ბავშვობა

ერთხელ ვიხრჩობოდი. მაშინ ცურვა არ ვიცოდი. კლდიდან გადმოვხტი. წვიმისგან მდინარე ადიდებული იყო და შედარებით სწრაფად მოედინებოდა, ამიტომ ვეღარ ვახერხებდი ნაპირზე გამოსვლას. რაც უფრო ვცდილობდი

ტყუპები

ბავშვობის მოგონებებიდან, ამდენი წლის შემდეგაც კი ამ ფრაგმენტს ყოველთვის დიდი სიყვარულით ვიხსენებ და თითოეულ წამს სათუთად ვუფრთხილდები. შემოდგომის მიწურულს, როცა მთელი სოფლის მოსავალი

თავისუფლების ძიებაში

სიყვარულის ისტორია ბევრი არსებობს. ყველა განსხვავებული და ლამაზია, ზოგჯერ უბედურიც. საინტერესოა, ამ ისტორიას როგორი სახე შეექმნება, რადგან პროტაგონისტები არ გვანან ყველას.

რა არის ბედნიერება და რაშიმდგომარეობს მისი არსი?!

ბედნიერების მთავარი მიზანია ცხოვრება, და ცხოვრების მთავარი მიზანია ბედნიერება. ცხოვრებაში უნდა იყო ბედნიერი და ცხოვრება გაგხდის ბედნიერს. უნდა დაუკვირდე თოთოულ ცხოვრების დეტალს, და უნდა შეინახო გონებაში ეს დეტალები, იმიტომ რომ ცხოვრება დიდი

იბრძოლეთ!

ცხოვრება ტკივილების კორიანტელს გაყრის,მაგრამ მთავარია იპოვოო ძალა ,თუ ერთ ტკივილს გაუმკლავდი ყველას გაუმკლავდები,ირწმუნო შენი სიძლიერის,შენი სასოწარკვეთა კი მაშინ გაქრება როცა საკუთარ ძალას

უსათაურო

შუაღამისას თავსხმა წვიმა მაღვიძებს,საწოლიდან ვდგები და ფანჯრისაკენ მივდივარ,კოლოფიდან ერთ ღერ სიგარეტს ვიღებ და ფანჯარასთან მისული უკვე პირველ ნაფაზს ვურტყამ...ფანჯრიდან მხიარული წყვილის სიცილის ხმა აღწევს,ვხედავ როგორ ცეკვავენ წვიმაში,სევდანარევი

მე აქ ახალი ვარ

თუნდაც სულ მცირე, პირჯვრის წერისას, როცა გულაღმა წევხარ სამართებლის პირზე და ხელების მაგივრად იმედები გაქვს ამოლაგებული თავქვეშ, როცა ბედნიერება ყველაზე სწრაფად განკურნებადი ავადმყოფობა გგონია,

გა-სიყვარულე-ბა

ერკე: -მოგესალმები პრინცესა, რა ამბები ყოფილა ამ მხარეში, არც ვიცოდი! გუშინ თქვენკენ პატარა ბავშვები გამოვუშვი, რომლებიც დედის სითბოს ეძებდნენ და როგორც შევიტყვე უპოვნიათ. აბა რატომ დამიძახეთ, რა ხდება თქვენთან? ანამიკა: -მოგესალმები, მადლობელი ვარ

რომი დაეცა !

რომი დაეცა ! არა იმიტომ, რომ მასში არ იყო ღვთაება დაეცა იმიტომ, რომ მას თავზე დაცემული ანგელოზები დასტრიალებდნენ ყორნებივით ჯიჯგნიდნენ მის დიად ისტორიას!

გარდაცვალება/მე/

წამისმეასედი გჭირდება მაშინ როცა თვალს ხუჭავ.ერთ დღეს დილაადრიან მეც დიდი ბრძოლა გადავიტანე მასთან გამალებით ვებრძოდით ერთმანეთს მაგრამ ბოლოს მან ალუდასავით გაისროლა მე კი შემენგრა გულის ფიცარი მუცალივით.ყველაზე სანატრი და ლამაზი ბოლო წამია