზე უფრო ათბობს მზის შემდეგ.

დანაკარგი (სრულად)

არასდროს უფიქრია გაეყიდა საკუთარი სიცოცხლის რამდენიმე საათი, არცთუ ისე ძვირფასი რამდენმე წუთი. ახლა მისი სხეულის რაღაც ნაგლეჯი, სწორედ ისე ფასობდა, როგორც თეთრ ტილოზე პიკასოს უაზრო ნაჯღაბნი.

არდაბრუნება

გადიან წლები, მაგრამ რაღაც რჩება უცვლელი. სხეულის ფსკერზე ნასულარი მტკივა ალაგი. და გეხვეწები, არაფერი არ მითხრა ღმერთზე! ჩემს ჯოჯოხეთში მისი ჩრდილის კვალიც არ არის.

დაკარგული ცა (სრულად)

მობილურის ფანარი გავანათე , გაოცებისგან და მოულოდნელობისგან შევხტი. ტაძრის შუაგულში უზარმაზარი ქანდაკება იდგა, უნაკლო , მშვენიერი , კაცის ქანდაკება. მხოლოდ იმან გამაოცა, რომ ეს მშვენიერი ხელოვნების ნიმუში ვანდალურად დაესახიჩრებინათ. იატაკზე

ცუდი გოგო (სრულად)

მიუხედავად ჩვენი გიჟური და სახიფათო თავგადასავლისა, ამ კაცის გვერდით სიმშვიდე სუფევდა. უფრო სწორედ მე ვგრძნობდი მის გვერდით სულიერ სიმშვიდეს. საკუთარი თავი მის სურვილში გამოვიჭირე.

მზე მინდა

ქარი ფლეთს აფრებად გაფენილ ოცნებებს. გაფრენილ წამებსაც სცოდნიათ წუხილი.