გზავნილი დედებს
ახლადგაწმენდილ ნოხზე ვიჯექი და ჩემს "ბარბს" საკუთარი ხელით შეკერილ ქვედაბოლოს ვაცვამდი.ვიგრძენი ჩემს უკან როგორ დაჯდა ის, ფეხები განზე დააწყო, ხელი წელზე მომხვია და მისკენ გამაცურა. შევიშმუშნე, არ მინდოდა, არ მსიამოვნებდა მისი შეხება, მაგრამ ხმას არუსახლკარო
მთელი დღე წვიმდა.. თითქოს ცდილობდა ცოდვები ჩამოერეცხა ჩვენთვის. ემოცია ცვრიანი, სიყალბე ირგვლივ. თითქოსდა არაფრით განსხვავებული საღამო იყო.ჩემი ფიქრები სულ სხვაგან იყო, სადღაც უფრო შორს, ჰორიზონტს მიღმა გადაკარგული.სხვა
სხვას, რომელიც ძალიან ჰგავს „მე“-ს, სიჩუმეში შევხვდი. იმ დღის შემდეგ ის ყოველ ღამით შემოდის ჩემს გონებაში და იქ ძალიან დიდი ხნით რჩება. ზამთრის დღეები ყოველთვის უსაშველოდ მოსაწყენს ხდის ხოლმე დიდ ქალაქს და მეც, სრულიად ინერტული, ვდგები დილით, ვიღებLOST
ვსხდებით და კითხვების კორიენტალიც მოდის... რატომღაც ჩუმად ვარ...ძალიან ჩუმად და ვცდილობ ძალიან ჩუმად ვიტირო...თვალებში ვერ ვუყურებ..პასუხობს კითხვებს რასაც მე ვუსვამდი ჩემს თავს...და როგორც ჩანს არც არავინ სცადა ჩემი მოძებნა მის გარდა...მინდა ძალიანპლუმერია
ჩემო სიყვარულო უნდა დაგელაპარაკო, უნდა გითხრა რაც სულს მიხუთავს და მკლავს თორემ ვერ გავძლებ ესე დიდხანს, ჩემო სურნელოვანო გოგონა, ჩემო ყვავილო, რომ იცოდე როგორ მტკივა და როგორი გათიშული დავიარები, თითქოს ამ პლანეტაზე არ ვიყო.ცხოვრება
შენ ხარ ? შემოდი,ზუსტად ახლა ვალაგებდი ცხოვრებას.იყავი,არ წახვიდე, ხელს არ შემიშლი.ეს... კისერზე? არაფერია, პატარა დაბრკოლებას წამოვკარი ფეხი და... მოვიტეხე, მითხრეს მალე მოგირჩებაო ჯერ პატარა ხარ და საშიში არაოო.მეტის ღირსი ვარ, სიარულისას წინჩვენი აუხდენელი ოცნებები (2)
მოთხრობის წერა დავიწყე ოცნებით. ოცნებით რომელიც სიყვარულმა გამოიწვიე. ჩემი მისდამი სიყვარულის ბრალია ის რომ ამ წინადადებებმა აი ეს შექმნეს. ალბათ გქონიათ შეგრძნება იმასა რომ არ გაკმაყოფილებთ რეალობა, ამ რეალობის სიუჟეტი და მოქმედებათა განვითარება,ეტლი!
ამ ფაქტის შემდეგ მთელი სამი თვე ვიყავი უგონოდ. ერთხელაც კი ხეიბარმა გავიღვიძე. საუბედუროდ სიარულის უნართან ერთად ბავშვობის მეგობარიც დამეკარგა. იღბლიანი ხარო დაცინვასავით ჩამესმოდა ყურში.-იღბლიანი მე კი არა თომა აღმოჩნდასიამაყე
ჩემს მეზობლად ერთი გოგო ზაფხულობით სტუმრად ჩამოდიოდა, მას მეტისმეტად ლამაზი თვალები ჰქონდა იმისთვის, რომ დაგევიწყებინა მასთან თუნდაც, ერთი შეხვედრა ისე, გამოანათებდა ხოლმე იმ ცბიერ თვალებს, რომ მათთან შეფეთება სიკვდილის ტოლფასი იყო. ცისფერი თვალებიწერილი მომავლიდან ...
ეს იმდენად დიდი ხნის უკან და იმდენად უმნიშვნელო საუბარი იყო, რომ მეც მიკვირს როგორ დაამახსოვრდა,თუმცაიცოდი რომ დედასთვის თქვენი საუბარი უმნიშვნელო არასოდეს რომ არ ყოფილა მამი? …როგორ მახსოვს საოცრად ცივი ღამე იყო… საშინლად ციოდა (შენი არ ვიცი მაგრამტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.


ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.