წვიმა

წვიმდა...ნისლითა და ბურუსით მოცულ ქუჩაში მიაბიჯებდა გოგონა,თავდახრილი...ხშირად ისწორებდა წვიმისგან დასველებულ თმებს კიდევ უფრო სველი და ცივი ხელებით...უმისამართოდ მოავლებდა თვალს არემარეს,მერე კი ისევ ქვაფენილს უბრუნდებოდა

წერილი ჩემს შეყვარებულს

თორნიკე როგორ ხარ ? იმედია მანდაც ჩემი ერთგული ხარ ... შენ ხორციელად გაქრი მაგრამ ჩემს გულში სამუდამოდ დარჩი...თვეები გადის და რას ემსგავსება ჩემი ცხოვრება ვერ ვხვდები შენმა წასვლამ ნადრევად დამაბერა დამაჭკნო ამ ტკვილის ვერავინ მომაყენებდა

უკანასკნელი ნატვრა.

ისევ ეს ლოდინისგან გადახუნებული საშინლად ღია ვარდისფერი კედლები. კვლავ მათი გულისამრევი დუმილი და არაფრისმაქნისი დრო....იცი? აქ სრულიად ზედმეტია შენი მელნისფერი თვალების სიკაშკაშე, რადგან აქ მათ სიდიადეს მაინც ვერავინ შეამჩნევს.

,,მე''

„ჩემი სიცოცხლე მოვათავსე არა გულში, რომელიც ტყდება, არა გრძნობაში, რომელიც ჩლუნგდება, არამედ ტვინში, რომელიც არ ცვდება. მე ყველაფერს იმიტომ მივაღწიე, რომ ბოლოს ყველაფერი უგულვებელვყავი.“და ბოლოს ყოველთვის გავაკეთებ იმას

ციცინათელები

გიყვართ ციცინათელები? მე მეშინია მათი. იყო დრო, როცა ძალიან მიყვარდა მაგრამ ადამიანი იზრდება და ეცვლება შეხედულებები.

მოღალატე

ჩემი ისტორია წლები გადის და მე უფრო და უფრო ვიცვლები ყველაფერი უარესობისკენ მიდის .... ვერშევაგნებიე ამ ხალხს რომ ეს ჩემი ცხოვრება და არავის აქვს უფლება ჩაერიოს თუ გინდა ბედნიერი იყო ხალხის აზრი დაიკიდე და შენით იარე უკან მოხედვა არც გაბედო ....

სკამი

კეთილო ადამიანო,გცალია ცოტა ხანს რომ მომისმინო? არა,თავს არ მოგაბეზრებ,უბრალოდ,უბრალოს ჩემს გულისტკივილს მოგიყვები.მარტო გულისტკივილს კი არა,ჩემს განვლილ ცხოვრებას დაგიხატავ.რატომ ვტირი? არა,არ ვტირი; არც ვიცინი,ეს ცრმლნარევი ღიმილია,ეს

დასრულდა

სამყაროს ფერები იცვლება დიდი ხნის ძიების შემდეგ პოულობ მას, ვისაც ეძებდი ხარ ბედნიერი, როგორც არასდროს და შენში რაღაც იცვლება შენ ხვდები, რომ იპოვი ისეთი ადამიანი, რომელიც შენთან იქნება.

კიდევ შევხვდებით

ვიცი რომ ჩემი არასდროს ყოფილხარ, მაგრამ დღეს უფრო მეცლები ხელიდან.... სტერეოტიპები შთანთქავს უბედურების მორევში გრძნობას, რომელიც შენთვის მინდოდა გამეყო და ვერ მოვახერხე, მე ხომ შეცდომა დავუშვი , შენ რომ შეგიყვარე ... შენ ხომ ასე განსხვავდები ,

ბავშვური გატაცება

ყოველთვის როცა სიყვარულზე დაიწყებდნენ მეგობრები საუბარს თავს ვარიდებდი ოთახიდან გავდიოდი და ტირილს ვიწყებდი არასდროს არ მყავდე გვერდით ისეთი ადამიანი ვისაც ჩემი გულის ტკივილს გავანდობდი ვისაც ვეტყოდი რომ მე ის მიყვარდა მერე რა რომ ეს სიყვარული