ერკე მიდასი - მზისფერი ლომები (ერკემიდასის მიწა)

იცით, ხშირად მიფიქრია რატომ არი სამყარო ასეთი დაუოკებელი სურვილებით სავსე და ამ სურვილების ახდენის მწარე მოლოდინით, რომ გვავსებს ჩვენც. რატომ გვამძიმებს ის დაუოკებელი ჟინი სამყაროს საიდუმლოს ამოხსნისა და რატომ ვცდილობთ ასე უიმედოდ ვებრძოლოთ ჩვენს

მოზაიკა [სრულად]

ძვირფასო დღიურო,დილით ხელებზე საშინელი სიცივე ვიგრძენი,თვალები რომ გავახილე მზე ახალი ამოსული იყო,გარეთ წვიმდა.ფანჯრის ჩამომტვრეულ კუთხეში ქარი უბერავდა და წვიმის წვეთები შმეოდიოდა.ვეცადე სბანში გავხვეულიყავი და ძილი გამეგრძელებინა, მაგრამ

შტორმი (მათთვის ვისაც დისტანცია პრობლემა მიაჩნია)

რამდენიმე დღის წინ მომწერა აქ შტორმიაო. მინდა რომ გარეთ შტორმი იყოს და ჩვენ ერთად ვისხდეთ ლოგინში ჭიქა ყავით ხელში. ნელა მეყრდნობოდეს მკერდზე ზურგით და ათას რაღაცაზე ვილაპარაკოთ. ვგრძნობდე მისი თმისა და კანის სურნელს, ყოველთვის სიყვარულის სუნი,რომ

უემოციო ქალაქი

დღეს შაბათია, საზოგადობის გარკვეული ნაწილისთვის ერთ-ერთი საყვარელი დღე.დღე, როდესაც შეუძლიათ დაიწყონ ცოტა ხნით განტვირთვაზე ფიქრი. მე კი ვზივარ კაფის ერთ-ერთ კუთხეში, სადაც ძალიან, ძალიან კარგი გარემოა გარშემო. ცხელი ამერიკანოს და სასიამოვნოდ წყნარი

ბავშვთა ძალადობის წინააღმდეგ საერთაშორისო დღე

დროა რეალობას თვალი გავუსწოროთ და ვაღიაროთ, რომ წინა წლებთან შედარებით ბავშვთა მკვლელობის, მათზე ძალადობისა და მათი სუიციდის სტატისტიკა საკმაოდ მომატებულია. ეს არ არის სახუმარო თემა და მე არ მაქვს იმის უფლება, რომ 20 ნოემბერს ღიმილით შევხვდე, რადგან

სურვილები...

დაწერილია იქ სადაც პირველად გნახე და დავიჯერე რომ ფიქრები, ოცნებები, სურვილები ხდება... უცნაური სურვილები მიჩნდება ბოლო დროს, გაფუჭებულ ტელეფონზე მინდა შენი ნომერი ავკრიფო და სასწაულის ძალით დაირეკოს. (შეპყრობილივით ვარ, შენით შეპყრობილი-ვით.)

ტკივილნარევი დუმილი.

საწოლზე ემბრიონის პოზაში ვწევვარ და არ ვიცი რა მჭირს ან რა მინდა… ერთადერთი რასაც ვგრძნობ მისი სუნთქვაა ჩემს ზურგს უკან, ვიცი არ ძინავს… როცა ძინავს რიტმულად სუნთქავს ახლა კი რამოდენიმე სუნთქვა ჩააგდო…

სულის ძახილი [სრულად]

ვუსმენ სევდიან მუსიკებს, რომლებმაც წესით უნდა ამატიროს, მაგრამ არა. არანაირი შეგრძნება არ გამაჩნია გარდა სიცარიელისა, რომელიც იმდენად ღრმაა, რომ თავად ვიძირები მასში. ეს უგრძნობლობა სულს მიყინავს და მოსიარულე გვამად მაქცევს.

დედა

წერა ვისწავლე დედი იცი?და ამიერიდან თუ ვერ გეტყვი დაგიწერ მაინც "მიყვარხარ"ს და წყალს გამოვატან დაკეცილ ფურცელს. დედი...იცი სიმაღლეში სწრაფად ვიზრდები და მჯერა როცა გავიზრდები მე შენ გიპოვი. დე აქ უამრავი ჩემნაირია, მათგან უმეტესობას დედა არ ჰყავს

დღეს მე გაკოცე

დღეს მე გაკოცე, მთვარის შუქზე, სხეულს შიგნით ყოველმა პროცესმა ქაოსურად დაიწყო მოქმედება, ყველაფერი აირია.. ძარღვებში სისხლი მიდუღდა და შიგნიდან ვხურდი.. რაღაც ხდებოდა.. რაღაც ისეთი რაც ცხოვრებაში არ მიგრძვნია.. ეს სხვა იყო, უცნაური , უცხო და